Μετά την ανοιχτή μας συζήτηση στο Γκίνη στις 12/5, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στη συγκρότηση της «Πρωτοβουλίας για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών». Πρόκειται για μία οριζόντια συλλογικότητα, η οποία προέκυψε από την ανάγκη να παρέμβουμε συλλογικά και πιο συντονισμένα στα ζητήματα της λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Στόχος μας είναι να πιέσουμε σε δημιουργική κατεύθυνση, ώστε να λειτουργούμε πιο δημοκρατικά και πιο αποτελεσματικά. Δε μιλάμε σε καμία περίπτωση για τη δημιουργία άλλης μίας συνιστώσας, συμβάλλοντας στον κατακερματισμό, ούτε θεωρούμε ότι εκπροσωπούμε όλους τους «ανένταχτους». Η Πρωτοβουλία για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών είναι μία ομάδα ανοιχτή σε όλα τα μέλη, η οποία θα υπάρχει όσο αισθανόμαστε την ανάγκη να παρεμβαίνουμε σε αυτό το επίπεδο – ευχή μας είναι σύντομα να έχει προχωρήσει η δημοκρατική συγκρότηση του χώρου μας και να αυτοδιαλυθούμε. Μέχρι τότε, όποιος θέλει να συμμετέχει στην προσπάθειά μας μπορεί να στείλει ένα mail στο antarsyatwnmelwn@gmail.com γράφοντας ονοματεπώνυμο, τηλέφωνο και Τοπική ή Κλαδική Επιτροπή στην οποία συμμετέχει.
Πάνω σε αυτούς τους άξονες, θα θέλαμε να τοποθετηθούμε επί του κειμένου της ΚΣΕ για αυτό που συνηθίσαμε να ονομάζουμε «οργανωτικό». Από την αρχή είχαμε εκφράσει την άποψη πως θα έπρεπε να είναι ένα κείμενο πολιτικό που θα άνοιγε τη συζήτηση για τη φυσιογνωμία και την προοπτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ταυτόχρονα, βαθιά αυτοκριτικό για την πορεία μας μέχρι σήμερα προς τον διακηρυγμένο στόχο μας, τη συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών και σε καμιά περίπτωση ένα διεκπεραιωτικό κείμενο που θα περιέγραφε τις εκλογικές διαδικασίες προς τη συνδιάσκεψη. Με αυτήν την οπτική προσεγγίζουμε το κείμενο της ΚΣΕ.
Η γνώμη μας είναι πως αποτελεί θετικό αλλά ανολοκλήρωτο και άτολμο βήμα.
Θετικό γιατί αποτελεί όντως πολιτικό κείμενο που θέτει τα ζητήματα της συγκρότησης, υπερβαίνοντας τις λογικές που ήθελαν περιορισμό της συζήτησης στα «πρακτικά». Επισημαίνει σωστά πως τα οργανωτικά προβλήματα εδράζονται στο πρόβλημα πολιτικού περιεχομένου και παρέμβασης. Πολλά από τα ώριμα ζητήματα, που και εμείς θέσαμε με το αρχικό μας κείμενο, υιοθετούνται. Συγκεκριμένα:
- Η πολιτική και οργανωτική προτεραιότητα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
- Η ανάγκη συγκρότησης κλαδικών επιτροπών
- Η αναγνώριση της ανάγκης οριζόντιας ενημέρωσης και συντονισμού, η περιφερειακή συγκρότηση
- Το προχώρημα αποφάσεων για τις γραμματείες – συντονιστικά, το έντυπο κλπ
- Η αναγνώριση της ανάγκης να υπάρχει απευθείας σύνδεση κεντρικών οργάνων - τοπικών/κλαδικών επιτροπών αντί της σύνδεσης μέσω των οργανώσεων
- Απερίφραστη καταδίκη μικροκομματικών πρακτικών και κυρίως της άρνησης της ίδιας της δημοκρατικής λειτουργίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κορυφαίο παράδειγμα αποτελεί η απαράδεκτη πρακτική του ΒΕΤΟ που πλέον εναπόκειται στα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να μην το ανεχτούν σε καμιά περίπτωση, σε κανένα επίπεδο.
Ταυτόχρονα όμως το κείμενο δεν τολμά να απαντήσει ουσιαστικά στο βασικό ερώτημα: Γιατί όλα τα θετικά που προαναφέραμε και τα περισσότερα αποτελούσαν και ειλημμένες αποφάσεις δεν προχώρησαν; Συμφωνούμε πως υπήρχε και υπάρχει το πρόβλημα της πολιτικής γραμμής και ενοποίησης αλλά και νοοτροπίες που δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Αν όμως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δε διαμορφώσει πλαίσιο που θα επιτρέπει τη δημοκρατική συζήτηση, την αποτελεσματική λειτουργία αλλά και την αποτίμηση της πράξης, αυτές οι αδυναμίες δεν πρόκειται να ξεπεραστούν. Και εδώ το κείμενο δεν τολμά να προχωρήσει στην αναγνώριση της πραγματικότητας.
Η εικόνα που παρουσιάζεται είναι ετεροβαρής ως προς τη θετική εκδοχή, δεν γίνεται η απαραίτητη αυτοκριτική, ειδικά στον τρόπο με τον οποίο οι συνιστώσες αντιμετώπισαν τη συνολική λειτουργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρέπει να επισημανθεί με σαφήνεια πως «η ΚΣΕ λειτούργησε περισσότερο σαν διαπαραταξιακό όργανο, αποσπασμένο από τις ΤΕ και έχει την ευθύνη για την πλήρη υποβάθμιση του ΠΣΟ. Παραμένουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ των συνιστωσών και δεν έγιναν τα απαραίτητα βήματα προς την κατεύθυνση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών, πράγμα που αποτυπώθηκε στην έλλειψη ενότητας στη δράση, στην ΕΠΙΛΟΓΗ της μη περαιτέρω οργανωτικής συγκρότησης, στη λογική των βέτο, στη λειψή και ανεπαρκή πολιτική συζήτηση στις τοπικές». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός πως δε γίνεται η παραμικρή αυτοκριτική στο θέμα του ΠΣΟ.
Η μη αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας δυστυχώς μας ανησυχεί, κυρίως για το μέλλον. Οι γενικές διακηρύξεις δεν εξασφαλίζουν πως οι ίδιες μικροκομματικές πρακτικές δεν θα επαναληφθούν. Μοναδικό εχέγγυο είναι η στάση όλων των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είτε ανήκουν σε οργανωμένες δυνάμεις είτε όχι. Σ αυτήν την κατεύθυνση η Πρωτοβουλία μας θα προσπαθήσει να συμβάλει σε όλα τα επίπεδα και με συγκεκριμένες προτάσεις που θα καταθέσουμε στη συνδιάσκεψη όπως;
- Την ανάδειξη του ΠΣΟ σε κυρίαρχο όργανο και την εκλογή της ΚΣΕ από αυτό
- Τον οριζόντιο και περιφερειακό συντονισμό, τη συγκρότηση γραμματειών – συντονιστικών με την ουσιαστική συμμετοχή των αγωνιστών μας και όχι με διαπαραταξιακά χαρακτηριστικά
- Την προτεραιότητα των Κλαδικών επιτροπών
- Τον αποφασιστικό ρόλο των ΤΕ και τη σταθερή λειτουργία τους με την εκλογή συντονιστικού με συγκεκριμένες αρμοδιότητες
- Την προσπάθεια ενοποίησης και στον τομέα της νεολαίας
- Την αξιοποίηση του δυναμικού μας και με τη συγκρότηση ομάδων εργασίας για τα μεγάλα πολιτικά επίδικα και, με βάση τη δουλειά τους, άνοιγμα της συζήτησης στις ΤΕ και ΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου