Τετάρτη, Οκτωβρίου 29, 2008

ΑΛΤΕΚ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 31/10

ALTEC TELECOMS: Όχι στην «κοινωνικοποίηση των ζημιών»

Να πληρώσει το κεφάλαιο για την δική του κρίση, όχι εμείς

Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους εργαζομένους της ALTEC TELECOMS και στον αγώνα που δίνουν το τελευταίο διάστημα απέναντι στην διοίκησης της εταιρίας. Οι μαζικές γενικές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις των εργαζόμενων, είναι μια πρώτη απάντηση πως θα αγωνιστούν «όσο χρειαστεί» για να διασφαλίσουν τις θέσεις εργασίας και τα δεδουλευμένα τους.

Στις εταιρείες τηλεπικοινωνιών εμφανίζονται με τη μορφή χιονοστιβάδας, οι συνέπειες της «απελευθέρωσης» της αγοράς, της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ και της έντασης του ανταγωνισμού.

Η πτώχευση της ALTEC ήρθε ταυτόχρονα με μια σειρά ανάλογων γεγονότων. Πτώχευση έχει ανακοινώσει και η Teledome. Στη LANET οι 300 εργαζόμενοι έχουν να πληρωθούν έως και τέσσερις μήνες. Το εργοστάσιο της Siemens στη Θεσσαλονίκη έχει κλείσει, καθώς και μια σειρά τμήματα της εταιρείας, προετοιμάζονται νέες απολύσεις. Η VODAFONE θέλει να αυξήσει την κερδοφορία της και την «ανταγωνιστικότητα» της, μειώνοντας δραστικά το προσωπικό της, με κλείσιμο τμημάτων, «οικειοθελείς αποχωρήσεις», απολύσεις. Η Ιντρακόμ κατέθεσε αίτηση για το «άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα». Η ΙΝΦΟΤΕ, πωλήθηκε από τον ΟΤΕ και μέσα σε λίγους μήνες απολύθηκαν 80 από τους 450 εργαζόμενους.

Οι εργαζόμενοι πληρώνουν το τίμημα της απελευθέρωσης των τηλεπικοινωνιών και του ανταγωνισμού, με τις χαμένες θέσεις εργασίας, τις μη πληρωμές, την ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση των δικαιωμάτων τους. Επεκτείνεται η μερική απασχόληση, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, η νοικιασμένη εργασία, η μαζική προσφυγή σε πρακτικές outsourcing. Χαρακτηριστική κίνηση της εργοδοσίας είναι και η σταθερή άρνηση διαπραγμάτευσης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με το σωματείο μας,

Το επόμενο διάστημα, δε χωράει καμιά αναμονή. Η κυβέρνηση της ΝΔ και οι εργοδότες επικαλούνται τη διεθνή κρίση και μας καλούν να κάνουμε τις αναγκαίες θυσίες... Να πούμε όχι στη λογική ότι οι εμείς θα πληρώνουμε πάντα τα «σπασμένα», να παλέψουμε για τις δικές μας ανάγκες και δικαιώματα!

Για αυτό εμείς, οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να προωθήσουμε μάχιμα αιτήματα, ενότητα στον αγώνα, για ένα μεγάλο - ισχυρό μέτωπο των εργαζόμενων. Αυτή η υπόθεση ανήκει πρώτα και κύρια στους εργαζόμενους και στα πρωτοβάθμια σωματεία που πρέπει να οργανώσουν την πάλη, για να ξεκινήσει ένας πραγματικός γύρος αγώνων. Για να υπάρξουν κατακτήσεις που να βελτιώνουν τη ζωή μας, για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής.

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών θα κινηθεί στην παραπάνω κατεύθυνση. Θα σταθεί δίπλα στους εργαζομένους της ALTEC για την υπεράσπιση και την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

  • Να μην κλείσει η ALTEC TELECOMS και καμία άλλη εταιρεία.
  • Να μη χαθεί καμία θέση εργασίας, να μη γίνει καμία μια απόλυση Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Να μη χαθεί ούτε ένα ευρώ από τους εργαζόμενους.
  • ΟΧΙ στην απελευθέρωση και στις ιδιωτικοποιήσεις. Να ανήκουν στη κοινωνία όλοι οι στρατηγικοί τομείς της παραγωγής και των υποδομών (τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, ύδρευση, μεταφορές, κλπ.).

Καλούμε στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που οργανώνει το σωματείο εργαζομένων της ALTEC TELECOMS, έξω από το Υπουργείο Απασχόλησης (Πειραιώς 40) την Παρασκευή 31/10 και ώρα 12:00 εν όψη της τριμερής συνάντησης, των εργαζομένων, της εργοδοσίας και του υπουργείου.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

Πλατεία Καρύτση 10, 4ος όροφος, ΑΘΗΝΑ, http://www.somtechnik.gr, τηλ. επικοινωνίας 6936760879, 6977806266

Δευτέρα, Οκτωβρίου 27, 2008

Παρασκευή, Οκτωβρίου 24, 2008

Κινήσεις Πόλης

Ζητείται αντίσταση - ανατροπή [πρόταση συντονισμού των αντικαπιταλιστικών κινήσεων πόλης για την ακρίβεια]

Μετά το καλοκαίρι, βρισκόμαστε μπροστά από τα κύρια μέτωπα πάλης που έχει ανοίξει η κάθε κίνηση στη περιοχή της, αλλά και στην ανάγκη αναβάθμισης της προσπάθειας συντονισμού των κινήσεων, όπως είχε εκφραστεί στη διήμερη συνέλευση των αντικαπιταλιστικών κινήσεων στο Λόφο του Στρέφη, ιδιαίτερα κάτω από το πρίσμα των νέων συνθηκών, με τις ραγδαίες εξελίξεις, όπως διαμορφώνονται σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας.

Παράλληλα με την κατάρρευση των αξιών στα διεθνή χρηματιστήρια και τη βαθειά σαπίλα του πολιτικού κόσμου που αποκάλυψαν τα απανωτά σκάνδαλα στη χώρα μας, η κυβέρνηση και οι δήμαρχοί της συνεχίζουν ανένδοτα να παραμένουν φανατικοί υπέρμαχοι μιας πολιτικής που σήμερα χρεοκοπεί. Ωστόσο, συνεχίζουν να προσπαθούν πολύμορφα να τρομοκρατήσουν, να ελέγξουν και να καθυποτάξουν το κίνημά μας με μια όλο και πιο αναξιόπιστη κυβερνητική πλειοψηφία που κρέμεται από μια κλώστη.

Χρειάζεται αποφασιστική αντίσταση, με στόχο την ανατροπή των κυβερνητικών επιδιώξεων:

  • Στην εισοδηματική πολιτική της πείνας
  • Στον Καποδίστρια ΙΙ, που θα ολοκληρώσει την αντιδραστική τομή στη λεγόμενη «Τ.Α»
  • Την ολοκληρωτική παράδοση κάθε ελεύθερου χώρου στον ιδιωτικό τομέα.

Να συμβάλουμε στην ανάδειξη των καθημερινών προβλημάτων, με έμφαση την ακρίβεια, τις διαρκείς αυξήσεις των τιμών κυρίως στα είδη πρώτης ανάγκης.

Να αντισταθούμε ενιαία και μαζικά στην πολιτική που θέλει τα κέρδη ιδιωτικά και τις ζημιές δημόσιες, στο λεγόμενο σοσιαλισμό για τους λίγους.

Να αναζητήσουμε μαζί με τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους χρεωμένους στις τράπεζες, τους μικρο-καταθέτες, αγωνιστική διέξοδο στην αβίωτη ζωή μας.

Συνεπώς, χρειάζεται προετοιμασία καμπάνιας ενάντια στη ακρίβεια, τη φτώχεια, την ανεργία, τον Καποδίστρια ΙΙ κλπ.

Πιστεύοντας ότι τα στέκια των Κινήσεών μας πρέπει και μπορούν να γίνουν τόποι συνάντησης αυτού του δυναμικού, σας καλούμε σε ανοιχτή συνάντηση για να δούμε τα βήματα κοινής δράσης και συντονισμού για όλα τα παραπάνω ζητήματα στο Στέκι της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου τη Τετάρτη 22.10.2008 στις 19.00.


Από το blog της Αριστερής Παρέμβασης στους Δρόμους της Νέας Σμύρνης

Τετάρτη, Οκτωβρίου 22, 2008

Εκδήλωση ΜΕ.Ρ.Α. - 23/10

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ…

Εργάτες – εργαζόμενοι - άνεργοι
φτωχομεσαίοι αγρότες - νέοι και νέες

Η πιο καταλυτική κρίση του καπιταλισμού εδώ και 70 χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη. Μάταια οι Ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού ΜΕ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΙΣ ΗΠΑ διαψεύδουν πανικόβλητοι τα δόγματά τους για «αυτορρύθμιση των αγορών» και προσπαθούν να σώσουν τις τράπεζες και τους χρηματιστηριακούς κολοσσούς τους με πρωτοφανείς κρατικές παρεμβάσεις. Η τεράστια «φούσκα» που δημιούργησαν με την λεηλασία των εργαζόμενων και την κερδοσκοπική απληστία τους (600 τρις.$ κερδοσκοπικά παράγωγα - 10 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ), δεν πρόκειται να εξαφανιστεί χωρίς αντίστοιχη καταστροφή πλασματικού και πραγματικού κεφαλαίου αλλά και νέες ανείπωτες οδύνες για τους λαούς.

Η ίδια η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ που στήριξε την ενοποίηση και τις φιλοδοξίες της για αλματώδη καπιταλιστική ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα στις συνθήκες του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, στα τερατώδη ‘σύμφωνα σταθερότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας’, με ‘καύσιμο’ τα εργασιακά, μορφωτικά, κοινωνικά δικαιώματα της εργατικής τάξης και των ευρωπαϊκών λαών, απειλείται κι’ αυτή με κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού της συστήματος, βαδίζει προς την ύφεση. Στο αποκορύφωμα της υποκρισίας της εγκρίνει τη ληστεία – σκάνδαλο των 1.500 δις € μέσα σε μια νύχτα, για να σωθούν ασφαλιστικές εταιρείες και τράπεζες, την ίδια ώρα που απαγορεύει ‘δια ροπάλου’ τις ‘κρατικές ενισχύσεις’ για Ολυμπιακή και ΟΣΕ, μεθοδεύει νέα βάρη για τους εργαζόμενους.

Η ΚΡΙΣΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΗΨΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΔΙΕΞΟΔΩΝ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ, με την αστρονομική αύξηση της εκμετάλλευσης, την λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση» και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την συγκέντρωση τεράστιου πλούτου στα χέρια μιας ελάχιστης μειοψηφίας, τη φτώχια και την εξαθλίωση για τη μεγάλη πλειοψηφία των λαών της γης, την περιβαλλοντική καταστροφή. Μια κρίση που δεν αντιμετωπίζεται με «κρατικές παρεμβάσεις» και κεϋνσιανές «ρυθμίσεις της αγοράς» υπέρ του κεφαλαίου, σαν αυτές που κατέρρευσαν τη δεκαετία του 70, που οδήγησαν στο φασισμό και τον πόλεμο στη δεκαετία του 30 και που προσπαθούν σήμερα να νεκραναστήσουν ψεύτικοι φίλοι των λαών. Αντίθετα οι αγωνιστικές αναζητήσεις των εργαζόμενων στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες και οι κοινωνικές εξεγέρσεις στις χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου- για ν’ αποκτήσουν διέξοδο και προοπτική - ξαναφέρνουν στην ημερήσια διάταξη την ριζική επαναστατική αλλαγή του κοινωνικού συστήματος,. Για την κοινωνικοποίηση των τεράστιων παραγωγικών δυνατοτήτων της σύγχρονης εποχής, με εργατική εξουσία και δημοκρατία, όχι στην υπηρεσία μιας χούφτας δισεκατομμυριούχων αλλά των δισεκατομμυρίων της εργατικής τάξης και των λαών.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΛΑΙΚΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ

ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΔ επικαλείται την διεθνή κρίση για να συγκαλύψει την κατάρρευση και του δικού της νεοφιλελευθερισμού. Εξαπολύει ταυτόχρονα μια νέα πρωτοφανή επίθεση στους εργαζόμενους με άγρια λιτότητα και φορομπηξία, νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων, ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, αντιδραστική μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση, λεηλασία της φύσης, κλιμάκωση του κρατικού αυταρχισμού, ευθυγράμμιση με όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή. Η ολοκληρωτική διάψευση των υποσχέσεών για «σεμνότητα και ταπεινότητα» και μια ατέλειωτη σειρά σκανδάλων έχουν οριστικά κλονίσει κάθε αξιοπιστία της, έχουν οξύνει τις εσωτερικές της αντιθέσεις, έχουν κάνει την ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία της να κρέμεται από μια κλωστή. Ωστόσο το ζητούμενο για τους εργαζόμενους δεν είναι μια απλή κυβερνητική εναλλαγή, αλλά η ανάπτυξη εκείνου του μαζικού και μαχητικού κινήματος που θα οδηγεί όχι μόνο στην ανατροπή της Ν.Δ. αλλά και της πολιτικής της από τα κάτω και από αριστερά καθώς και στην επιβολή βασικών λαϊκών και εργατικών κατακτήσεων.

Για να γίνει όμως αυτό είναι απαραίτητο: ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΤΑΙΩΘΟΥΝ ΤΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΩΝ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ, ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ.

· ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ με εργαλείο το ακροδεξιό και επικίνδυνο ΛΑΟΣ, για να το χρησιμοποιήσουν ως δεκανίκι και ως πιθανό εταίρο μιας κυβέρνησης του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και σκανδάλων, του Βατοπεδίου, της SIEMENS κλπ.

· ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΗ «ΑΝΑΒΑΠΤΙΣΗ» ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ. Οι υποσχέσεις του για ‘έλεγχο των αγορών’, και για κάποια ‘επιδόματα ελεημοσύνης’ στους εργαζόμενους, για τη διάσωση του συστήματος, δεν μπορούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι αυτό άνοιξε το δρόμο για όλες τις ιδιωτικοποιήσεις, έφερε το πρώτο ασφαλιστικό, ελαστικοποίησε τις εργασιακές σχέσεις, υπέταξε τα πάντα στην ΟΝΕ και τα ‘σύμφωνα σταθερότητας’. Καμιά «στροφή» δεν μπορεί να γίνει απ’ τις δυνάμεις του κεφαλαίου, των πολυεθνικών και της ΕΕ που το ΠΑΣΟΚ είναι αναπόσπαστο κομμάτι τους.

· ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΦΡΑΞΟΥΝ ΚΑΘΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ‘ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΘΥΡΩΝ’ ΤΟΥ ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προς το ΠΑΣΟΚ, τον ‘ακολουθητισμό’ του στην ΓΣΕΕ, τη λογική του ‘ρεαλιστικού προγράμματος’, που αφήνει ανέπαφες τις βάσεις της κυριαρχίας του κεφαλαίου, την εγκατάλειψη κάθε έννοιας άλλης κοινωνίας, στην υπηρεσία των κάθε είδους κεντροαριστερών σεναρίων. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΚΕ που στο όνομα της «ιδεολογικής καθαρότητας» και της ψηφοθηρίας του, υπονομεύει και διασπά την αγωνιστική - ταξική ενότητα των εργαζόμενων, απορρίπτει την λογική του πολιτικού τους αγώνα για την ανατροπή της επίθεσης, αντιμετωπίζει περίπου σαν αντίπαλο κάθε αγώνα που δεν ελέγχει, παραμένει προσκολλημένο στην εκφυλιστική γραφειοκρατική εκδοχή του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ,

ΤΟΝ ΚΛΟΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες

Μας χρωστάνε τα πάντα, δεν τους χρωστάμε τίποτα!! Είκοσι χρόνια τώρα το μερίδιο της εργασίας στον πλούτο μειώνεται σταθερά υπέρ του κεφαλαίου κι’ εμείς ‘απολαμβάνουμε’, λιτότητα, ανασφάλεια, ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών, το βραχνά των τραπεζών και των δανείων που μας πνίγει. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα μεγάλο πολιτικό κίνημα, αγώνα – ρήξης – ανατροπής της καταστροφικής εκμετάλλευσης του ανθρώπου και της φύσης, της ελευθερίας των αγορών, της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, της πολεμικής Νέας Τάξης. Στόχος μας ο κλονισμός, η ανατροπή της αστικής κυριαρχίας.

· Ρήξη με την πολιτική της ΕΕ. Κάτω οι συνθήκες του Μάστριχτ και της Λισαβόνας, το Σύμφωνο Σταθερότητας, ο μορφωτικός μεσαίωνας της συνθήκης της Μπολώνια, η Κοινή Αγροτική Πολιτική των μεγαλοαγροτών και των πολυεθνικών τροφίμων. Αντικαπιταλιστική αποδέσμευση, ανατροπή της πολιτική της για διεθνιστική ενοποίηση και διάλυση της ΕΕ. Κοινοί αγώνες των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό και τον πόλεμο

· Πάλη ενάντια στην ακρίβεια και την ανεργία, για 1400 ευρώ κατώτερο μισθό, για δίκαιη αμοιβή του μόχθου του φτωχομεσαίου αγρότη, για άτοκα δάνεια πρώτης κατοικίας, για αύξηση των κοινωνικών δαπανών για Παιδεία, Υγεία, Πολιτισμό, για προστασία του περιβάλλοντος. Για να περάσουν στα χέρια των εργαζόμενων τα βασικά μέσα παραγωγής (τράπεζες, ενέργεια, νερό, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές κλπ). Να αναλάβει το κράτος, με εργατικό-λαϊκό έλεγχο την ευθύνη όλων των επιχειρήσεων που κλείνουν, χωρίς αποζημίωση.

· Καμιά εμπιστοσύνη στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που πουλάει διαρκώς τους αγώνες (τελευταίο παράδειγμα η υπογραφή νύχτα της άθλιας ΕΓΣΣΕ). Μαχητική ενότητα όλων των αγωνιζόμενων δυνάμεων, της αριστεράς και κάθε εργαζόμενου για την υπέρβαση του υποταγμένου συνδικαλισμού, με επιτροπές αγώνα, συντονιστικά βάσης, ανεξάρτητο συντονισμό. Για συνδικάτα και αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων. Για ανεξάρτητους ταξικούς αγροτικούς συνεταιρισμούς και συλλόγους

· Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες μας. Όχι στις τρομοκρατικές, αυταρχικές και αντιαπεργιακές ρυθμίσεις. Όχι στον Καποδίστρια 2. Ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ…

ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ – ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ! Για αποφασιστικά βήματα οικοδόμησης μιας άλλης επαναστατικής και ενωτικής αριστεράς. Για ένα ρεύμα που θα συνενώσει πολιτικές οργανώσεις, νέες εργατικές και νεολαιίστικες δυνάμεις που γεννιούνται μέσα στους αγώνες, δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής οικολογίας, τους αριστερούς αγωνιστές που προβληματίζονται και αγωνιούν, σε ένα μεγάλο κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα αντικαπιταλιστικής πάλης και αναγέννησης της ίδιας της κομμουνιστικής προοπτικής στα επί μέρους ζητήματα και στις κεντρικές πολιτικές αναμετρήσεις.

· Όχι στην «κοινωνικοποίηση των ζημιών»! Να πληρώσει το κεφάλαιο τη δική του κρίση!

  • Να ανατρέψουμε τα μέτρα και το καθεστώς του εργασιακού μεσαίωνα κυβέρνησης- Ε.Ε. - κεφαλαίου - καλυτερεύοντας την ζωή μας!
  • Έξω απ’ το ΝΑΤΟ – Έξω απ’ την ΕΕ – Όχι στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα!
  • Με μια νέα αντικαπιταλιστική και επαναστατική αριστερά!
  • Για ανατροπή της Κυβέρνησης, του αστικού δικομματισμού, της αντιλαϊκής πολιτικής!
  • Για μιαν άλλη κοινωνία, της εργατικής εξουσίας και δημοκρατίας, της σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής προοπτικής και απελευθέρωσης!
ΜΕΤΩΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ – ΜΕ.Ρ.Α

Δευτέρα, Οκτωβρίου 20, 2008

ΑΠΕΡΓΙΑ 21 ΟΚΤΩΒΡΗ

Για την αυριανή απεργία της Τρίτης 21/10 έχουν βγει ανακοινώσεις από τις περισσότερες οργανώσεις του χώρου.

Νέο Αριστερό Ρεύμα

Την Τρίτη, 21 Οκτώβρη συμμετέχουμε όλοι στην πανεργατική Απεργία και στις συγκεντρώσεις, που καλούν ταξικά σωματεία και εργατικά σχήματα σε κάθε πόλη.

Στην Αθήνα τα εργατικά σχήματα, παρεμβάσεις-κινήσεις-συσπειρώσεις αλλά και πρωτοβάθμια ταξικά σωματεία καλούν σε απεργιακή συγκέντρωση στις 11.00 στα ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ (όπου διοργανώνουν απεργιακή συγκέντρωση ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΠΟΣΔΕΠ, γιατροί, φοιτητικοί σύλλογοι και πρωτοβάθμια σωματεία).

Κ.Κ.Ε. (μαρξιστικό-λενινιστικό)

21 Οκτώβρη: ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!

ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΥΜΕ ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥΣ!
Πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς, 
μεροκάματα και συντάξεις!

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Σαν μια μανιασμένη καταιγίδα που συμπαρασύρει τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας εξελίσσεται η επίθεση της κυβέρνησης και του κεφάλαιου. Καταιγίδα χωρίς τελειωμό, που τροφοδοτείται από την ακόρεστη δίψα του καπιταλισμού για περισσότερα κέρδη, που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη, καθώς ο ανελέητος καπιταλιστικός-ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός δείχνει πως είναι ικανός να οδηγήσει μέχρι και σε γενικευμένη πολεμική σύρραξη.
Αυτά που ζούμε τα τελευταία χρόνια πραγματικά δεν έχουν προηγούμενο. Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας με ακόμη μεγαλύτερη ένταση το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και στηρίζοντας τα συμφέροντα του μεγάλου, ντόπιου και ξένου, κεφάλαιου ψηφίζει τον έναν αντεργατικό νόμο μετά τον άλλο.
Το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά δίνει τη θέση του στην υποαπασχόληση, την ελαστική εργασία, την ανεργία.
Το δικαίωμα στην ασφάλιση και την περίθαλψη συρρικνώνεται, τα βαρέα-ανθυγιεινά περικόπτονται, ενώ νέος αντιασφαλιστικός νόμος ετοιμάζεται για το Δημόσιο.
Οι συλλογικές συμβάσεις είναι σε άμεση αμφισβήτηση, ενώ στις ΔΕΚΟ καταργήθηκαν με νόμο.
Οι ιδιωτικοποιήσεις βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, απειλώντας να πετάξουν στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους και διαλύοντας τις εργασιακές σχέσεις.
Οι εργατικοί αγώνες είναι υπό διωγμό. Απεργίες κρίνονται παράνομες, συνδικαλιστές σέρνονται στα δικαστήρια και διαδηλώσεις χτυπιούνται με ΜΑΤ και χημικά.
Το εργατικό εισόδημα μειώνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Η ακρίβεια εκτινάσσεται στα ύψη και ο πληθωρισμός καλπάζει, την ίδια στιγμή που οι μισθοί μειώνονται. Η φτώχεια και η ανέχεια αγγίζουν όλο και περισσότερες εργατικές και λαϊκές οικογένειες.
Τίποτε απ’ όλα αυτά, όμως, δεν είναι αρκετό για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του! Ειδικά σήμερα που το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα τραντάζεται από τη χρηματοπιστωτική κρίση του και βρίσκεται αντιμέτωπο με τα αδιέξοδά του, ένα είναι σίγουρο: το κεφάλαιο θα επιχειρήσει να φορτώσει τις συνέπειες της κρίσης του και πάλι στους εργαζόμενους. Ήδη, το αντιλαϊκό-φορομπηχτικό σχέδιο προϋπολογισμού για το 2009, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, είναι υπό αναθεώρηση, και φυσικά σε ακόμη πιο αντιλαϊκή κατεύθυνση. Είναι βέβαιο ότι η πολιτική της λιτότητας και της ανεργίας, των ιδιωτικοποιήσεων, της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και του χτυπήματος των συλλογικών συμβάσεων θα ενταθεί στο έπακρο.
Οι δυνάμεις του κεφάλαιου θέλουν να μας πείσουν ότι είμαστε συνυπεύθυνοι για την κρίση. Θέλουν να μας πείσουν να αποδεχτούμε αδιαμαρτύρητα τα σκληρά μέτρα που θα πάρουν εναντίον μας. Εμείς απαντάμε ότι μόνοι υπεύθυνοι για την κρίση είναι το κεφάλαιο και η καταστροφική πολιτική του, καθώς και όλοι αυτοί που τη στηρίζουν. Ο λαός και η εργατική τάξη όχι μόνο δεν έχουν κανένα λόγο να συναινέσουν, αλλά έχουν κάθε λόγο ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΎΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΑΥΤΉ, ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΈΨΟΥΝ!

Πλάι σε αυτούς υπάρχουν και οι άλλοι, η σοσιαλδημοκρατία και η υποταγμένη Αριστερά. Αυτοί που μας λένε ότι διέξοδο από την κρίση θα δώσει ένα άλλο μοντέλο διαχείρισης του καπιταλισμού, πιο «ανθρώπινο» και πιο «δίκαιο». Και μας καλούν να τους ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές για να το υλοποιήσουν. Εμείς απαντάμε ότι δεν υπάρχει «δικαιότερος», πιο «ανθρώπινος» καπιταλισμός. Το σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο δεν εξανθρωπίζεται. Αντίθετα, γίνεται ολοένα και πιο άδικο, ολοένα και πιο άγριο. Καμία διέξοδος δεν βρίσκεται στην κάλπη. Η μόνη διέξοδος βρίσκεται στους μαζικούς, ανυποχώρητους ταξικούς αγώνες. Αυτούς φοβάται το κεφάλαιο, γιατί μόνο αυτοί μπορούν να βάλουν φρένο στην πολιτική του.
ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ!
Να μη δεχτούμε να πληρώσουμε εμείς τις συνέπειες της κρίσης τους. Στα σχέδιά τους για επέκταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης να απαντήσουμε με αγώνες για ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ. Να καταγγείλουμε τις συλλογικές συμβάσεις πείνας και να διεκδικήσουμε νέες. Το ζήτημα αυτό αποκτά πλέον κρίσιμη σημασία για τις ζωές μας.
Σε αυτόν τον αγώνα είναι βέβαιο ότι δεν έχουμε τίποτε να περιμένουμε από τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αυτούς που κάνουν ό,τι μπορούν για να μας κρατήσουν στη γωνία. Αυτούς που στήριξαν και στηρίζουν την αντεργατική πολιτική του κεφάλαιου. Αυτούς που έβαλαν ταφόπλακα στους αγώνες για το ασφαλιστικό. Αυτούς που υπέγραψαν την αισχρή συλλογική σύμβαση του ενός ευρώ αύξηση την ημέρα. Αυτούς που σήμερα κλαψουρίζουν για «διορθωτικό» επίδομα, λες και δεν ήξεραν τι υπέγραφαν μερικούς μήνες νωρίτερα.
Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε από την Αυτόνομη Παρέμβαση η οποία ουσιαστικά στηρίζει την ηγεσία της ΠΑΣΚΕ στη ΓΣΕΕ, δέσμια του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού του ΣΥΝ. Ούτε και από την «αγωνιστική» φλυαρία του ΠΑΜΕ μπορούμε να περιμένουμε κάτι. Γιατί οι αγώνες γίνονται στην πράξη, στους δρόμους, με την εργατική τάξη και με στόχο τη ρήξη και τη σύγκρουση με την αντεργατική πολιτική, και όχι μπροστά στις κάμερες και με αποκλειστικό στόχο την κομματική ενίσχυση στις επόμενες εκλογές. Γιατί οι πραγματικοί συσχετισμοί αλλάζουν μέσα από τους αγώνες που ΣΥΝΕΝΩΝΟΥΝ την εργατική τάξη απέναντι στον κοινό εχθρό και δεν τη ΔΙΑΣΠΟΥΝ.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Οι μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό έδειξαν ότι και τη διάθεση έχουμε και τη δυνατότητα να αντισταθούμε στην πολιτική τους. Αυτό πρέπει να κάνουμε και αυτή τη φορά. Βασισμένοι στις δικές μας δυνάμεις, με γνώμονα τα δικά μας συμφέροντα, να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Να οργανώσουμε τους αγώνες και τις αντιστάσεις μας σε κάθε χώρο δουλειάς. Να προετοιμαστούμε για το νέο γύρο της επίθεσης. Να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας και να διεκδικήσουμε καλύτερους όρους ζωής για εμάς και τα παιδιά μας.
ΔΕΝ ΖΗΤΙΑΝΕΥΟΥΜΕ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ! - ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΤΗΣ ΦΤΏΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΛΙΤΌΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΊΑΣ!
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ!
ΚΆΤΩ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΑΠΌ ΤΑ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΆ ΜΑΣ!
21 ΟΚΤΩΒΡΗ: ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΜΟΥΣΕΙΟ (ΠΑΤΗΣΙΩΝ) 10:30 π.μ.

Ταξική Πορεία
Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα


ΠO THN AΠEPΓIA TΩN ΔEKO ΣTHN ΠANEPΓATIKH 21 OKTΩBPH
Πανεργατικό απεργιακό κίνημα

Φύλλο: 837



Τον πιο σημαντικό σταθμό του εργατικού κινήματος για το επόμενο διάστημα αποτελεί η Πανεργατική απεργία και συγκέντρωση των συνδικάτων στις 21 Οκτώβρη. Δεν είναι υπερβολικό να πει κανείς ότι από την επιτυχία της κρίνεται η ζωή της κυβέρνησης.

Οσο πιο μεγάλη είναι η Πανεργατική, τόσο πιο μεγάλη θα είναι η συνέχειά της σε μια σειρά κλάδους, σε μια σειρά μέτωπα. Πρώτα πρώτα στη μάχη για να μην περάσει το κλείσιμο της Ολυμπιακής. Η μαζικότητα της Πανεργατικής θα δώσει την αυτοπεποίθηση στους εργαζόμενους να κλιμακώσουν με απεργίες διαρκείας, με καταλήψεις των αεροδρομίων και της Τεχνικής Βάσης. Μπροστά σε μια τέτοια εξέλιξη, με τα αεροδρόμια και όλους τους χώρους στα χέρια των εργαζόμενων, η κυβέρνηση Καραμανλή θα μετράει μέρες.

Το ίδιο μπορεί να συμβεί με τον ΟΣΕ και όλες τις συγκοινωνίες. Οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ αντιδρούν στις εθελούσιες εξόδους που θέλει να περάσει ο Χατζηδάκης με το σχέδιο εξυγίανσης της επιχείρησης, ένα σχέδιο που ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση. Την ίδια στιγμή, σε όλες τις μεταφορές, στο Μετρό, τον ΗΣΑΠ, το Τραμ, στην ΕΘΕΛ, οι διοικήσεις αρνούνται να υπογράψουν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για το 2008. Η πρώτη ενωτική απάντηση των συγκοινωνιών ήρθε με την απεργία στις 8 Οκτώβρη. Η Πανεργατική ανοίγει τη δυνατότητα η συνέχεια να είναι με απεργίες διαρκείας.

Aυξήσεις

Το αίτημα των αυξήσεων ενάντια στην ακρίβεια και την οικονομική κρίση αφορά σε όλους τους εργαζόμενους. Οι εκπαιδευτικοί μπαίνουν ξανά μπροστά για να προβάλουν το αίτημα για 1400 ευρώ κατώτατο μισθό. Η προοπτική που έχει αρχίσει να συζητιέται στις συνελεύσεις είναι να συνεχίσουν με 5νθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες από το Δεκέμβρη. Η επιτυχία της Πανεργατικής θα είναι το βήμα για να συνεχίσουν.

Την ίδια στιγμή, η λιτότητα και οι περικοπές έχουν φέρει σε οριακό σημείο τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία. Μετά την 5νθήμερη απεργία το Σεπτέμβρη, οι γιατροί μπορούν να συντονιστούν με τους νοσηλευτές και όλοι μαζί να κλείσουν τα νοσοκομεία. Η μαζικότητα της Πανεργατικής θα τους ανοίξει το δρόμο. Το ίδιο ισχύει στους δήμους. Πέρσι, οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ ξεκίνησαν απεργία διαρκείας μετά από δύο μεγαλειώδεις πανεργατικές. Τώρα έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησαν ενάντια στις επιθέσεις στο ασφαλιστικό, τις υπηρεσίες καθαριότητας, τα ΒΑΕ.

Σε όλους τους χώρους, η Πανεργατική μπορεί να γίνει η αφετηρία για να ανατραπούν ο προϋπολογισμός λιτότητας και οι ιδιωτικοποιήσεις της κυβέρνησης με απεργιακή κλιμάκωση. Στα ταχυδρομεία, στα λιμάνια, στη ΔΕΗ, στα εργοστάσια. Με αυτή την προοπτική χρειάζεται ο κάθε ένας εργαζόμενος να οργανώσει της 21 Οκτώβρη. Για να είναι αυτή που θα βγάλει ένα νέο απεργιακό κίνημα, ακόμα πιο μεγάλο από την περσινή άνοιξη, στο δρόμο.

Το πόσο ρεαλιστική είναι αυτή τη στιγμή η κλιμάκωση με απεργίες διαρκείας φάνηκε καθαρά από την απεργία των ΔΕΚΟ στις 8 Οκτώβρη. Η γενική κατακραυγή για το κλείσιμο της Ολυμπιακής και την τροπολογία Χατζηδάκη που νομοθετεί τις απολύσεις χωρίς αποζημίωση, ανάγκασε την ΓΣΕΕ να καλέσει σύσκεψη των Ομοσπονδιών των Συγκοινωνιών και των ΔΕΚΟ. Εκεί, η πρόταση για κοινή 24ωρη απεργία και διαδήλωση κυριάρχησε. Μέσα σε μία μόλις εβδομάδα, οργανώθηκε μια μαζική απεργιακή συγκέντρωση, προπομπό της πανεργατικής που έρχεται.

« Πότε θα φύγει; Νύχτα!» φωνάζουν οι εργαζόμενοι της Ολυμπιακής στις διαδηλώσεις τους για το τσιράκι της Aegean, Χατζηδάκη. Η Πανεργατική στις 21 Οκτώβρη ανοίγει τη δυνατότητα για μια απεργιακή συνέχεια τόσο δυνατή που θα αναγκαστεί να «φύγει νύχτα» ολόκληρη η κυβέρνηση Καραμανλή.

Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα



dff

ΑΠΕΡΓΙΑ 21/10 - Σ.Μ.Τ.

Απόφαση της συνέλευσης του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

Πιο αποφασιστικά στον αγώνα για συλλογικές συμβάσεις εργασίας με βάση τις ανάγκες μας

Τεχνικές εταιρείες και μελετητικά γραφεία

Βρισκόμαστε μπροστά στις διαπραγματεύσεις για τη νέα συλλογική σύμβαση στις τεχνικές εταιρείες και τα μελετητικά γραφεία. Η Σύμβαση είναι το μέσο για τη ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ των όρων εργασίας μας. Είναι μια μάχη για ουσιαστικές αυξήσεις, ενάντια στην ευέλικτη απασχόληση, για την πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων που αμείβονται με δελτίο, για κανονικές προσλήψεις. Θεωρούμε κατάκτηση την ύπαρξή της πρώτης συλλογικής σύμβασης του σωματείου που καλύπτει όλους τους μισθωτούς τεχνικούς και αυτούς που αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.

Η θετική εξέλιξη, με την απόρριψη της προσφυγή του ΣΤΥΕ, μας δίνει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε πιο δυναμικά τον αγώνα για τις συλλογικές συμβάσεις, καθώς θέτει ξεκάθαρα το ζήτημα της κάλυψης των εργαζόμενων που αμείβονται με δελτίο. Αναδεικνύει ακόμα, τη στάση του υποταγμένου συνδικαλισμού απέναντι σε αυτούς τους εργαζόμενους και το γεγονός ότι είναι πιο πολύ πιο πίσω και από τα δικαστήρια…

Το επόμενο διάστημα, με τη δράση μας, η εργοδοσία πρέπει να καταλαβαίνει ότι οι εργαζόμενοι και το σωματείο, είναι η μόνη υπολογίσιμη δύναμη.

Ο πλούτος που παράγουμε είναι τεράστιος! Οι τεχνικές εταιρείες μετά τους τεράστιους τζίρους από τα ολυμπιακά και άλλα μεγάλα έργα, επεκτείνονται σε νέους κερδοφόρους τομείς, όπως η ενέργεια, μετά και την απελευθέρωση της αγοράς από την κυβέρνηση. Πολλές κατασκευαστικές εταιρείες, παράλληλα με την εκτέλεση των έργων, μετατράπηκαν σε ιδιοκτήτες ακινήτων μεγάλης αξίας αποκομίζοντας μεγάλα κέρδη . H συγκέντρωση υψηλής τεχνογνωσίας, χάρις στη χαμηλού κόστους ειδικευμένη εργασία μας, έχει αυξήσει την ανταγωνιστικότητα τους, με αποτέλεσμα, την επέκταση τους στο εξωτερικό. Σήμερα οι μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι στέφονται στα ΣΔΙΤ και τις συμβάσεις παραχώρησης, ενώ οι εξαγορές και η συγχωνεύσεις αυξάνει τα κέρδη τους.

Η εργοδοσία επικαλούμενη «κάμψη» της αγοράς, σκληραίνει τη στάση της απέναντι μας, με τις πενιχρές ή ανύπαρκτες αυξήσεις, τον ατελείωτο και απλήρωτο εργάσιμο χρόνο, τις απολύσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία. Το δελτίο επεκτείνεται και σε εργαζόμενους πέρα των μηχανικών, με την «αντικατάσταση» παλιών εργαζόμενων με ΙΚΑ, με νέους με ΤΕΒΕ. Αυτό οδηγεί στη δραματική χειροτέρευση των όρων εργασίας όλων μας και στην εξάπλωση των νέων ελαστικών εργασιακών σχέσεων, που προσφέρουν πολύ περισσότερο στο κεφάλαιο και πολύ λιγότερα στους εργαζόμενους. Για μας σημαίνει επαχθή φορολογία και πλήρη ανασφάλεια. Για αυτούς τεράστια κέρδη από την εισφοροδιαφυγή προς τα ασφαλιστικά ταμεία (έως και το 70% των καθαρών αποδοχών μας).

Εταιρείες πληροφορικής -τηλεπικοινωνίες

Παρά το κλίμα ευφορίας που αποτυπώνεται στους οικονομικούς δείκτες και τις εκτιμήσεις του ΣΕΠΕ, η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους δεν μπορεί να κρυφτεί. Οι εταιρείες πληροφορικής θέλουν να πληρώνουν το ελάχιστο ενώ απαιτούν το μέγιστο. Οι συμβολικές αυξήσεις, η μη πληρωμή των υπερωριών και των επιδομάτων είναι πια καθεστώς. Ο εργάσιμος χρόνος έχει επιμηκυνθεί σε ολόκληρο το 24ωρο και με διάφορες μορφές. Υπερωρίες, θέσεις stand by, εκπαιδεύσεις-καταρτίσεις απογεύματα και σαββατοκύριακα (και βέβαια απλήρωτες!). Στον κλάδο κυριαρχούν ελαστικές και επισφαλείς εργασιακές σχέσεις. Η επινοικίαση εργαζόμενων είναι μια σύγχρονη μορφή σκλαβοπάζαρου. Στους νέους εργαζόμενους κυριαρχούν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και η αμοιβή με δελτίο παροχής υπηρεσιών.

Στις εταιρείες τηλεπικοινωνιών εμφανίζονται με τη μορφή χιονοστιβάδας, οι συνέπειες της «απελευθέρωσης» της αγοράς και της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ και της έντασης του ανταγωνισμού

Την πτώχευση της LANET ενδέχεται να ακολουθήσει και αυτή της ALTEC. Ταυτόχρονα έχει κλείσει το εργοστάσιο της Siemens στη Θεσσαλονίκη και μια σειρά τμήματα της εταιρείας, προετοιμάζονται νέες απολύσεις. Η VODAFONE θέλει να αυξήσει την κερδοφορία της και την «ανταγωνιστικότητα της, μειώνοντας δραστικά το προσωπικό της, με «οικειοθελείς αποχωρήσεις» εργαζόμενων, δίνοντας τμήματα σε υπεργολάβους. Η Ιντρακόμ telecoms καταθέτει αίτηση για το «άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα». Η ΙΝΦΟΤΕ, πωλήθηκε από τον ΟΤΕ και μέσα σε λίγους μήνες έχουν απολυθεί 80 από τους 450 εργαζόμενους.

Οι εργαζόμενοι πληρώνουν το τίμημα της απελευθέρωσης και του ανταγωνισμού, με τις χαμένες θέσεις εργασίας, τις μη πληρωμές και την ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση των δικαιωμάτων τους. Χαρακτηριστικές εκφράσεις της κίνησης της εργοδοσίας, είναι η σταθερή άρνηση διαπραγμάτευσης ΣΣΕ με το ΣΜΤ, η προσπάθεια για επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και η μαζική προσφυγή σε πρακτικές outsourcing.

Ανατροπή της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης

Η «ενοποίηση» των ταμείων δημιούργησε ήδη τεράστια προβλήματα υπάρχουν στις πληρωμές στην είσπραξη των νοσηλίων και των ιατρικών δαπανών, προβλήματα στη λειτουργία περιφερειακών τμημάτων

Ακόμα σημαντικότερα είναι τα ζητήματα που προκύπτουν από την προώθηση της ουσίας της κυβερνητικής μεταρρύθμισης: Την επικείμενη αφαίμαξη των αποθεματικών. Τις επιπτώσεις της κρίσης πάνω στα αποθεματικά του ταμείου, τα οποία είναι επενδυμένα στην Τράπεζα Αττικής. Τις δυσβάσταχτες εισφορές από το Νόμο 3518/2006 και την προσπάθεια εξαίρεσης ων κρατήσεων υπέρ ΤΣΜΕΔΕ από τα έργα με ΣΔΙΤ. Την τεράστια εργοδοτική εισφοροδιαφυγή από τους μηχανικούς που εργάζονται με ΔΠΥ.

Η απαράδεκτη στάση του ΤΕΕ (και των υπόλοιπων Επιμελητηρίων νομικών και υγειονομικών) και της πλειοψηφίας της ΕΜΔΥΔΑΣ, να στείλουν αντιπροσώπους στα ΔΣ του νέου ταμείου, υπονομεύει την πάλη κατά της ενοποίησης και του αντιασφαλιστικού νόμου, βοηθά την κυβέρνηση στο προχώρημα της πολιτικής της. Όταν μάλιστα το ΤΕΕ διαρρήγνυε τα ιμάτιά του ενάντια στο νόμο 3655/08, ενώ διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους ότι «δε θα υποστείλει τη σημαία» και θα συνεχίσει τον αγώνα, «για τη μη εφαρμογή του νόμου στην πράξη».

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση προχωράει στον αποχαρακτηρισμό των βαρέων και ανθυγιεινών (ΒΑΕ). Το πόρισμα για τα Βαρέα-Ανθυγιεινά είναι μακριά από την πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, κατηγοριοποιεί τους κλάδους με αυθαίρετα κριτήρια, καταργεί το ελάχιστο πλαίσιο προστασίας χιλιάδων εργαζόμενων σε βαριά και επικίνδυνα επαγγέλματα, θάβοντας τα δικαιώματα ιδιαίτερα των νέων.

Φορολογική επιδρομή:
Η γενιά των 700 ευρώ και τα δελτία πληρώνουν τη νύφη

Με τα πρόσφατα φορολογικά μέτρα η ΝΔ «διευρύνει την φορολογική βάση» με τη συντριπτική πλειοψηφία μισθωτών που αμείβονται με ΔΠΥ, και των αυτοαπασχολούμενων. Την ίδια στιγμή μειώνεται ο συντελεστής φορολογίας των Ανώνυμων Εταιρειών, ενώ γίνονται χαριστικές ρυθμίσεις στις επιχειρήσεις που φοροδιαφεύγουν, με τη διαγραφή πρόστιμων και προσαυξήσεων σε ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Η συζήτηση γύρω από τα φορολογικά μέτρα ανέδειξε το ζήτημα της αύξησης του ποσοστού των μισθωτών (όχι μόνο στον κλάδο μας) που δουλεύουν με το καθεστώς της «ελεύθερης συνεργασίας», του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών, αντί για συμβατικές σχέσεις απασχόλησης.

Η κυβέρνηση επιχείρησε να απαντήσει και στις κατηγορίες ότι νομιμοποιεί παράνομες σχέσεις εργασίας, με ακροβατισμούς και ψεύδη. Ο ισχυρισμός ότι δήθεν θα δώσει κίνητρα στους εργοδότες και στους εργαζομένους να αφήσουν αυτό το καθεστώς και να πάνε στη νόμιμη και κανονική σχέση, διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα.

Σαν αποτέλεσμα μιας σειράς αντιδραστικών μέτρων στην απασχόληση και στο ασφαλιστικό, η απασχόληση με ΔΠΥ, παραμένει πιο «ελκυστική» για τους εργοδότες, ενώ είναι αναγκαστική για τους νέους συναδέλφους που πιέζονται από την ανεργία και δεν έχουν την εμπειρία της σκληρής πραγματικότητας. Σταθερή επιλογή και επιδίωξη της κυβέρνησης, που επιβάλλεται από την Πράσινη Βίβλο της ΕΕ, είναι η σταδιακή νομιμοποίηση του ΔΠΥ και η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Η κυβέρνηση δημαγωγεί, μιλώντας για την φορολόγηση όσων συστηματικά φοροδιαφεύγουν, γιατί επιβάλει «κεφαλικό» 1050 Ευρώ φόρο σε όλους τους εργαζόμενους με ΔΠΥ και στους αυτοαπασχολούμενους, ενώ για τις επιχειρήσεις αυτός ο φόρος είναι ψυχούλα μπροστά στις φοροαπαλλαγές που προσφέρει .

Να πληρώσει το κεφάλαιο για την δική του κρίση, όχι εμείς

Η πάλη του σωματείου για πραγματικές αυξήσεις έχει μεγάλη σημασία, καθώς τα εισοδήματα μας συμπιέζονται ασφυκτικά. Με τις αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» όλης της τελευταίας 20ετίας, από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μια σειρά κατακτήσεις και δικαιώματα έχουν καταργηθεί.

Η κρίση που ξεκίνησε από το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν οφείλεται στην «απληστία» τμημάτων του συστήματος. Είναι αποτέλεσμα της ασυδοσίας της αγοράς, της καταλήστευσης του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, της αχαλίνωτης κερδοφορίας και κερδοσκοπίας τους, των αντιδραστικών αλλαγών απέναντι στους εργαζόμενους. Προαναγγέλλουν ανεργία και πληθωρισμό, ενώ παράλληλα καλούν τους εργαζόμενους να χρηματοδοτήσουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Το κράτος που δεν «έχει λεφτά» να δώσει για την παιδεία, την ασφάλιση, την υγεία, που «έχει τόσα ελλείμματα», που «πρέπει» να πουλήσει λιμάνια, αεροδρόμια, τηλεπικοινωνίες και νερό σε όλον τον κόσμο, αυτό το ίδιο κράτος, έχει να δώσει εκατοντάδες δις € στις ΗΠΑ και στην ΕΕ για να «σώσει» τράπεζες και χρηματιστήρια. Οι νεοφιλελεύθεροι μύθοι για την αγορά ως μηχανισμό κοινωνικής ρύθμισης, οι μύθοι για την αξία του ανταγωνισμού και της «επιχειρηματικότητας» καταρρέουν μαζί με τους δείκτες των χρηματιστηρίων. Η κυβέρνηση της ΝΔ, στο όνομα των «αναγκαίων θυσιών», με τη συγχορδία του ΣΕΒ, της ΕΕ, απειλεί να πνίξει κάθε έννοια δικαιώματος. Με το νέο προϋπολογισμού, που προβλέπει 7,4 δις ευρώ από φόρους, νέα περικοπή δαπανών για την παιδεία (για χάρη της ιδιωτικοποίησης), περικοπή 950 εκ στις δημόσιες επενδύσεις, αύξηση μισθών κάτω από τον πληθωρισμό. Με την τροπολογία που πέρασε στις ΔΕΚΟ καταργεί ουσιαστικά τις συλλογικές συμβάσεις. Με τα σχέδια για κατάργηση της Κυριακάτικής αργίας που συμβαδίζει με την εβδομαδιαία δουλειά των 65 ωρών που επιβάλλει η Ε.Ε. Με την εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» με τα χιλιάδες παιδιά βορρά στους σχολάρχες των ΚΕΣ, τη λεηλασία της φύσης, («άγιοι αποχαρακτηρισμοί» δασών ...) Με την προσπάθεια για τη διάλυση της ΟΑ, του ΟΛΠ κλπ.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ

Μεγάλες ευθύνες για την σημερινή κατάσταση έχουν και οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Τι να πρωτοθυμηθούμε από τα «έργα» τους; Την υπογραφή νύχτα της άθλιας συλλογικής συμβάσεις με το ΣΕΒ; Το κλείσιμο άρον-άρον των απεργιών για το Ασφαλιστικό και την εκτόνωση των αγωνιστικών διαθέσεων; Τη συναίνεση στα σχέδια για τις ΔΕΚΟ και την αποδοχή των επιχειρημάτων των κυβερνήσεων; Ότι δεν ζήτησαν καν την κατάργηση του ΔΠΥ, πόσο μάλλον να οργανώσουν κάποιο αγώνα για αυτό;

Το επόμενο διάστημα, δε χωράει καμιά αναμονή. Να πούμε όχι και στη λογική των «αναγκαίων θυσιών» και να παλέψουμε για τις δικές μας ανάγκες και δικαιώματα!

Γι αυτό, εμείς, οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να προωθήσουμε μάχιμα αιτήματα, να υπερβούμε τον κατακερματισμό, στην κατεύθυνση της ενότητας στον αγώνα, για την ανάπτυξη ενός μεγάλου και ισχυρού μετώπου των εργαζόμενων. Αυτή η υπόθεση ανήκει πρώτα και κύρια στους εργαζόμενους και στα πρωτοβάθμια σωματεία που πρέπει να οργανώσουν την πάλη, παίρνοντας πρωτοβουλίες για να ξεκινήσει ένας πραγματικός γύρος αγώνων. Για να υπάρξουν κατακτήσεις που να βελτιώνουν τη θέση των εργαζόμενων, για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής.

Διεκδικούμε

  • Ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Πρώτος μισθός για τους μηχανικούς και γεωπόνους, τεχνικούς με πτυχίο σχολής 5ετούς φοίτησης 1840 €, για τους γεωλόγους, περιβαντολόγους, τεχνικούς με πτυχίο σχολής 4ετούς φοίτησης και απόφοιτους ΤΕΙ 1700 €, για τους σχεδιαστές και εργοδηγούς, απόφοιτους μέσης εκπαίδευσης, ΙΕΚ και εμπειροτέχνες 1480 €. Μείωση των ωρών εργασίας, 7ωρο -5νθήμερο -35ωρο
  • Κατάργηση της πληρωμής με δελτίο, κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου για τους εργαζόμενους σε καθεστώς εξάρτησης.
  • Κατοχύρωση των δικαιωμάτων που πηγάζουν από την εξαρτημένη σχέση εργασίας στους μισθωτούς που αμείβονται με ΔΠΥ.
  • Ανατροπή του νέου προϋπολογισμό της ληστείας και της λιτότητας.
  • Άμεση καταγγελίας της κατάπτυστης Σύμβασης Εργασιακής Ειρήνης των ΓΣΕΕ-ΣΕΒ, διεκδίκηση νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης. Ανατροπή της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης και των περικοπών της ΕΕ.
  • Ανατροπή των νέων φορολογικών μέτρων και της φοροεποδρομής. Γενναία αύξηση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους. Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης. Αύξηση της φορολόγησης των επιχειρήσεων.
  • Να μην κλείσει καμία εταιρεία να μη χαθεί καμία θέση εργασίας. Να αποδοθούν άμεσα όλα τα δεδουλευμένα.. Απαγόρευση των απολύσεων.
  • Κατάργηση του πρόσφατου N. 3655/2008, του N.3518/2006 για το ΤΣΜΕΔΕ και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (Σιούφα, Ρέππα κλπ).Πλήρη δημόσια, καθολική, υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Όχι στην ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα.
  • Μείωση των υπέρογκων ασφαλιστικών εισφορών για τους εργαζόμενους στην προοπτική της κατάργησης της εργατικής εισφοράς. Να πληρώνουν το κράτος και οι εργοδότες.
  • Σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς, ή στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και τα 58 για τους άνδρες. Όπου υπάρχουν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις να διατηρηθούν. Επίδομα ανεργίας, ίσο με το βασικό μισθό.
  • Επέκταση –και όχι κατάργηση– των ΒΑΕ και σε νέα τμήματα εργαζομένων που το έχουν ανάγκη (πχ πληροφορική και τηλεπικοινωνίες, βιομηχανία, εργοτάξια, εργαστηριακοί υπάλληλοι κλπ).
  • Άμεση αποδέσμευση του ΤΣΜΕΔΕ από την Τράπεζα Αττικής και το Χρηματιστήριο. Κρατική εξασφάλιση των αποθεματικών. Άμεση επιστροφή στα ταμεία όλων των απωλειών που έχουν υποστεί από τις πολιτικές των κυβερνήσεων από το ’50 και μετά.
  • Ουσιαστικά μέτρα για την υγεία και ασφάλεια.. Κατάργηση των ιδιωτικών ΕΞΥΠΠ και δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφάλειας και Ιατρών Εργασίας, ενταγμένου στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.
  • Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς. Όχι στην ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης και των αγωνιστών.

Το επόμενο διάστημα:

  1. Συμμετέχουμε στην πανελλαδική πανεργατική απεργία 21/10 και στην απεργιακή συγκέντρωση σωματείων, ομοσπονδιών και συλλόγων στα Προπύλαια (10.30 π.μ.). Κινητοποίηση στις 8.30 στα γραφεία της ΑΔΚ για τη διεκδίκηση της ΣΣΕ.
  2. Προκηρύσσουμε απεργία για τη διεκδίκηση της ΣΣΕ στις 13/11. Συγκέντρωση στο ΣΤΕΑΤ και πορεία στο Υπ. Απασχόλησης. Στο διάστημα προς την απεργία να στραφούμε πιο αποφασιστικά ενάντια στην κυβέρνηση και τις επιθεωρήσεις εργασίας ενάντια στη νομιμοποίηση του δελτίου. Δίνουμε τη μάχη για την απεργία με εξορμήσεις, προκήρυξη και αφίσα του σωματείου. Επίσης με μαζικές παραστάσεις σε μεγάλες εταιρείες. Συγκεκριμένα: ΑΚΤΩΡ στις 30/10,ΤΕΡΝΑ στις 3/11, J&P στις 7/11.
  3. Να οργανωθεί κινητοποίηση τη μέρα συνεδρίασης του ΔΣ του νέου ταμείου, στις αρχές Νοέμβρη, από κοινού με τα σωματεία των τεχνικών, αλλά και φορείς εργαζόμενων από τους γιατρούς και τους δικηγόρους.
  4. Η προσπάθεια του ΣΜΤ για το συντονισμό των σωματείων των τεχνικών για το ασφαλιστικό, πρέπει να συνεχίσει και να διευρυνθεί για τα ζητήματα των συλλογικών συμβάσεων, την προσπάθεια κλεισίματος εταιρειών από το χώρο των τηλεπικοινωνιών, την ιδιωτικοποίηση του τεχνικού έργου και τα ΣΔΙΤ. Παράλληλα το ΣΜΤ να συμβάλλει στον διακλαδικό συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων.
  5. Το ΣΜΤ να καλέσει σε σύσκεψη πρωτοβάθμια σωματεία και εργαζόμενους από το χώρο των τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής για τις απολύσεις, τις μη πληρωμές, το κλείσιμο εταιρειών, τη συλλογική σύμβαση εργασίας, την Πέμπτη 30/10.
  6. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και συμβάλλουμε έμπρακτα, στον αγώνα των εργαζόμενων και των σωματείων σε διάφορες εταιρείες του χώρου (ΑΛΤΕΚ, Ασπροφός, Siemens κλπ) και σε κλάδους που βρίσκονται στην αιχμή της επίθεσης (ΟΑ, Λιμάνια κλπ.).
  7. Στις εταιρείες πληροφορικής/ τηλεπικοινωνιών να γίνει νέα πανεξόρμηση, ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη ενημέρωση των εργαζόμενων και να διευρυνθεί το δυναμικό που θα στηρίξει τη νέα προσπάθεια για ΣΣΕ.
  8. Αξιοποιώντας και την απόφαση του δικαστηρίου, το ΣΜΤ να καλέσει για τις ελαστικές σχέσεις και τα φορολογικά μέτρα, άλλα σωματεία, ώστε κατ’ αρχήν να δοθεί μια συνέντευξη τύπου και να γίνει μια εκδήλωση. Προς το ΕΚΑ να απαιτήσει την εγγραφή των ελαστικά εργαζόμενων στα συνδικάτα και την πλήρη αναγνώριση του ΣΜΤ.
  9. Η συνέλευση αποφασίζει να βγει ανοιχτή απεργιακή επιτροπή για την οργάνωση της απεργίας και των κινητοποιήσεων που αποφάσισε.

Πέμπτη 16 Οκτώβρη

Παρασκευή, Οκτωβρίου 17, 2008

ALTEC TELECOMS


H Altec Telecoms υπέβαλλε σήμερα (17/10) αίτηση πτώχευσης (περισσότερα από το ase.gr)
Tο ακόλουθο κείμενο γράφτηκε από μέλος του Σωματείου Εργαζομένων της Altec Telecoms στο adslgr.com

Καλησπέρα σε όλους τους αναγνώστες. Στην Altec Telecoms εργαζόμαστε αυτή τη στιγμή περίπου 150 άτομα, μεγάλο ποσοστό εκ των οποίων αμείβονται με το βασικό μισθό, ενώ σημαντικό είναι και το ποσοστό των εργαζομένων που ανήκουν σε πληθυσμιακές ομάδες που πλήττονται ιδιαίτερα από την ανεργία.

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν πραγματοποιηθεί γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων, στην κατεύθυνση της διασφάλισης των θέσεων εργασίας και των δεδουλευμένων μας. Οι συνελεύσεις έχουν καθολική συμμετοχή και οι αποφάσεις, μέχρι στιγμής, λαμβάνονται ομόφωνα.

Οι περιστάσεις, δυστυχώς, είναι εξαιρετικά δυσχερείς και δυσχεραίνονται ακόμα περισσότερο από την άρνηση της διοίκησης να διευκρινίσει τι ακριβώς προτίθεται να κάνει με τους υπαλλήλους της. Έχουν ήδη ενημερωθεί και κινητοποιηθεί στην κατεύθυνση της διασφάλισης της νομιμότητας, τόσο η ΓΣΕΕ και το Υπουργείο Απασχόλησης, όσο και άλλα σωματεία που δραστηριοποιούνται στις τηλεπικοινωνίες και μας συμπαρίστανται.

Πιστεύουμε ότι είναι καλό να υπάρχει πληροφόρηση και από την πλευρά των εργαζομένων για τα τεκταινόμενα στην εταιρεία, αφού είναι αυτοί που πλήττονται, χωρίς να έχουν ευθύνη για την κατάσταση η οποία έχει δημιουργηθεί. Θα σας κρατάμε ενήμερους για οποιαδήποτε εξέλιξη.

Χρειαζόμαστε τη στήριξη και την αλληλεγγύη όλων σας.

Σωματείο εργαζομένων Altec Telecoms

Εκπρόσωπος του Σωματείου βρέθηκε χθες στην ΓΣ του Σ.Μ.Τ. στο ΕΜΠ

Να θυμήσω την αφίσα για την συλλογική σύμβαση στην Πληροφορική και τις Τηλεπικοινωνίες

ΑΠΕΡΓΙΑ 21/10 - ΣΕΦΚ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ (ΣΕΦΚ)

Μέλος ΟΙΕΛΕ

Ανδρεά Λόντου 6, 10681 Αθήνα

τηλ. 210-3820537, 6974-439203

e-mail: sefk@sefk.gr, www.sefk.gr

Αθήνα 16/10/2008

21 ΟΚΤΩΒΡΗ: ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΕΦΚ 11.00 ΠΜ

ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ μαζί με τα αγωνιζόμενα σωματεία της εκπαίδευσης

Την ίδια ώρα που η παγκόσμια οικονομική κρίση εξαπλώνεται, οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, το κεφάλαιο προσπαθούν να φορτώσουν τις συνέπειές της στις πλάτες των εργαζομένων. Σπεύδουν να ενισχύουν τις τράπεζες και να ρίξουν αμύθητα ποσά στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, την ίδια στιγμή που περικόπτουν δραματικά τις δαπάνες για υγεία και παιδεία. Ενώ καταρρέει ο μύθος της αγοράς ως του καλύτερου συστήματος κοινωνικής οργάνωσης, αυτοί σπεύδουν να μεθοδεύσουν νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος δημόσιων επιχειρήσεων. Και παρότι αποδεικνύεται περίτρανα ότι η λογική της συσσώρευσης του πλούτου στα χέρια των επιχειρήσεων και των τραπεζών οδηγεί τελικά σε τρομαχτική καταστροφή του κοινωνικού πλούτου, σπεύδουν να υποσχεθούν ακόμη μεγαλύτερη λιτότητα, απολύσεις ανεργία.

Ήρθε η ώρα να πούμε: φτάνει πια! Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν και δεν πρέπει να πληρώσουν το μάρμαρο για την οικονομική τους κρίση που δημιούργησε το ίδιο το κεφάλαιο. Ούτε μπορούν οι εργαζόμενοι να «σφίξουν το ζωνάρι» για άλλη μια φορά στο όνομα του «κοινού καλού» της εθνικής οικονομίας. Αυτοί που μοχθούν και αγωνίζονται και αυτοί που για δεκαετίες όρισαν την εξαθλίωση ως παράμετρο στη συνάρτηση της κερδοφορίας τους δεν έχουν τίποτε να μοιράσουν!

Γι’ αυτό και πρέπει σήμερα να ξεσηκωθούμε. Τη λύση στα προβλήματα δεν θα τη φέρουν αυτοί που τα δημιούργησαν, αλλά ο δικός μας μαζικός ανυποχώρητος αγώνας, η συσπείρωση γύρω από τα σωματεία, η καθημερινή μάχη να μη μένουν κενό γράμμα οι κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας, οι συλλογικές συμβάσεις, ο συντονισμός των ίδιων των εργαζομένων και των σωματείων, η μαζική συμμετοχή σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Στις 21 Οκτώβρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ! Στέλνουμε το μήνυμα ότι δεν θα γίνουμε απαθείς θεατές της συλλογικής μας απαξίωσης, αλλά θα παλέψουμε μαζί τους άλλους εργαζομένους για το δικαίωμά μας στη ζωή και την αξιοπρέπεια.

Τρίτη, Οκτωβρίου 14, 2008

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009 - ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑ
ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ


Μπροστά στις επερχόμενες ευρωεκλογές η ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α θέλει να παρέμβει και να δώσει τη μάχη για να ξεπροβάλει στο πολιτικό προσκήνιο και να καταγραφεί η αντικαπιταλιστική εναλλακτική λύση. Μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να βάλει την σφραγίδα της στις πολιτικές εξελίξεις ανοίγοντας την προοπτική η Αριστερά να λειτουργήσει ως δύναμη αντίστασης στον καπιταλισμό που μπαίνει σε βαθιά κρίση και όχι ως δύναμη διάσωσης του συστήματος. Η προοπτική εναλλαγής κυβερνήσεων συνεργασίας χωρίς να αμφισβητείται ο πυρήνας των επιλογών του κεφαλαίου φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη η αντικαπιταλιστική αριστερά να είναι παρούσα στην πολιτική μάχη των εκλογών, να την δώσει και να την κερδίσει. Μια αριστερά που στο κέντρο της δράσης της είναι η προσπάθεια να καταχτήσει την αυτοπεποίθηση και τη δύναμη το ίδιο το εργατικό κίνημα και η νεολαία, έτσι ώστε οι αγώνες των από κάτω να απαντήσουν στην κρίση των από πάνω.



Ζούμε σε μέρες όπου οι εργαζόμενοι και η νεολαία αντιμετωπίζουν την πρόκληση να απαντήσουν στο νέο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης της κυβέρνησης της ΝΔ. Η καπιταλιστική κρίση που πλήττει την παγκόσμια οικονομία και είναι σε εξέλιξη, με χρεοκοπίες στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη κ.α. διαλύει την απάτη του νεοφιλελευθερισμού και μετακυλά τις ζημιές των καπιταλιστών στους κρατικούς προϋπολογισμούς και στην κοινωνία, αφού πρώτα τους άφησε να καταληστέψουν τις οικονομίες των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο, με προφανή επίπτωση την περικοπή κάθε κοινωνικής δαπάνης. Δείχνουν αυτά πόσο ανορθολογικό και παράλογο είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης και της ελεύθερης αγοράς. Απέναντι σε όλα αυτά οι κυρίαρχες δυνάμεις προσπαθούν με κάθε τρόπο να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων: παρατεταμένη λιτότητα, αμφισβήτηση των συλλογικών συμβάσεων, ακρίβεια, ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων όπως η Ολυμπιακή, αντιδραστική αναθεώρηση του ασφαλιστικού που αυξάνει τα όρια και μειώνει τις συντάξεις, διάλυση του ΕΣΥ, θεσμοθέτηση από το παράθυρο των ιδιωτικών ΑΕΙ, γενικευμένος αυταρχισμός και καταστολή. Είναι μια προσπάθεια να αναιρεθούν κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών και να επιβληθεί συνθήκη εργασιακού μεσαίωνα. Από κοντά και η οσμή σκανδάλων και σαπίλας με τις καταγγελίες να διαδέχονται η μία την άλλη: μίζες της Ζήμενς, επιχειρηματικές δραστηριότητες Υπουργών, «ιερές» συναλλαγές με τη Μονή Βατοπεδίου και έπεται συνέχεια…

Την ίδια στιγμή βαθαίνει επικίνδυνα η συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Την ώρα που οι ιμπεριαλιστές συνεχίζουν την κατοχή του Ιράκ, που οι ΗΠΑ ετοιμάζουν νέα επίθεση στο Ιράν, που το ΝΑΤΟ βάζει φωτιά στον Καύκασο η Ελληνική κυβέρνηση προσυπογράφει τις επεμβάσεις, επιμένει να στέλνει φαντάρους έξω από τα σύνορα, επιτρέπει στις βάσεις στη Σούδα και στο Άκτιο να λειτουργούν ως ορμητήρια φονιάδων, αφήνει ανεξέλεγκτες τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας να προχωρούν σε μαζικές υποκλοπές και απαγωγές υπόπτων. Ενώ αυξάνονται οι περικοπές σε Παιδεία, Υγεία και Ασφάλιση, δισεκατομμύρια ξοδεύονται για πολεμικούς εξοπλισμούς.

Παράλληλα, αναδεικνύεται όλο και περισσότερο ο αντιδραστικός ρόλος της ΕΕ. Η Ευρωσυνθήκη, η οποία ουσιαστικά επανέλαβε τα βασικά σημεία του Ευρωσυντάγματος που ναυάγησε ύστερα από το Όχι των εργαζομένων και της νεολαίας, δείχνει με τον καλύτερο δρόμο τι σημαίνει «Ενωμένη Ευρώπη»: νεοφιλελευθερισμός, υποχρεωτικές ιδιωτικοποιήσεις, λιτότητα, ρατσισμός, συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, αυταρχισμός και περιορισμός των δημοκρατικών ελευθεριών. Το Ιρλανδικό Όχι εξέφρασε με τον καλύτερο την αντίθεση των λαών στην Ευρώπη των καπιταλιστών.
Την ίδια ώρα, η γαλλική προεδρία με τον Σαρκοζύ προωθεί το ρατσιστικό κλείσιμο των συνόρων της Ευρώπης-φρούριο μέσα από το Σύμφωνο για την Μετανάστευση. Μια πολιτική που αναζητεί στους μετανάστες και τους πρόσφυγες αποδιοπομπαίους τράγους για τα αδιέξοδα της κρίσης στρώνοντας το χαλί για ενίσχυση των φασιστών και της άκρας δεξιάς.

Απέναντι σε αυτές τις αντιδραστικές πολιτικές το δρόμο της ελπίδας δείχνουν οι μεγάλοι αγώνες της περιόδου. Η ελληνική κοινωνία συγκλονίστηκε από το μεγάλο πανεργατικό ξεσηκωμό ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση. Πλημμύρισαν οι δρόμοι από την οργή και την αγανάκτηση για την πολιτική που διαλύει και ιδιωτικοποιεί την κοινωνική ασφάλιση, που μεθοδεύει το ξεπούλημα των λιμανιών, του ΟΤΕ, του ΟΣΕ και της Ολυμπιακής, που επιβάλλει μισθολογική λιτότητα, που ελαστικοποιεί τις εργασιακές σχέσεις, που προσπαθεί να νομιμοποιήσει τα ιδιωτικά ΑΕΙ και την παιδεία της αγοράς. Σε κάθε πόλη και γειτονιά οι κάτοικοι αγωνίζονται για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος από μια πολύμορφή επίθεση των «δυνάμεων της αγοράς». Οι κινητοποιήσεις αυτές έδειξαν ότι τα σχέδια της κυβέρνησης δεν είναι εύκολο να περάσουν, ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο για αντιστάσεις, ότι οι «μεταρρυθμίσεις» μπορούν να ανατραπούν!

Είναι σαφές ότι αυτά που συμβαίνουν σήμερα αποτυπώνουν βαθύτερες διεργασίες. Σήμερα η ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού κάθε άλλο παρά αυτονόητη είναι. Οι συσσωρευμένες εμπειρίες από τις αντιστάσεις στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, τη λιτότητα, την εργασιακή ανασφάλεια, την αβεβαιότητα της «γενιάς των 700 ευρώ» έχουν κάνει μεγάλα κομμάτια εργαζομένων και νέων να μην αποδέχονται την κυρίαρχη ρητορεία, να αποδοκιμάζουν τα κόμματα του δικομματισμού, που στις δημοσκοπήσεις πετυχαίνουν αρνητικά ρεκόρ, να στρέφονται προς τα αριστερά. Οι εμπειρίες ενός ολόκληρου κόσμου και η ριζοσπαστικοποίηση έχουν κάνει βήματα μπροστά μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις του κινήματος κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης στο Σιάτλ και την Γένοβα, μετά το ξέσπασμα του αντιπολεμικού κινήματος το 2003 και ιδιαίτερα στο εξάμηνο της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ, μετά το κύμα των φοιτητικών καταλήψεων στην Ελλάδα και την Γαλλία, μετά τις απεργίες για την κοινωνική ασφάλιση. Υπάρχει μια πλειοψηφία που αντιστέκεται και αναζητεί λύσεις ενάντια στις πολιτικές του κέρδους, του πολέμου, του ρατσισμού. Αυτός ο κόσμος επέβαλε στις ηγεσίες των συνδικάτων να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις για κινητοποιήσεις και αναγκάζει την επίσημη αντιπολίτευση να ανεβάζει τους τόνους απέναντι στην κυβέρνηση.



Σε αυτή την αναζήτηση δεν μπορούν σήμερα να δώσουν καμιά απολύτως διέξοδο όλοι οι πολιτικοί χώροι της επίσημης αντιπολίτευσης.



 Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να καρπωθεί την κρίση της ΝΔ. Δεν έχει, όμως, διαφορετική πολιτική. Ιδεολογία του είναι ο νεοφιλελευθερισμός και όταν ήταν κυβέρνηση έπαιξε μεγάλο ρόλο στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που σήμερα υλοποιεί η ΝΔ, ενώ δικό του έργο είναι η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και το ευρώ. Το πρόγραμμα του δεν διαφέρει από τη σημερινή πολιτική ενώ οι εκπρόσωποί του δεν διστάζουν να μιλάνε για την ανάγκη ιδιωτικοποιήσεων και υπέρ της κατάργησης του άρθρου 16 του Συντάγματος. Στο συνδικαλιστικό κίνημα η ΠΑΣΚΕ σε αγαστή συνεργασία με τη ΔΑΚΕ μεθοδεύει πολιτικές εργασιακής ειρήνης και αντιπαλεύει το ξεδίπλωμα μαχητικών αγώνων διαρκείας.
 Ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να δώσει αγωνιστική προοπτική και δεν αποτελεί δύναμη αμφισβήτησης του συστήματος. Προσανατολίζεται να γυρίσει την πλάτη στην αντικαπιταλιστική προοπτική και να προτείνει προγραμματικές συμφωνίες στα πλαίσια της διαχείρισης του συστήματος. Η προσπάθεια εκλογικού προσεταιρισμού μεγάλου μέρους του κόσμου των κινημάτων, παρά την άνοδο στις δημοσκοπήσεις που του προσέφερε, δεν κατόρθωσε να υπερνικήσει την ισχυρή τάση του κυβερνητισμού στο εσωτερικό του ΣΥΝ, την αυταπάτη, που κυριαρχεί ακόμη στο εσωτερικό του ΣΥΝ, ότι σήμερα μπορεί να υπάρχει μια αριστερή ή κεντροαριστερή «αντινεοφιλελεύθερη» κυβερνητική διαχείριση και οδηγεί σε όνειρα κυβερνητικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Τέτοιες λογικές στην Ιταλία, οδήγησαν την Αριστερά στα αζήτητα αφού πρώτα την εξευτέλισαν. Ούτε τροποποίησε τη συνδιαχειριστική και συχνά συντηρητική τακτική των παρατάξεών του στο συνδικαλισμό, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και άλλους κοινωνικούς χώρους. Αντίθετα, σε πολλές κοινωνικές συγκρούσεις ο ΣΥΝ τάσσεται με τη μεριά του κατεστημένου και προσπαθεί να παρουσιάσει υπεύθυνο πρόσωπο, αποκηρύσσοντας αγώνες όπως αυτούς των φοιτητών που στην πράξη σπάνε την εφαρμογή του Νόμου-Πλαισίου. Στο εργατικό κίνημα συντάσσεται με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τον υποταγμένο συνδικαλισμό.
 Το ΚΚΕ επιμένει στον αδιέξοδο δρόμο του απομονωτισμού και της ηττοπάθειας. Στο εργατικό κίνημα στην πράξη δεν υπήρξε πιο μαχητικό από την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Επιμένει στη λογική του κοινού «αντιμονοπωλιακού» μετώπου με στρώματα μικροκαπιταλιστών. Το μόνο που βλέπει είναι η κομματική οικοδόμηση και αντιμετωπίζει κάθε άλλη αριστερή αγωνιστική φωνή ως εχθρό. Λειτουργεί εκ των πραγμάτων διασπαστικά στα κινήματα, ενώ ο στείρος «αντικαπιταλιστικός» βερμπαλισμός του προσπαθεί να κρύψει την απροθυμία μάχιμης παρέμβασης σε καθημερινά μέτωπα, οικοδόμησης αποτελεσματικών αγώνων και σύναψης πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών με άλλα αγωνιστικά ρεύματα. Πίσω από την αντικαπιταλιστική και αντιιμπεριαλιστική ρητορεία υποβόσκει η νοσταλγία για τα αυταρχικά και καταπιεστικά καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

Καιτα δύο μεγάλα κόμματα της επίσημης Αριστεράς σήμερα υποτιμούν την ανάγκη να υπάρξει μαχητική κοινωνική αντιπολίτευση και μεγάλα νικηφόρα κινήματα και προκρίνουν την κοινοβουλευτική τους ενίσχυση.


Σε αυτό το τοπίο περισσότερο παρά ποτέ όχι μόνο χρειάζεται μια άλλη Αριστερά, ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική, αλλά αυτή μπορεί να έχει και σημαντική απήχηση.


Όταν ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια εργαζομένων και νέων γυρνούν την πλάτη στα κόμματα του δικομματισμού, όταν είμαστε μέσα σε ένα μεγάλο κύκλο κοινωνικών συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων, όταν τα κόμματα της επίσημης Αριστεράς αντιμετωπίζουν τον κόσμο αυτό ως μια δεξαμενή ψηφοφόρων και αδυνατούν να αμφισβητήσουν την κυρίαρχη πολιτική, τότε αντικειμενικά υπάρχουν περιθώρια για την Αριστερά εκείνη που θα διαλέξει τον αντικαπιταλιστικό δρόμο.

Και η αριστερά αυτή είναι υπαρκτή. Έχει αφήσει το στίγμα της πρωτοπόρας δράσης της σε όλους τους μεγάλους αγώνες της προηγούμενης περιόδου, έχει μπολιάσει κινήματα και αντιστάσεις με τη δική της λογική, έχει υπερασπιστεί τη γραμμή του αγώνα, της ρήξης της ανατροπής. Μόνο που αυτή η αντικαπιταλιστική αριστερά δεν έχει μπορέσει μέχρι τώρα να έχει την κεντρική πολιτική έκφραση και παρουσία που της αναλογεί.


Γι’ αυτό και η ΕΝΑΝΤΙΑ απευθύνει ενωτικό κάλεσμα προς όλες τις πολιτικές συλλογικότητες και τους αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής αριστεράς για τη διαμόρφωση ενός ενωτικού αντικαπιταλιστικού ψηφοδελτίου για τις επερχόμενες ευρωεκλογές, ενός ψηφοδελτίου που θα διεκδικήσει
να εκφράσει όλες αυτές τις αναζητήσεις για μια άλλη αριστερά,
να εκπροσωπήσει τις δυνάμεις και τους αγωνιστές που πρωτοστάτησαν σε μεγάλους αγώνες,
να κατοχυρώσει την πολιτική αυτοτέλεια και τη δυναμική της αντικαπιταλιστικής αριστεράς
και στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο.

Ως προς την πολιτική οριοθέτηση πιστεύουμε ότι ένα τέτοιο ψηφοδέλτιο θα πρέπει να είναι:


Αντικυβερνητικό και αγωνιστικό
 Που να αγωνίζεται ενάντια στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική της ΝΔ, για να ανατραπούν οι πολιτικές της λιτότητας, των ιδιωτικοποιήσεων, της ελαστικής εργασίας, του αυταρχισμού, για να μην περάσουν οι «μεταρρυθμίσεις» στην εκπαίδευση, την υγεία και την ασφάλιση, για να σταματήσει η καταστροφή του περιβάλλοντος, για να μην πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι αλλά οι καπιταλιστές.
 Που να παλεύει για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, για 1400 ευρώ κατώτερο μισθό, για δημόσια υγεία, παιδεία, ασφάλιση για όλους, για αξιοπρεπή σύνταξη στα 58 (55 για τις γυναίκες) ή στα 35 έτη εργασίας, για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, για ανθρώπινο περιβάλλον και ελεύθερους χώρους.
 Που να επιμένει στην ανάγκη για μαζικούς, ενωτικούς ανυποχώρητους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, που να επιμένει ότι οι πραγματικές λύσεις βρίσκονται στους δρόμους, στις απεργίες, τις καταλήψεις, τις διαδηλώσεις και όχι στη Βουλή και στα Υπουργεία, που να συγκρούεται με τη λογική του υποταγμένου γραφειοκρατικού συνδικαλισμού που σήμερα κυριαρχεί σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και να επιμένει ότι τα σωματεία και οι αγώνες πρέπει να είναι στα χέρια των εργαζομένων.

Αντι-ΕΕ
 Που παλεύει ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση που όλο και περισσότερο αναδεικνύεται σε βασικό μοχλό για την γενίκευση της λιτότητας και της ελαστικής εργασίας, για την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, για τον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών, για την ενίσχυση του ρατσισμού, για την μεγαλύτερη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
 Που δεν ξεχνά ότι το Ευρωσύνταγμα και η Ευρωσυνθήκη έδειξαν πολύ καλά τι σημαίνει η «Ενωμένη Ευρώπη» του κεφαλαίου και γι’ αυτό δεν έχει καμιά αυταπάτη για μια «άλλη» Ευρώπη.
 Που επιμένει στην ανυπακοή στους μονοδρόμους της ΕΕ και παλεύει για την αντικαπιταλιστική ρήξη – αποδέσμευση από την ΕΕ.

Αντιπολεμικό και αντιιμπεριαλιστικό
 Που αγωνίζεται ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, ενάντια στην κατοχή της Παλαιστίνης και του Ιράκ, ενάντια στα σχέδια για επίθεση στο Ιράν, ενάντια στην ιμπεριαλιστική πολεμική ανάφλεξη στον Καύκασο.
 Που στηρίζει το παγκόσμιο αντιπολεμικό κίνημα και την αντίσταση των λαών στην κατοχή του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Παλαιστίνης, του Λιβάνου. Που θέλει να συντονιστεί με τους αγώνες όλων των λαών που αντιστέκονται στους ιμπεριαλιστές και παλεύουν ενάντια στον πόλεμο. Που είναι στο πλευρό των μεγάλων κινημάτων στη Λατινική Αμερική, το Νεπάλ, την Ινδία που έμπρακτα δοκιμάζουν διαφορετικούς δρόμους.
 Που αγωνίζεται για να σταματήσει η Ελλάδα να εμπλέκεται όλο και περισσότερο στις πολεμικές εκστρατείες των ιμπεριαλιστών, για να πάψει να είναι η Σούδα και το Άκτιο ορμητήριο φονιάδων, για να σταματήσει η δράση ξένων πρακτόρων στο ελληνικό έδαφος.
 Που παλεύει για να φύγει τώρα η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ. Που λέει 60 Χρόνια ΝΑΤΟ είναι αρκετά.! Που απαιτεί κλείσουν οι βάσεις του θανάτου και να γυρίσουν όλες οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται εκτός συνόρων.
Αριστερό και αντικαπιταλιστικό
 Που δεν έχει καμιά αυταπάτη για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο απέναντι στο βάθεμα της κρίσης προσφέρει συναίνεση στην ΝΔ και λύσεις-σωσίβιο για το σύστημα. Που δεν ξεχνά ότι το πρόγραμμά και του ΠΑΣΟΚ είναι ο νεοφιλελευθερισμός και πως όταν ήταν στην κυβέρνηση εφάρμοσε τις πιο σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές και αυτές θα δοκιμάσει εάν τυχόν πάρει ξανά την εξουσία.
 Που αρνείται κάθε λογική κυβερνητικής διαχείρισης και γυρνάει την πλάτη στα κάθε λογής «κεντροαριστερά σενάρια» και τις αυταπάτες περί «κυβέρνησης της Αριστεράς».
 Που επιμένει ότι σήμερα η Αριστερά πρέπει να είναι η δύναμη της πιο αποφασιστικής και μαχητικής κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης
 Που δεν χωρά στα αδιέξοδα της επίσημης Αριστεράς. Που οριοθετείται και απέναντι στον αριστερό κυβερνητισμό του ΣΥΡΙΖΑ και τη λογική της «εναλλακτικής πολιτικής λύσης» και απέναντι στον απομονωτισμό, την ηττοπάθεια του ΚΚΕ και την αναφορά του στα εκμεταλλευτικά και καταπιεστικά καθεστώτα του «υπαρκτού».
 Που αντιλαμβάνεται ότι η πολιτική συγκρότηση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι θέμα ενωτικών πρακτικών και σύνθεσης των διάχυτων και πολύμορφων δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς και οικολογίας και των κινημάτων και όχι ζήτημα «πλατφόρμας» και σεχταριστικής αντιπαράθεσης, την οποία ο χώρος αυτός κινδυνεύει να πληρώσει με την απομείωση και προοπτικά την εξαφάνισή του.
 Που επιμένει ότι η Αριστερά δεν είναι εναλλακτικό «lifestyle» και «αισθητική» αλλά πάνω από όλα συλλογική προσπάθεια για την επαναστατική ανατροπή, την αντικαπιταλιστική προοπτική, την κοινωνική χειραφέτηση. Που πιστεύει ότι η μόνη απάντηση στα αδιέξοδα και την κρίση του συστήματος δεν είναι η προσπάθεια «μεταρρύθμισής» του, αλλά αγώνας για τη σοσιαλιστική επανάσταση και την προοπτική του κομμουνισμού.



Η παρέμβαση στις εκλογές χρειάζεται να διαμορφωθεί με τη συμμετοχή όλων εκείνων των αγωνιστών/ στριών
που συμμετέχουν μαζικά στα κινήματα και αγωνιούν για να υπάρξει μια άλλη αριστερά στον τόπο. Πρέπει να μπολιαστεί από την εμπειρία και τις διεκδικήσεις από τα κινήματα στα οποία πρωταγωνίστησε η αντικαπιταλιστική αριστερά. Είναι ανάγκη να ανοιχθεί σε όλους εκείνους τους εργαζόμενους και τους νέους που ασφυκτιούν μέσα στο κυρίαρχο πολιτικό σκηνικό και αναζητούν μια άλλη διέξοδο.


Μιλάμε για μια συζήτηση ανοιχτή και δημοκρατική, που θα αφορά τους ίδιους τους αγωνιστές. Μια συζήτηση που θα χωρά όλους όσους αναφέρονται στην αντικαπιταλιστική προοπτική. Μια συζήτηση που θα σέβεται την πολυμορφία και την πολυφωνία μέσα στη ριζοσπαστική αριστερά, θα πατά σε αυτά που ενώνουν και όχι σε αυτά που χωρίζουν. Μια συζήτηση που πρέπει γίνει τώρα και όχι τις παραμονές των εκλογών και μπορεί να συνδυαστεί με την κοινή δράση μέσα στους αγώνες και να πατήσει πάνω σε αυτή. Μια τέτοια διαδικασία δεν είναι μόνο εφικτή αλλά και αναγκαία. Είναι ώρα η αντικαπιταλιστική αριστερά να ανοιχτεί σε όλον εκείνο τον κόσμο που αγωνίζεται, που δεν χωρά στην κοινοβουλευτική λογική της επίσημης Αριστεράς, που αναζητά την αντικαπιταλιστική προοπτική.

Δευτέρα, Οκτωβρίου 13, 2008

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ !

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ!

Πιο αποφασιστικά στον αγώνα για τη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας

Βρισκόμαστε μπροστά στις διαπραγματεύσεις για τη νέα συλλογική σύμβαση στις τεχνικές εταιρείες και τα μελετητικά γραφεία. Ας μην ξεχνάμε πως η Σύμβαση είναι το μέσο για τη ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ των όρων εργασίας μας σε οικονομικό και θεσμικό επίπεδο. Είναι μια μάχη για ουσιαστικές αυξήσεις, ενάντια στην ευέλικτη απασχόληση, για την πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων που αμείβονται με δελτίο, για κανονικές προσλήψεις. Θεωρούμε κατάκτηση την ύπαρξή της πρώτης συλλογικής σύμβασης του σωματείου που καλύπτει όλους τους μισθωτούς τεχνικούς και αυτούς που αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών.

Δεν φτάσαμε εύκολα ως εδώ. Η εργοδοσία «απάντησε» στην προηγούμενη Σύμβαση κάνοντας ασφαλιστικά μέτρα στο σωματείο για να μη διατηρηθεί σε ισχύ αυτή η κατάκτηση, τα οποία απορρίφθηκαν από το δικαστήριο, μετά από σοβαρή κινητοποίηση του σωματείου. Στη συνέχεια ο εργοδοτικός συνδικαλισμός στον κλάδο, δηλαδή ο ΣΤΥΕ, προσέφυγε δικαστικά κατά του σωματείου, για να μην υπογράψουμε σύμβαση, με τα ίδια επιχειρήματα με την εργοδοσία, δηλαδή ότι το σωματείο…καλύπτει τον εργαζόμενους που αμείβονται με δελτίο! Η πρόσφατη απόφαση που δικαστηρίου απορρίπτει την προσφυγή του ΣΤΥΕ και αναγνωρίζει ξεκάθαρα την ανάγκη κάλυψης των εργαζόμενων που αμείβονται με δελτίο. Αναδεικνύεται τη στάση του υποταγμένου συνδικαλισμού, που είναι πίσω ακόμα και από αυτό αναγνωρίσουν τα δικαστήρια…

Η θετική αυτή εξέλιξη, μας δίνει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε πιο δυναμικά τον αγώνα για τις συλλογικές συμβάσεις. Η εργοδοσία πρέπει να καταλαβαίνει ότι οι εργαζόμενοι και το σωματείο, είναι η μόνη υπολογίσιμη δύναμη. Αξιοποιώντας και αυτή την εξέλιξη θέλουμε να δώσουμε συλλογικά μια πραγματική μάχη για το σύνολο των αναγκών μας.

Ο πλούτος που παράγουμε είναι τεράστιος! Σήμερα οι τεχνικές εταιρείες κεφαλαιοποιούν τα τεράστια κέρδη από την εποχή των ολυμπιακών και άλλων μεγάλων έργων, με την επέκταση της δράσης τους σε νέους κερδοφόρους τομείς, όπως η ενέργεια, μετά την απελευθέρωση της αγοράς από την κυβέρνηση. Πολλές κατασκευαστικές εταιρείες, παράλληλα με την εκτέλεση των έργων, μετατράπηκαν και σε ιδιοκτήτες ακινήτων μεγάλης αξίας. H συγκέντρωση υψηλής τεχνογνωσίας, χάρις στη χαμηλού κόστους ειδικευμένη εργασία μας, έχει αυξήσει την ανταγωνιστικότητα τους, με αποτέλεσμα, την επέκταση τους στο εξωτερικό. Νέες δυνατότητες κερδοφορίας ανοίγονται, μέσω της πραγματοποίησης των μεγάλων «αυτοχρηματοδοτούμενων» έργων, ενώ οι εξαγορές και η συγκέντρωση τους σε λίγους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους αυξάνει τα κέρδη τους.

Η εργοδοσία επικαλούμενη …«κάμψη» της αγοράς, σκληραίνει τη στάση της απέναντι μας, με τις πενιχρές ή ανύπαρκτες αυξήσεις, τον ατελείωτο και απλήρωτο εργάσιμο χρόνο, τις απολύσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία. Το δελτίο επεκτείνεται και σε εργαζόμενους πέρα των μηχανικών, με την «αντικατάσταση» παλιών εργαζόμενων με ΙΚΑ, με νέους με ΤΕΒΕ. Αυτό οδηγεί στη δραματική χειροτέρευση των όρων εργασίας όλων μας και στην εξάπλωση των νέων ελαστικών εργασιακών σχέσεων, που προσφέρουν πολύ περισσότερο στο κεφάλαιο και πολύ λιγότερα στους εργαζόμενους. Για μας σημαίνει επαχθή φορολογία (με τα νέα φορολογικά μέτρα) και πλήρη ανασφάλεια. Για αυτούς τεράστια κέρδη από την εισφοροδιαφυγή προς τα ασφαλιστικά ταμεία (έως και το 70% των καθαρών αποδοχών μας).

Να πληρώσει το κεφάλαιο για την δική του κρίση, όχι εμείς

Η πάλη του σωματείου για πραγματικές αυξήσεις έχει μεγάλη σημασία, καθώς τα εισοδήματα μας συμπιέζονται ασφυκτικά. Με τις αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» όλης της τελευταίας 20ετίας, από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μια σειρά κατακτήσεις και δικαιώματα έχουν καταργηθεί.

Την ίδια στιγμή, η μία μετά την άλλη οι μεγάλες επενδυτικές τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες στις ΗΠΑ και την ΕΕ «σβήνουν». Το κράτος που δεν «έχει λεφτά» να δώσει για την παιδεία, την ασφάλιση, την υγεία, που «έχει τόσα ελλείμματα», που «πρέπει» να πουλήσει λιμάνια, αεροδρόμια, τηλεπικοινωνίες και νερό σε όλον τον κόσμο, αυτό το ίδιο κράτος, έχει να δώσει εκατοντάδες δις € στις ΗΠΑ και στην ΕΕ για να «σώσει» τράπεζες και χρηματιστήρια. Την ίδια ώρα η ΕΕ απαγορεύει τις «κρατικές» ενισχύσεις στον ΟΣΕ, την Ολυμπιακή, την Λανέτ κλπ. Η φιλολογία ότι «οι αγορές» και «οι ιδιωτικές εταιρείες» θα λύσουν τα προβλήματα καταρρέει.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, στο όνομα της κρίσης και των «ελλειμμάτων» απειλεί να πνίξει κάθε έννοια δικαιώματος. Με την προσπάθεια κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων και την ελαστική εργασία, τις ιδιωτικοποιήσεις, τη λιτότητα, τις «μεταρρύθμιση» στην εκπαίδευση με τα χιλιάδες παιδιά βορρά στους σχολάρχες των ΚΕΣ, τη λεηλασία της φύσης («άγιοι αποχαρακτηρισμοί» δασών κλπ), την ασφαλιστική «μεταρρύθμιση». Αυτή η πολιτική πρέπει να ανατραπεί.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ

Εδώ και χρόνια αστρονομικά κέρδη συσσωρεύονται στις τσέπες των εργοδοτών μας, ενώ εμείς «απολαμβάνουμε» μισθούς που εξανεμίζονται από την ακρίβεια, υπερχρέωση και δανεισμό, ανασφάλεια μέσω του δελτίου παροχής υπηρεσιών, υπέρογκες αυξήσεις ασφαλιστικών εισφορών. Ήρθε η στιγμή να τους δείξουμε ότι δεν παλεύουμε για «ψίχουλα» αλλά διεκδικούμε πραγματική βελτίωση της ζωής μας.

Ξέρουμε ότι μόνο με τους αγώνες μας, με συλλογικότητα και αλληλεγγύη μπορούμε να μετράμε νίκες. Με πανεργατικό αγώνα, κλαδικό και διακλαδικό συντονισμό, των εργαζόμενων και των πρωτοβάθμιων σωματείων. Όχι ως κομπάρσοι στη «δράση» των υποταγμένων ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (τρανταχτό παράδειγμα η υπογραφή της άθλιας σύμβασης με το ΣΕΒ).

Ξέρουμε ότι οι αγώνες μπορούν να ασκούν πίεση και να κερδίζουν, όταν είναι συλλογικοί και μαζικοί, παρατεταμένοι και αποφασιστικοί, όταν ξεπερνούν τη λογική της διαμαρτυρίας και των «συμβολικών» κινήσεων, όταν βάζουν στο επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες και δικαιώματα.

Απαιτούμε νέα, αξιοπρεπή συλλογική σύμβαση στις τεχνικές εταιρείες

  • Διεκδικούμε ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Πρώτο μισθό για τους μηχανικούς και γεωπόνους 1840 €, για τους γεωλόγους, περιβαντολόγους και απόφοιτους ΤΕΙ 1700 €, για τους σχεδιαστές και εργοδηγούς απόφοιτους μέσης εκπαίδευσης, ΙΕΚ και εμπειροτέχνες 1480 €.
  • Μείωση των ωρών εργασίας (35ωρο, 5νθήμερο, 7ωρο).
  • Άμεση καταγγελίας της κατάπτυστης Σύμβασης Εργασιακής Ειρήνης των ΓΣΕΕ-ΣΕΒ, διεκδίκηση νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης. Ανατροπή της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης και των περικοπών της ΕΕ
  • Πλήρη κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων που πηγάζουν από την εξαρτημένη σχέση εργασίας. Κατάργηση της πληρωμής με δελτίο, κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους με εξαρτημένη σχέση εργασίας.
  • Ικανοποίηση θεσμικών αιτημάτων όπως άδειες για συμμετοχή σε επιμορφωτικές δραστηριότητες (πληρωμένες όταν γίνονται με εντολή ή υπόδειξη του εργοδότη), άδεια υπολογιστή (1 ημέρα/δίμηνο), προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών και των προσωπικών δεδομένων, ουσιαστικά μέτρα για την υγεία και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς.

Συνέλευση την Πέμπτη 16 Οκτώβρη στις 7 μμ στο Πολυτεχνείο

(Κτίριο Γκίνη, Ισόγειο)

για να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε τις διεκδικήσεις και τις μορφές πάλης μας, για να προκηρύξουμε απεργία το Νοέμβρη για τη σύμβαση. Γι΄ αυτό η συμμετοχή όλων είναι απαραίτητη.

Στις 21 Οκτώβρη, μέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργούμε

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

(ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ, ΓΕΩΛΟΓΩΝ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΩΝ, ΤΕΧΝΙΚΩΝ, ΣΧΕΔΙΑΣΤΩΝ)

Πλατεία Καρύτση 10, 4ος όροφος, ΑΘΗΝΑ, http://www.somtechnik.gr, τηλ. επικοινωνίας 6936760879, 6977806266