ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ, Τρίτη 8/2/2011
ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ, ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, του ΔΝΤ, της ΕΕ και των εργοδοτών, αφού πρώτα μας εξαθλίωσε με μειώσεις στους μισθούς, με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, με τη μετατροπή των συντάξεων σε επιδόματα φτώχειας, προχωρά στην εξάρθρωση των τελευταίων δημόσιων στηριγμάτων. Έχει εξάλλου την ανοιχτή συμπαράταξη της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ.
Η «Ιερή Συμμαχία του Μνημονίου», κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ, αποφασίζει για συγχωνεύσεις-καταργήσεις οργανισμών Υγείας, σχολείων και συγκοινωνιακών φορέων. Μεταφέρουν όλο το κόστος λειτουργίας στο λαό και το ονομάζουν εξυγίανση. Εισιτήριο στα νοσοκομεία και χρέωση ανά εξέταση, αύξηση στα εισιτήρια για τις μετακινήσεις, αύξηση στα δημοτικά τέλη για χρηματοδότηση των σχολείων από τους Καλλικρατικούς δήμους.
Μειώνουν τους ήδη μειωμένους από την ακρίβεια και τις περικοπές, μισθούς, επιδεινώνουν τις εργασιακές σχέσεις προωθώντας τις ατομικές συμβάσεις και την περιοδική-ελαστική εργασία. Σύμμαχοί τους οι καναλάρχες, οι μεγαλοεκδότες και ο υποταγμένος εργοδοτικός συνδικαλισμός των ηγεσιών στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ.
Η πολιτική αυτή είναι απόλυτη ταξική επιλογή αλλά και μονόδρομος για τη διέξοδο του κεφαλαίου από την κρίση. Γι αυτό θυσιάζουν εκατομμύρια εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη, εντείνουν τους ρυθμούς εκμετάλλευσης. Διακηρύσσοντας ωμά ότι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου εξαρτάται απόλυτα από την παραπέρα συμπίεση της εργατικής δύναμης, η σύνοδος κορυφής της ΕΕ κατέληξε σ' ένα πρώτο χρονοδιάγραμμα για την υιοθέτηση και εφαρμογή του λεγόμενου «Σύμφωνου ανταγωνιστικότητας» που προβλέπει διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, ισόβια λιτότητα και φτώχεια για τους εργαζόμενους.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
Τίποτα δε θέλουν να αφήσουν όρθιο και στον ιδιωτικό τομέα, μετά το σφαγιασμό του εισοδήματος των δημοσίων υπαλλήλων. Με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις, νομοθετικές και πολιτικές, η κυβέρνηση και η τρόικα διαλύει τις συμβάσεις, χτυπά μισθούς και δικαιώματα, ενισχύει την εργοδοτική αδιαλλαξία, αμφισβητεί όχι μόνο το εισόδημα αλλά και το σύνολο των όρων και των συνθηκών εργασίας που καλύπτονται απ' αυτές. Κυβέρνηση και τρόικα συμφωνούν στη λήψη και νέων μέρων, ώστε να επιταχυνθούν οι ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις και το ευέλικτο ωράριο.
Στους χώρους δουλειάς, η πίεση που ασκεί η εργοδοσία είναι αφόρητη, εκβιάζοντας, τρομοκρατώντας και απολύοντας, προκειμένου να περάσει τα σχέδιά της. Η κατάσταση είναι ίδια κι απαράλλακτη παντού. Από την Ιντρακόμ, και τα ΜΜΕ μέχρι τα εργοτάξια και τα εργοστάσια σε όλη την Ελλάδα. Κάθε μέρα πληθαίνουν οι επιχειρήσεις που προχωρούν σε απευθείας περικοπές μέσω ατομικών συμβάσεων και σε εκ περιτροπής εργασία. Στον κλάδο μας πληθαίνουν οι καταγγελίες εργαζομένων για μειώσεις μισθών και εργοδοτικούς εκβιασμούς, όταν την ίδια στιγμή το ωράριο στα εργοτάξια παραμένει στις 10 ώρες και πάνω.
«Όλα γίνονται για να σωθούν οι θέσεις εργασίας», λένε, αλλά αυτό είναι εντελώς ψευδεπίγραφο, καθώς βασική συνέπεια της πολιτικής τους είναι η εφιαλτική αύξηση των απολύσεων και της ανεργίας, ειδικά για τους νέους. Τα ποσοστά είναι τρομακτικά. Τα στοιχεία μιλούν για 16%, χωρίς να υπολογίζονται οι νέοι που αναζητούν για πρώτη φορά δουλειά, οι εργαζόμενοι της μαύρης εργασίας, οι μισοεργαζόμενοι-μισοάνεργοι, οι εποχικοί, οι εργαζόμενοι με το κομμάτι. Τα όρια ανάμεσα στην εργασία και την ανεργία γίνονται όλο και περισσότερο ασαφή.
Για μία ακόμα φορά, μας λένε ότι οι απολύσεις και η ανεργία είναι θέμα οργάνωσης της εργασίας, ότι “περισσεύουν” πολλοί λόγω κρίσης και άρα, η μερική, η διευθετούμενη, η ελαστική εργασία μπορεί να λύνει το θέμα της ανεργίας και να συγκρατήσει τις απολύσεις. Αξιοποιούν και βαθαίνουν τη διαίρεση των εργαζομένων για περισσότερη ελαστική εργασία και εύκολες, γρήγορες και «αναίμακτες» απολύσεις.
Ενάντια στην πολιτική της «απελευθέρωσης» της εκμετάλλευσης του μηχανικού
Το νομοσχέδιο «για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων», θα χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση, για τους μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους του κλάδου. Οι κυβερνητικές ρυθμίσεις, σε συνδυασμό με την οδηγία Μπολκεστάιν και τις ρυθμίσεις για την αδειοδότηση των τεχνικών επαγγελμάτων (με την ένταση των εξετάσεων και την πιστοποίηση), θα μειώσουν ακόμα περισσότερο το εργατικό κόστος και το εισόδημα των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων μηχανικών και θα προωθήσουν παραπέρα το μοίρασμα της ανεργίας. Η κίνηση αυτή θα ωφελήσει μόνο τις τράπεζες και τις μεγάλες κατασκευαστικές και μελετητικές εταιρείες. Η απελευθέρωση των αμοιβών θα αφήσει τους αυτοαπασχολούμενους μηχανικούς έρμαιο στην εκμετάλλευση των μεγάλων μελετητικών γραφείων και του εργοληπτικού κεφαλαίου και θα αποχαλινώσει την επίθεση των εταιρειών, στους μισθούς και τα εργασιακά δικαιώματα χιλιάδων τεχνικών, αποφοίτων ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΙΕΚ κλπ, που εργάζονται σε αυτές, για να γίνουν πιο «ανταγωνιστικές».
Η «απελευθέρωση των επαγγελμάτων», αποτελεί εδώ και δυο τουλάχιστον δεκαετίες πάγιο στόχο των δυνάμεων του κεφαλαίου και της ΕΕ, «όρο» της πολιτικής του Μνημονίου. Αποτελεί προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης και αδιαπραγμάτευτη πολιτική της επιλογή, ενώ οι ίδιες δεσμεύσεις αποτυπώθηκαν σχεδόν πανομοιότυπα στο πρόγραμμα της ΝΔ. Στην κατεύθυνση της «απελευθέρωσης» οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έχουν αναλάβει ήδη σημαντικές πρωτοβουλίες, όπως η αποσύνδεση πτυχίου – επαγγέλματος (μέσω των οδηγιών της ΕΕ), η ιδιωτικοποίηση των Δημοσίων Έργων και η συγκέντρωση του τεχνικού έργου σε λίγους κατασκευαστικούς ομίλους. Η πολιτική αυτή δεν έφερε τίποτε θετικό ούτε για τους εργαζόμενους μηχανικούς ούτε για τους χρήστες των έργων, αντίθετα αποτέλεσε σημαντικό μοχλό για τη δραματική χειροτέρευση της θέσης των πρώτων και την καταλήστευση από τις μεγάλες κατασκευαστικές των λαϊκών στρωμάτων, που πληρώνουν διπλά για την κατασκευή των έργων. Οι άμεσες επιπτώσεις δεν έχουν να κάνουν μόνο με τους εργαζόμενους στον τεχνικό κλάδο αλλά και με την ίδια την καταστρατήγηση χρόνια τώρα, που θα ενταθεί ακόμα περισσότερο, της ίδιας της ποιότητας στις κατασκευές με θύμα ολόκληρη την κοινωνία.
Η ηγεσία του ΤΕΕ σε ρόλο φιλοκυβερνητικού συνεταίρου, ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τις κυβερνητικές επιλογές και παζαρεύει με την κυβέρνηση την προώθηση και άλλων όψεων της απελευθέρωσης όπως η πιστοποίηση, οι νέοι νόμοι για τις μελέτες – κατασκευές, το ΜΗΚΙΕ και o KENAK, ενώ προσπαθεί να στρέψει τους εργαζόμενους στο κλάδο σε ρόλο επαίτη του πλαισίου χρηματοδότησης που επιβάλλει η ΕΕ μέσω του ΕΣΠΑ, του ΣΔΙΤ, των fast track κλπ.
Εντείνεται ο αυταρχισμός, η καταστολή και η αντιμεταναστευτική πολιτική
Αναγκαίο συμπλήρωμα της κατεδάφισης των κοινωνικών δικαιωμάτων αποτελεί η απολυταρχική επιδρομή στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ και κεφάλαιο με τη συνεπικουρία των πάντα πρόθυμων ΜΜΕ, διαμορφώνουν ένα νομικό και κατασταλτικό τείχος.
Τα δικαστήρια εξακολουθούν να βγάζουν παράνομη σχεδόν κάθε απεργία. Στο υπουργείο Υγείας χρησιμοποιήσουν χημικά και ξύλο. Στην Κερατέα, οι δυνάμεις κατοχής των ΜΑΤ ρίχνουν σε ευθεία βολή τις βομβίδες χημικών, τραυματίζοντας κατοίκους, ενώ στο στόχαστρο έχει μπει και η ποινικοποίηση της αλληλεγγύης στον αγώνα των μεταναστών. Η κυβέρνηση με τις τρομοκρατικές συλλήψεις αγωνιζόμενων αγροτών στις Σέρρες, επιχειρεί να καταστείλει τις κινητοποιήσεις της φτωχομεσαίας αγροτιάς, που φουντώνουν.
Στοχοποιούνται από το κράτος αγωνιστές από το κίνημα κατά των διοδίων, ενώ ο υπουργός Ρέππας εκτοξεύει απειλές κατά των «αντικοινωνικών- υπονομευτών», «τζαμπατζήδων» στις συγκοινωνίες και τα διόδια. Προσπαθούν με την αντιλαϊκή και αντικοινωνική πολιτική τους να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των πραγματικών «τζαμπατζήδων»: των εργολάβων και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Στην ίδια λογική εντάσσεται και το κλίμα ρατσισμού και ξενοφοβίας που διαμορφώνεται από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση, καθώς και η συντονισμένη επιχείρηση κατάλυσης του πανεπιστημιακού ασύλου, με πρόσχημα την αρχική παρουσία των μεταναστών απεργών πείνας στη Νομική. Θέση της κυβέρνησης είναι ότι «δεν εκβιάζεται» και πως οι συγκεκριμένοι μετανάστες «θα εξετασθούν κατά περίπτωση και ατομικά». Στην πραγματικότητα θέλουν να κρατούν σε καθεστώς ομηρίας και άγριας εκμετάλλευσης από τα αφεντικά, χιλιάδες μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα.
Αγωνιστική ταξική ενότητα ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.
Το σύνθημα ΥΓΕΙΑ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ τάραξε τους πολύβουους δρόμους γύρω από το κατειλημμένο Υπουργείο Υγείας. Απεργοί γιατροί, μαζί με εργαζομένους στις συγκοινωνίες, ένωσαν τις γροθιές τους και δυνάμωσαν την ελπίδα του αγώνα τους. Ήταν ένα σύνθημα καταγγελίας για την κατάργηση των βασικών δημόσιων πυλώνων, και ταυτόχρονα ένα σύνθημα ελπίδας για τις πραγματικές δυνατότητες νικηφόρου διακλαδικού συντονισμού. Όταν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες προσπαθούν να βρουν διεξόδους σε στημένους και αδιέξοδους διαλόγους, σε συμβιβασμούς για να μη μας συμβεί το χειρότερο (!!),εκεί αρχίζει να φαίνεται η διάθεση της πλειοψηφίας εργαζόμενων με την καθολική τους συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις στις αστικές συγκοινωνίες, στην απεργία των γιατρών και στην κατάληψη του υπουργείου Υγείας.
Οι μικροί και μεγάλοι αγώνες των εργαζόμενων σηματοδοτούν τη δυνατότητα ανατροπής της επίθεσης, Στα διόδια, στην Κερατέα και σε αρκετούς χώρους δουλειάς διαμορφώνεται ένα νέο πνεύμα απειθαρχίας, ρήξης και αλληλεγγύης. Στην Ιντρακόμ οι εργαζόμενοι αποφάσισαν 48ωρες απεργίες ενάντια στα σχέδια της εργοδοσίας για μείωση των αποδοχών και νέα μεγάλη μείωση του προσωπικού. Στην κοινοπραξία Άπιον Κλέος οι εργαζόμενοι μαζί με κλαδικά σωματεία και το σωματείο γαλαρία, αγωνίζονται ενάντια στις απολύσεις και το νόμο της ζούγκλας που έχουν επιβάλλει στα εργοτάξια οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, ενάντια στα παιχνίδια που παίζουν στις πλάτες τους κυβέρνηση, τράπεζες και εργολάβοι. Ένα όλο και διευρυνόμενο τμήμα εργαζόμενων στον «σκληρό» ιδιωτικό τομέα της εργοδοτικής ασυδοσίας, ανιχνεύει τους δρόμους της αντίστασης και της ανατροπής της επίθεσης και στέλνει μηνύματα απειθαρχίας και ανυπακοής.
Όμως για να ανατραπεί αυτό το καταθλιπτικό τοπίο απαιτείται συνολικός, πανεργατικός αγώνας. Απαιτείται όλοι οι διάσπαρτοι αγώνες να συγκροτήσουν ένα κοινό μέτωπο εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα, τις ΔΕΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και εργαζόμενων-ανέργων, Ελλήνων και μεταναστών εργατών, «μόνιμων» και ελαστικά απασχολούμενων.
Απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα και την κλιμάκωση της επίθεσης, να απαντήσουμε με δυναμισμό, αγώνα διάρκειας και ταξική αλληλεγγύη. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Είναι αγώνας επιβίωσης και αξιοπρέπειας για τον κόσμο της δουλειάς.
Ø Για την ανατροπή του μνημονίου, όλων των αντεργατικών μέτρων και της αντιλαϊκής επίθεσης κυβέρνησης ΕΕ ΔΝΤ.
Ø Για να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση. Διαγραφή του χρέους, ανυπακοή σε ρήξη με την ΕΕ, το ΔΝΤ, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις τους.
Ø Για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, με συλλογικές συμβάσεις και σταθερή εργασία ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από μια δουλειά.
Ø Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων - Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους: Κανονικές προσλήψεις σε όλο τον κόσμο της ελαστικής εργασίας. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου της ελαστικής απασχόλησης. 35ωρο, 5νθήμερο, 7ωρο, σαν μέσο για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και για το χτύπημα της ανεργίας.
Ø Για να μην περάσουν οι ιδιωτικοποιήσεις. Για να επιστρέψουν τώρα στο δημόσιο όλες οι επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια (ΟΤΕ, λιμάνια, Ολυμπιακή κλπ). Για εθνικοποίηση των τραπεζών, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό – κοινωνικό έλεγχο.
Ø Για να ακυρωθούν οι αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης και τις ΔΕΚΟ.
Ø Για δημόσιες και δωρεάν συγκοινωνίες, δωρεάν παιδεία και υγεία.
Ø ΟΧΙ στην «απελευθέρωση των επαγγελμάτων» και σε όλους τους νόμους και ρυθμίσεις που την υπηρετούν. ΟΧΙ στην εφαρμογή της οδηγίας Μπολκενστάιν. Ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο, με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό, μοναδική προϋπόθεση για δουλειά.
Ø Αύξηση της φορολόγησης του κεφαλαίου στο 45%, κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής ανάγκης.
Ø Επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό, σε όλο το διάστημα ανεργίας και στους μισθωτούς που αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Μείωση των εισφορών - κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ανέργους. Ο χρόνος ανεργίας να μετρά στα συντάξιμα χρόνια. Διαγραφή των χρεών των ανέργων στις τράπεζες, πλήρης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Ø Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και στις ΣΔΙΤ. Να ακυρωθούν οι συμβάσεις παραχώρησης στο κατασκευαστικό κεφάλαιο που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. Δημόσια έργα βελτίωσης και ανάπτυξης των κοινωνικών υποδομών και ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, με υλοποίησή τους από το κράτος για τις ανάγκες των πολλών, όχι για τα συμφέροντα των λίγων.
Ø Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς. Όχι στην ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης και των αγωνιστών. Υπεράσπιση και διεύρυνση του ασύλου.
Αποφασίζουμε:
o Την Τετάρτη 23 Φλεβάρη, συμμετέχουμε μαζικά στην Πανεργατική Πανελλαδική Απεργία και καλούμε τους εργαζόμενους στο Μουσείο-Πολυτεχνείο στις 10.30 πμ με τα πρωτοβάθμια σωματεία. Τη μέρα της απεργίας πραγματοποιούμε συγκέντρωση έξω από την ΤΕΡΝΑ. Στην πορεία προς την απεργία πυκνώσουμε τις εξορμήσεις μας στους χώρους δουλειάς για την προετοιμασία της απεργίας και ενάντια τις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών.
o Το ζήτημα της κατάργησης των συμβάσεων, η εφαρμογή των ατομικών και των ειδικών επιχειρησιακών συβάσεων, πρέπει να αποτελέσει το κέντρο της δράσης του σωματείου. Το επόμενο διάστημα να επιχειρήσουμε να υπάρξει συντονισμένη αγωνιστική απάντηση με συγκρότηση μετώπου σωματείων ενάντια στην κατάργηση των ΣΣΕ, για την υπογραφή ικανοποιητικών συμβάσεων που θα «σπάνε» το μνημόνιο και την κυβερνητική πολιτική. Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε την ομοσπονδία οικοδόμων σε συντονισμό για τις συμβάσεις στο χώρο των κατασκευών.
o Καλούμε σε συνέλευση ανέργων και προσωρινά απασχολούμενων τεχνικών την Δευτέρα 21 Φλεβάρη ώστε να συζητηθούν οι διεκδικήσεις και οι μορφές πάλης ενάντια στην ανεργία και για την προστασία των ανέργων. Πραγματοποιούμε κινητοποίηση στο ΤΣΜΕΔΕ σε μέρα που θα αποφασίσει η συνέλευση των ανέργων, μετά την απεργία της 23η Φλεβάρη.
o Την Πέμπτη 10/02 καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση στο ΤΕΕ (1ος όροφος), στις 6 μμ μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους μηχανικούς, σε συζήτηση και συντονισμό για την πάλη ενάντια στην «απελευθέρωση» του επαγγέλματος. Συντονιζόμαστε με εργατικά σωματεία για την πραγματοποίηση κινητοποίησης.
o Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζόμενων σε διάφορες εταιρείες (πχ INTAKOM, Άπιον Κλέος κλπ) και σε κλάδους που βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Παίρνουμε σαφή θέση εναντίωσης σε κάθε απόπειρα ποινικοποίησης της συλλογικής δράσης και των αγωνιστών. Στηρίζουμε τους αγώνες απειθαρχίας με αφορμή τις νέες αυξήσεις των εισιτηρίων καθώς τον πολύμορφο κίνημα κατά των διοδίων .
o Στηρίζουμε τη Συναυλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες εργάτες απεργούς πείνας, την Τετάρτη 9/2, 18:00, στο Μουσείο. Την ίδια μέρα πραγματοποιούμε μαζική παράσταση αλληλεγγύης στο κτήριο της Πατησίων και Ηπείρου για να δηλώσουμε τη στήριξή μας στους μετανάστες και να ενισχύσουμε τον αγώνα τους. Συμμετέχουμε στη διαδήλωση αλληλεγγύης την Παρασκευή 11/2 στις 18.00 στο μουσείο. Καλούμε όλα τα σωματεία, ομοσπονδίες, φοιτητικούς συλλόγους, συνδικαλιστές και εργαζόμενους, μαζί με τους μετανάστες απεργούς πείνας, σε σύσκεψη-συνέλευση το Σάββατο 12/2 στις 12 μ. στο Πολυτεχνείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου