ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ (30/3/2015)

Στις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου 2015 πλατιά λαϊκά στρώματα μαύρισαν τα κόμματα της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Εκδήλωσαν την αγανάκτησή τους απέναντι στην βαρβαρότητα της μνημονιακής επίθεσης, μετά από 5 χρόνια μεγάλων αγώνων, απαίτησαν να γυρίσει σελίδα, να ανακοπεί η επίθεση του μαύρου μετώπου. Απαίτησαν την εφαρμογή μια πολιτικής που δεν θα καταβαραθρώνει δικαιώματα, που δεν θα ξεπουλά την δημόσια περιουσία, που δεν θα καταδικάζει στην φτώχεια και την εξαθλίωση την κοινωνική πλειοψηφία.

Η κρίση που συγκλόνισε τον παγκόσμιο καπιταλισμό δεν έχει τελειώσει. Η αδυναμία για το ξεπέρασμα της, ειδικά εντός της ευρωζώνης και της ΕΕ, οδηγεί σε νέα κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης και σε αδυναμία «φιλολαϊκών» ελιγμών. Στην ημερήσια διάταξη των πολιτικών ΕΕ και ΔΝΤ παραμένει και εντείνεται η λιτότητα, οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, τα πλεονάσματα, στο έδαφος των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, με μόνους ωφελημένους τους τραπεζίτες, τους επιχειρηματικούς ομίλους, τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές. Οι εργαζόμενοι και ο λαός που βλέπουν τα δικαιώματα τους να συμπιέζονται,  αναζητούν άμεσες απαντήσεις.

Οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την ΕΕ, διέλυσαν και τις τελευταίες αμφιβολίες όσον αφορά τους σκοπούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως εκφράζεται για άλλη μια φορά με τις απαιτήσεις της και τους εκβιασμούς της, ισοδυναμεί με νέα κήρυξη οικονομικού και κοινωνικού πολέμου. Είναι ξεκάθαρο ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχουν θέση ούτε οι πιο στοιχειώδης ανάγκες των λαών, δεν υπάρχει θέση για δημοκρατία και δικαιώματα, πρώτα απ΄ όλα για το δικαίωμα των ίδιων των λαών και των εργαζομένων να αποφασίζουν για το μέλλον τους.

Σε αυτό το πλαίσιο δεν υπάρχει πολιτική win –win. Για το κεφάλαιο είναι ξεκάθαρο το ποιος θα πληρώσει την κρίση. Το δόγμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «ούτε ρήξη – ούτε υποταγή» και του «αμοιβαίου επωφελούς έντιμου συμβιβασμού» είναι ο πιο σύντομος δρόμος προς την ταπεινωτική υποταγή. Γι αυτό δεν υπάρχει τρίτος δρόμος ανάμεσα στην ρήξη με τους δανειστές, την ΕΕ και το κεφάλαιο από την μια, ή, την συνέχιση διαιώνιση της μνημονιακής επίθεσης από την άλλη.

Η κυβέρνηση με τη συμφωνία του eurogroup της 20^ης Φεβρουαρίου αποδέχεται την διαπραγμάτευση εντός του πλαισίου που θέτει η ΕΕ και το ΔΝΤ (ολοκλήρωση αξιολόγησης, δέσμευση για πλήρη αποπληρωμή του χρέους). Παράλληλα η συμφωνία αυτή και η επιστολή Βαρουφάκη προς το Εurogroup, ανοίγει τον δρόμο για την εφαρμογή νέων μνημονίων, ίσως με άλλο όνομα, αλλά με νέα αντιλαϊκά μέτρα και ακύρωση των διεκδικήσεων του εργατικού λαϊκού κινήματος. Οι όποιες εξαγγελίες για «σταδιακή κατάργηση των μνημονίων» δίνουν την θέση τους στην «αλλαγή μείγματος πολιτικής».

Οι δεσμεύσεις για τήρηση όλων των δανειακών υποχρεώσεων, αφαιρούν κάθε δυνατότητα ουσιαστικής βελτίωση της θέσης των εργαζομένων. Οι δόσεις, απαιτούν ρευστό, γι’ αυτό τα ταμεία, τα νοσοκομεία, οι οργανισμοί του δημοσίου, ο ΟΑΕΔ, οι ΟΤΑ μπαίνουν στο στόχαστρο. Την ώρα που χιλιάδες άνεργοι δεν παίρνουν επίδομα ανεργίας, η κυβέρνηση και η διοίκηση του ΟΑΕΔ βρήκε ότι περισσεύουν τα διαθέσιμα του οργανισμού και πρέπει να δοθούν στους δανειστές, όπως και τα λεφτά του ΟΠΕΚΕΠΕ, για τους αγρότες. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και η περιφέρεια Αττικής.

Παράλληλα η κυβέρνηση θα καταρτίσει τετραετές Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, με τις λίστες των «μεταρρυθμίσεων» να στέλνονται προς έγκριση στους «θεσμούς». Η αξιολόγηση από την Τρόικα βαφτίζεται επίσκεψη “τεχνικών κλιμακίων”. Στην ημερήσια διάταξη μπαίνουν και οι «εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ. Το ΤΑΙΠΕΔ δεν καταργείται, οι νέες ιδιωτικοποιήσεις έχουν μπει «στις ράγες». Στο κοινωνικό ζήτημα οι κυβερνητικές εξαγγελίες είναι «λιτές» και άμεσα συνδεδεμένες με τις διαπραγματεύσεις για την νέα συμφωνία. Το πολυδιαφημισμένο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση (θα κοστίσει 200 εκ ευρώ, αντί για 2 δις που προέβλεπε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης), διαιωνίζει το δρόμο της ελεημοσύνης, για όσους βιώνουν την «ακραία» φτώχεια.

ΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

Το προηγούμενο διάστημα, το σωματείο έδωσε σημαντικές μάχες κόντρα στην εργοδοτική αυθαιρεσία προτάσσοντας το συντονισμένο συλλογικό αγώνα, δίνοντας το μήνυμα της οργάνωσης και της αλληλεγγύης των εργαζόμενων για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων και την αξιοπρέπεια στη ζωή και στην εργασία. Από τις απολύσεις και τους εκβιασμούς απέναντι σε συναδέλφισσες που ανακοίνωσαν την εγκυμοσύνη τους στη MIGATO και στην ΠΑΝΘΕΟΝ, την απόλυση συναδέλφου στην ΜΕΤΚΑ επειδή ζήτησε την αμοιβή για την υπερωριακή απασχόληση, τις απολύσεις συναδέλφων στην QCS «επειδή δεν ήταν παραγωγικοί» έως την διευθέτηση του ωραρίου σε 6ημερη εργασία με μνημονιακές αμοιβές στην ΕLPHO.

Η δικαίωση των συναδελφισσών στην ΜΙGATO και στην ΠΑΝΘΕΟΝ, η υπαναχώρηση των αφεντικών της ELPHO, όπου αρκετοί συνάδελφοι κατοχύρωσαν την 5νθήμερη εργασία, αποτελούν νίκες που δείχνουν το δρόμο για την οργάνωση των αγώνων από εδώ και περά. Αγώνων συντονισμένων και επίμονων που θα αποτελούν πραγματική απειλή για την εργοδοσία, που θα αναδεικνύουν τη δυναμική ενός ανεξάρτητου ταξικού συνδικαλισμού, κόντρα στο χρεοκοπημένο εργοδοτικό συνδικαλισμό της ηγεσίας της ΓΣΕΕ.

ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ

Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων έχει δημιουργήσει συνθήκες γαλέρας και στον κατασκευαστικό κλάδο, σε γραφεία και εργοτάξια. Η εργοδοσία ωφελημένη από τις νέες εργασιακές σχέσεις, επιβάλλουν ατομικά συμφωνητικά και σε αρκετές περιπτώσεις τους μισθούς πείνας των 585 ευρώ και των 510 ευρώ για εργαζόμενους κάτω των 25 ετών, έχουν κάνει την υπερεργασία κανόνα, με δραματική αύξηση του χρόνου εργασίας, την στιγμή που η ανεργία καλπάζει. Το καθεστώς του Δελτίου παροχής υπηρεσιών, στερεί κάθε εργασιακό δικαίωμα και ασφαλιστικό δικαίωμα και ενισχύει την εργοδοτική αυθαιρεσία στη λογική του «είστε συνεργάτες».

Παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις, η κυβέρνηση διευκρινίζει ότι η πλήρης αποκατάσταση του 751 δεν θα γίνει πριν το 2017, και πάντα σε συνεννόηση με τους εταίρους. Ενισχύεται σε όλους τους τόνους η επιχειρηματικότητα και τα αναγκαία φορολογικά και ασφαλιστικά «κίνητρα». Δεν κατοχυρώνεται η κυριακάτικη αργία γιατί το ζητούν οι έμποροι.

Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία, χωρίς να περιμένουν τις κυβερνητικές «πρωτοβουλίες», πρέπει να αξιώσουν ζωή και δουλειά με αξιοπρέπεια, άμεση ακύρωση των περικοπών των μνημονίων, την επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων και μισθών στα επίπεδα του 2010, των επιδομάτων και του 5ήμερου, κατάργηση της ελαστικής εργασίας, μόνιμη και σταθερή δουλεία, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Το επόμενο διάστημα έχουμε να αναμετρηθούμε με την διεκδίκηση συλλογικής σύμβασης εργασίας για τον κλάδο που:

ü  Θα ορίζει αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης με βάση τις ανάγκες μας, προτάσσοντας την πάλη για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς σε σχέση με τα επίπεδα του 2010 και με αφετηρία την απαίτηση για άμεση ανάκτηση του συνόλου των απωλειών της κρίσης.

ü  Θα απαιτεί μείωση του χρόνου εργασίας, με 7ωρο 5ήμερο 35ωρο.

ü  Θα καλύπτει όλους τους εργαζόμενους μισθωτούς με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, θα θέτει τους όρους για την κατάργηση όλων των επισφαλών μορφών εργασίας (μερική απασχόληση, συμβάσεις έργου, μπλοκάκι). Θα διεκδικεί κανονικές προσλήψεις, μόνιμη και σταθερή εργασία.

ü  Θα διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας, θέτοντας την ανάγκη απαγόρευσης των απολύσεων.

ü  Θα κατοχυρώνει την αναγνώριση επιδομάτων και ωριμάνσεων.

ü  Θα απαιτεί την κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων από την εργοδοσία, ενάντια στη μεταφορά του κόστους ασφάλισης από την εργοδοσία στους εργαζόμενους, που επιβάλει το δελτίο παροχής υπηρεσιών.

ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

Στο ασφαλιστικό η κατάσταση χαρακτηρίζεται από την συνέχιση της ίδια πολιτικής και την ματαίωση των όποιων προσδοκιών είχαν επενδυθεί στην κυβερνητική αλλαγή. Η εφαρμογή των πολιτικών της τρόικας βαθαίνει όλο και περισσότερο την εξαθλίωση μεγάλου τμήματος των τεχνικών. Τα χρέη των ανέργων και υποαπασχολούμενων συνεχίζουν όχι απλά να είναι απαιτητά από το κράτος, αλλά και να τοκίζονται διαρκώς. Οι αυξήσεις των εισφορών για τους εργαζόμενους προς το παρόν διατηρούνται, ενώ διατηρείται και η ανά τριετία αλλαγή ασφαλιστικής κατηγορίας, η εφαρμογή της οποίας (1/1/2015) σημαίνει νέες αυξήσεις. Ούτε καν το ζήτημα των αναδρομικών αυξήσεων των εισφορών από 1/7/2011 δεν έχει επιλυθεί επαπειλώντας κάθε ασφαλισμένο μηχανικό με χρεώσεις χιλιάδων ευρώ.

Σήμερα, το 60% των μηχανικών αδυνατεί να πληρώσει τις ασφαλιστικές του εισφορές, παραμένει ανασφάλιστο, χωρίς υγειονομική περίθαλψη, σωρεύοντας υπέρογκες οφειλές. Για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ανανεώνονται τα μέτρα Σαμαρά – Βενιζέλου, αφήνοντας ένα μεγάλο κομμάτι των συναδέλφων ακάλυπτους. Η λογική του ταμείου συνεχίζει να είναι εισπρακτική. Ο διακανονισμός των 100 δόσεων, προβλέπει κάποιες εκπτώσεις στις προσαυξήσεις των εισφορών (πρόστιμα) με εισπρακτικά και όχι κοινωνικά κριτήρια. Όσοι από αυτούς που χρωστούν μπορούν να πληρώσουν θα απολαύσουν τις «γενναιόδωρες» εκπτώσεις του νομοθέτη, όσοι δεν έχουν (ανεξαρτήτως κριτηρίων) θα πληρώσουν όλες τις προσαυξήσεις και ακόμα παραπάνω. Καμία συζήτηση για διαγραφή χρεών, καθώς σύμφωνα με το νόμο για την «επανεκκίνηση της οικονομίας» όλες οι οφειλές των μνημονίων καθίστανται απαιτητές. Τέλος η διατήρηση του ΚΕΑΟ και η ρητή αναγνώριση του από την κυβέρνηση ως εισπρακτικό εργαλείο, θα ολοκληρώσει αυτή την λογική, παίζοντας τον ρόλο της εισπρακτικής εταιρίας απέναντι σε υποαπασχολούμενους και ανέργους τεχνικούς.

Παράλληλα συνάδελφοι απειλούνται με διώξεις, κατηγορούμενοι για τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος στο ΕΤΑΑ. Διώξεις που δεν στρέφονται μόνο απέναντι σε όσους διώκονται αλλά και ενάντια στο σύνολο των εργαζόμενων και άνεργων μηχανικών των οποίων τα δικαιώματα στην περίθαλψη και την ασφάλιση κατακρεουργήθηκαν.

Η ίδια λογική υπάρχει και στο ζήτημα της διαχείρισης των αποθεματικών των ταμείων. Η ληστεία των αποθεματικών των ταμείων διαμέσου της ανακεφαλαιοποίησης της τράπεζας Αττικής παραμένει, παρά το γεγονός ότι ήδη στην μαύρη τρύπα της τράπεζας Αττικής έχουν χαθεί περισσότερα από 400 εκατ. Ευρώ. Αντί να γίνεται συζήτηση για την ανάκτηση των απωλειών των ταμείων από το PSI και από την τράπεζα Αττικής, γίνεται ένα επιπλέον βήμα! Το ίδιο το κράτος «ζητά» από δημόσιους οργανισμούς και τα ταμεία, τα ταμειακά τους διαθέσιμα προκειμένου να αποπληρώσει τις δόσεις των δανείων σε ΔΝΤ και ΕΚΤ (του κατά τα άλλα «μη βιώσιμου χρέους») διαμέσου εσωτερικού δανεισμού.

Ιδιαίτερη αξία έχει το γεγονός ότι για το επόμενο διάστημα προαναγγέλλονται συγχωνεύσεις ταμείων. Επίσης με βάση την επιστολή Βαρουφάκη στις 23 Φεβρουαρίου προβλέπεται η στενότερη «σύνδεση» εισφορών και παροχών με βάση το εισόδημα, το βάθεμα δηλαδή της ανταποδοτικής λογικής, της λογικής του «ότι πληρώνεις παίρνεις» και όχι της κοινωνικά δίκαιης, αυτής των δικαιωμάτων σε υγεία, σύνταξη, ασφάλιση.

Η πολιτική αυτή αντικειμενικά θα οδηγήσει στην διάλυση των ταμείων, την εξώθηση της μεγάλης πλειοψηφίας εκτός ασφάλισης, στην μαύρη εργασία και την διάλυση της όποιας κοινωνικής ασφάλισης έχει απομείνει. Η πολιτική αυτή που υπαγορεύεται από την ΕΕ, το ΔΝΤ και το κεφάλαιο, θα πρέπει να ανατραπεί με κάθε τρόπο. Ως εργαζόμενοι μηχανικοί και τεχνικοί θα κλιμακώσουμε τον αγώνα μας για ταμεία με αξιοπρεπείς παροχές σε εργαζομένους και ανέργους, για καθολική δημόσια κοινωνική ασφάλιση. Με διεκδικήσεις στον αντίποδα της λογικής ότι το κόστος της ασφάλισης θα πρέπει να βαραίνει τους εργαζόμενους και όχι τους εργοδότες και το κράτος. Απέναντι στις λογικές των ταμείων-αιμοδοτών του τραπεζικού συστήματος διεκδικούμε ταμεία για τους ασφαλισμένους που να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Η σύνταξη, η περίθαλψη, η προστασία στις περιόδους της ανεργίας δεν είναι παροχή αλλά δικαίωμα όλων μας.

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΔΟΥΛΕΊΑΣ

Στον τομέα της ανεργίας η διακηρυγμένη προτεραιότητά της κυβέρνησης είναι η διεύρυνση της εκ περιτροπής και προσωρινής εργασίας, με πόρους ΕΣΠΑ. Δεν υπάρχει καμία δέσμευση για επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους. Αντίθετα τα προγράμματα έρχονται να αντικαταστήσουν οποιαδήποτε στοιχειώδη μέριμνα, είχε κατακτηθεί για τους άνεργους. Εφαρμόζεται δηλαδή πιστά, η στρατηγική της ΕΕ για «ενεργητική» επιδότηση της ανεργίας, χωρίς να δίνεται λύση στο καθοριστικό ζήτημα της μόνιμης, σταθερής εργασίας.

Η αυτονόητη διεκδίκηση από το Σωματείο του επιδόματος ανεργίας για όλους τους άνεργους συναδέλφους, θα πρέπει να συνοδευτεί από την απαίτηση να καταργηθούν τα προγράμματα σύγχρονης δουλείας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (κοινωφελής εργασία, voucher κτλ). Για να επιτευχθεί αυτό, θα πρέπει το Σωματείο αλλά και ευρύτερα το εργατικό κίνημα να συσπειρώσει, το δυναμικό το οποίο εμπλέκεται σε αυτά τα προγράμματα. Πέρα από τις άμεσες διεκδικήσεις των συναδέλφων μας, οι οποίες σχετίζονται με τις καθυστερήσεις στις πληρωμές τους, αλλά και την εργοδοτική αυθαιρεσία που αντιμετωπίζουν από δημόσιους φορείς, ΚΕΚ και επιχειρήσεις, πρέπει να συμβάλλουμε ώστε η πάλη αυτού του δυναμικού να κινηθεί σε σύγκρουση με το πλαίσιο των συγκεκριμένων προγραμμάτων, που ορίζει το ΕΣΠΑ. Θα πρέπει άμεσα αυτό το δυναμικό να απαιτήσει να πληρώνεται με μηνιαίο μισθό. Μισθό του οποίου το ύψος να είναι αντίστοιχο των διεκδικήσεων που θέλουμε να κατοχυρώσουμε μέσω της ΣΣΕ. Να βάλουν το χέρι στη τσέπη εργοδότες-κράτος και ΚΕΚ για αυτό. Άμεσα να αναγνωριστούν ως εργαζόμενοι με πλήρη δικαιώματα από κυβέρνηση-εργοδότες και να υπαχθούν στο εργατικό δίκαιο. Στην κατεύθυνση αυτή το Σωματείο μέσω της επιτροπής για την ανεργία και την επισφάλεια θα πρέπει να παρακολουθεί το νέο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας που θα ξεκινήσει εντός του Απρίλη και θα αφορά 50.000 «ωφελούμενους». Η κατάσταση στους δήμους αλλά και σε μια σειρά επιχειρήσεις-υπηρεσίες του δημοσίου είναι τραγική και εύκολά κανείς μπορεί να εκτιμήσει τι περιμένει τους συναδέλφους που θα «ωφεληθούν» από την πολιτική ανακύκλωσης της ανεργίας. Αντίστοιχα θα πρέπει να κινηθούμε και στον ιδιωτικό τομέα χαρτογραφώντας τις επιχειρήσεις του κλάδου που εκμεταλλεύονται τεχνικούς μέσω των προγραμμάτων και οργανώνοντας ειδική δουλειά για την ένταξη αυτού του δυναμικού στο σχεδιασμό του ΣΜΤ.

Καμία υποταγή, καμία αναμονή!

Όλη αυτή η πορεία δεν θα είναι απρόσκοπτη. Το εργατικό  και λαϊκό κίνημα μπορεί με τους αγώνες του, να καθορίσει τις εξελίξεις, κόντρα στις απαιτήσεις και τα συμφέροντα της «Ιερής Συμμαχίας» της Ε.Ε. και του κεφαλαίου. Η αναμονή μπροστά στις διαπραγματεύσεις, το μόνο που μπορεί να φέρει είναι νέους συμβιβασμούς, νέες ήττες, αποδοχή της υφιστάμενης κατάστασης. Συντονισμένα, πρέπει να θέσουμε την δική μας ατζέντα, να φέρουμε τα αιτήματά μας στο προσκήνιο και να επιβάλουμε την ικανοποίησή τους. Σήμερα και όχι αύριο, πρέπει συλλογικά, αποφασιστικά να κινητοποιηθούμε και να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν, να πετύχουμε νίκες και κατακτήσεις.

Υπάρχει και άλλος δρόμος για το ξεπέρασμα της κρίσης αρκεί να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν: Ξήλωμα όλου του μνημονιακού «κεκτημένου», με μονομερή κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των εφαρμοστικών τους νόμων. Ενάντια στη διαρκή επιτήρηση από την ΕΕ και στο νέο «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» λιτού βίου, που διαπραγματεύεται με τους «εταίρους» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ακύρωση του Δημοσιονομικού Συμφώνου Σταθερότητας, διαγραφή του χρέους, ρήξης και έξοδος από την ευρωζώνη και την Ε.Ε. Εθνικοποίηση των τραπεζών, των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και όσων κλείνουν, χωρίς αποζημίωση και υπό εργατικό έλεγχο.

Ως Σωματείο, το επόμενο διάστημα θα επιδιώξουμε την κοινή πάλη με όλα τα σωματεία του κλάδου (κατασκευές, τηλεπικοινωνίες-πληροφορική κα), μπροστά στη μάχη για την υπογραφή συλλογικής σύμβασης. Σταθερή επιδίωξη μας είναι να βρεθούμε σε κοινό συντονισμένο αγώνα με κάθε αγωνιστικό σωματείο, με όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια, για τα επείγοντα ζητήματα του επόμενου διαστήματος: Για αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις, ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τις απολύσεις. Πάλη ενάντια στις ανεργία και στην ελαστική εργασία. Μέτρα προστασίας των ανέργων. Κόντρα στην διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος. Σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και της φορολογικής αφαίμαξης του κόσμου της εργασίας.

Απέναντι σε λογικές εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, θα συμβάλλουμε με αποφασιστικό τρόπο στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.

Τα δικαιώματα και οι ανάγκες μας είναι αδιαπραγμάτευτα!

·      Υπογραφή αξιοπρεπών Συλλογικών Συμβάσεων. Αυξήσεις στους μισθούς και συντάξεις και άρση όλων των περικοπών που επιβλήθηκαν από τα μνημόνια. Να επανέλθουν σε ισχύ όλες οι συλλογικές συμβάσεις και οι κατώτεροι μισθοί και τα επιδόματα. Άμεση κατάργηση του μισθού γαλέρας για τους νέους κάτω των 25 ετών, των ατομικών συμβάσεων, ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας. Να καταργηθεί η δουλεία την Κυριακή και το 6ημερο. 35ωρο 5ήμερο 7ωρο.

·      Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι της ελαστικής εργασίας. Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης. Να κλείσουν τα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης. Κανονικές προσλήψεις, να καταργηθεί η αμοιβή με δελτίο παροχής υπηρεσιών στην εξαρτημένη σχέση εργασίας. Μαζικές προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες για να καλυφθούν οι κοινωνικές ανάγκες που καταρρέουν. Απαγόρευση των απολύσεων. Κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων.

·      Άμεση εξόφληση όλων των δεδουλευμένων. Να σταματήσει το πολιτικό και νομικό πλέγμα προστασίας των εταιρειών. Δέσμευση των κινητών ή ακίνητων περιουσιακών στοιχείων (προσωπικών ή άλλων εταιριών) του ιδιοκτήτη της εταιρίας που πτωχεύει ή οφείλει δεδουλευμένα για να καλυφθούν οι αποζημιώσεις και τα δεδουλευμένα των απολυμένων.

·      Όχι στη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Άμεση ακύρωση των υπέρογκων αυξήσεων εισφορών στο ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ, δραστική μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Άμεση κατάργηση των τοκογλυφικών επιβαρύνσεων στις χρωστούμενες οφειλές. Κατάργηση του ΚΕΑΟ. Αποδέσμευση του ΤΣΜΕΔΕ από την τράπεζα Αττικής. Άμεση κάλυψη των απωλειών των Ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος (PSI, Τράπεζα Αττικής κα). Καταβολή των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας. Επαναφορά των αναδιανεμητικών πόρων των ταμείων. Μείωση των εισφορών των εργαζόμενων. Να πληρώσουν κράτος-τράπεζες-εργοδότες. Δημόσια δωρεάν υγεία για όλους, περίθαλψη ανεξάρτητα από χρέη προς το ταμείο. Άρση όλων περικοπών που επιβλήθηκαν στις συντάξεις. Κάτω τα χέρια από τα διαθέσιμα και τα αποθεματικά των ταμείων. Όχι στην χρήση των αποθεματικών των ταμείων για την αποπληρωμή του χρέους. Μείωση των χρόνων που απαιτούνται για συνταξιοδότηση.

·      Άμεση κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και κάθε μορφής ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων επιχειρήσεων. Να ακυρωθούν οι ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ήδη γίνει. Παλεύουμε ενάντια στην «απελευθέρωση των αγορών» και την εμπορευματοποίηση των βασικών κοινωνικών αγαθών (νερό, ρεύμα, συγκοινωνίες, υγεία, παιδεία, ασφάλιση κ.λπ.).

·      Άμεσα μέτρα κατά της ανεργίας τώρα! Διπλασιασμός του επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους, ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής (μισθός – ΔΠΥ). Πρόσβαση των ανέργων στην υγεία, τις συγκοινωνίες, και σε όλες τις κοινωφελείς υπηρεσίες. Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών των ανέργων μηχανικών. Διαγραφή των χρεών προς τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία ανέργων και υποαπασχολούμενων συναδέλφων. Ο χρόνος ανεργίας να μετρά στα συντάξιμα έτη.

·      Κατάργηση όλων των χαρατσιών, των κεφαλικών φόρων και των φορομπηχτικών νόμων. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και κάθε αντίστοιχου χαρατσιού παλιού και νέου. Άμεση κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος. Δραστική μείωση της φορολογίας των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Να αυξηθεί η φορολογία του κεφαλαίου στο 45%. Αφορολόγητο όριο στο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης. Να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις.

·      Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς, ενάντια στον εργοδοτικό δεσποτισμό και την απόλυτη εξουσία του κεφαλαίου. Κατάργηση όλων των αντισυνδικαλιστικών νόμων. Διάλυση των ΜΑΤ-ΥΜΕΣ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ. Κατάργηση όλης της λεγόμενης «αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας» και των νόμων που καταργούν στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Κατάργηση των φυλακών «τύπου Γ», μαζί με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και τις γενικευμένα άθλιες συνθήκες κράτησης στις φυλακές. Πάλη για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών και του ρατσισμού, για το ξήλωμα των φασιστικών δικτύων μέσα στο «βαθύ κράτος», για την αποκάλυψη και τιμωρία όσων στήριξαν τους νεοναζί της Χ.Α. και το φασισμό.

ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

1.                   Καλούμε τη Δευτέρα 6 Απρίλη, στις 9.30, σε συγκέντρωση για τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (Σταδίου 29).

2.                   Οργανώνουμε την προσπάθεια διεκδίκησης ΣΣΕ στο κλάδο προχωρώντας με στόχο την κοινή παρέμβασή μας για την ενημέρωση και τη συσπείρωση των συναδέλφων στα σωματεία: Καλούμε σωματεία σε σύσκεψη την Πέμπτη 16 Απρίλη. Με διαδήλωση την Τρίτη 28 Απρίλη στα γραφεία του ΣΤΕΑΤ και το Υπουργείο Εργασίας για την υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης, για την κατάργηση του άθλιου καθεστώτος του ΔΠΥ, ενάντια στις απολύσεις και την απλήρωτη εργασία. Με κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις στις εταιρείες με στόχο την ενημέρωση των συναδέλφων. Επιδιώκοντας την προκήρυξη απεργίας στον κλάδο για την υπογραφή ΣΣΕ.

3.                   Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις την Κυριακή 5 Απρίλη, ημέρα απεργίας στο εμπόριο, ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

4.                   Καλούμε σε απεργιακή συγκέντρωση στο Μουσείο για την εργατική Πρωτομαγιά.

5.                   Καλούμε σε κινητοποίηση, την Παρασκευή 8 Μάη, μαζί με άλλες συλλογικότητες για τη διεκδίκηση επιδόματος ανεργίας για όλους και αιτήματα για τη στήριξη των ανέργων.

6.                   Ορίζουμε επιτροπή αγώνα άνεργων και επισφαλώς εργαζομένων συναδέλφων στα πλαίσια του σωματείου.

7.                   Παίρνουμε πρωτοβουλία για σύσκεψη συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων.