Η πραγματικότητα των πρώτων ημερών του ΠΑΣΟΚ…
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν άφησε ούτε μία μέρα ανεκμετάλλευτη, διαλύοντας γρήγορα τα όποια «νέφη» για την πολιτική που θα εφαρμόσει. Αντίθετα έχει ανοίξει ήδη όλη τη βεντάλια των αντιλαϊκών μέτρων που θέλει να προωθήσει, κάνοντας σε όλους πως θα διαχειριστεί με αντιλαϊκό τρόπο την κρίση.
Ξεκίνησε με την απόλυση χιλιάδων κακοπληρωμένων εργαζόμενων συμβασιούχων και STAGE. Το ΠΑΣΟΚ που πρωτοστάτησε στην επέκταση της ελαστικής εργασίας, δεν καταργεί τα stage και την ελαστική εργασία. Αντίθετα θέλει να τη διευρύνει και να την παγιώσει, με τη συμφωνία της ΝΔ. Στο όνομα της αποκατάστασης των stage ως μαθητείας σχεδιάζει τη δυναμική εφαρμογή τους στον ιδιωτικό τομέα και τις ΔΕΚΟ, και αφήνει στο δημόσιο χιλιάδες εργαζόμενους με άλλες μορφές «ελαστικής εργασίας» (συμβάσεις χρόνου, ωρομίσθιοι, 4ωρίτες, εποχιακοί κλπ). Ετοιμάζεται να ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο, τη νέα ευρωπαϊκή οδηγία για τις εταιρείες «δανεισμού» εργαζόμενων, που καταργεί τους όποιους περιορισμούς στην εφαρμογή της επινοικιαζόμενης εργασίας με την πρόβλεψη για καθολική εφαρμογή σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Ταυτόχρονα σχεδιάζει νέα επιδότηση των εργοδοτών για «προσλήψεις ανέργων».
Με σχέδιο νόμου για τις εργασιακές σχέσεις σκοπεύει να εντάξει μέρος εργαζόμενων που αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, στην εργατική νομοθεσία, με «μισά» δικαιώματα. Στην ουσία στερεί από αυτούς τους εργαζόμενους τα πλήρη δικαιώματα που κανονικά δικαιούνται, (στον κλάδο μας έχουν αναγνωριστεί από τη σύμβαση του σωματείου) και μπορούν να διεκδικήσουν ανά πάσα στιγμή από τον εργοδότη τους. Έτσι θα δημιουργηθεί ένα νέο εργατικό δίκαιο της «ελαστικής» εργασίας, δίπλα στο υπάρχον, με στόχο την πλήρη κατάργηση των όποιων σταθερών εργασιακών σχέσεων έχουν απομείνει. Το ΠΑΣΟΚ, με κάθε τρόπο θέλει να αναβαθμίσει και να νομιμοποιήσει τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις για να παγιωθούν ως τέτοιες, εν μέσω οικονομικής κρίσης. Άλλωστε, η επέκταση της ελαστικής εργασίας (μαζί με τη λιτότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις και την επιχειρηματική λειτουργία όποιου «δημόσιου» απομένει), αποτελεί πολιτική και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και «δέσμευση» της Ελλάδας, στο πλαίσιο του «Συμφώνου Σταθερότητας». Δίπλα στο καθεστώς της «ευελιξίας» βρίσκεται η παράλληλη πραγματικότητα της ανεργίας. Οι 650.000 καταγεγραμμένοι άνεργοι (που ξεπερνούν στην πραγματικότητα το ένα εκατομμύριο), είναι μια τεράστια δύναμη πίεσης προς τους εργαζόμενους που βρίσκονται στην παραγωγή, προκαλώντας μια βίαιη υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης. Όλο αυτό το καθεστώς της ελαστικής εργασίας, συνδέεται οργανικά με τη δια βίου μάθηση, τις οδηγίες της Μπολόνια, τον ευρωπαϊκό χώρο εκπαίδευσης, το νέο νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ και τις προσπάθειες πιστοποίησης των τεχνικών επαγγελμάτων, που προωθούν από κοινού κυβέρνηση και ΤΕΕ.
Ο νέος προϋπολογισμός λιτότητας είναι το πρώτο, οικονομικό δείγμα γραφής της νέας κυβέρνησης που συνεπάγεται νέα σκληρή λιτότητα και φορομπηξία. Γι άλλη μια φορά θα κληθούμε να πληρώσουμε τα βάρη της κρίσης και τα ελλείμματα που δημιούργησαν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του. Η υποταγή στο Σύμφωνο Σταθερότητας είναι η κεντρική επιδίωξη με βασικά χαρακτηριστικά: α) Τη μείωση των εξόδων που οδηγεί σε αυξήσεις κοροϊδία μισθών και συντάξεων, μείωση σε απόλυτο αριθμό των δημοσίων δαπανών (κατά 3,3 δις €), των δαπανών για την περίθαλψη, την ασφάλιση και την κοινωνική προστασία, δραστική μείωση των προσλήψεων κλπ. β) την αύξηση των εσόδων μέσα από νέα φορομπηξία των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, με νέους άμεσους κι έμμεσους φόρους. Το περίφημο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης που η κυβέρνηση σε συνεννόηση με το ΣΕΒ εμφανίζει ως κοινωνική πολιτική δεν αποτελεί παρά ελεημοσύνη στα πιο εξαθλιωμένα τμήματα της κοινωνίας. Εξάλλου οι 307 μεγάλες επιχειρήσεις, θα εισπράξουν πολύ περισσότερα κέρδη από τη ληστεία του λαϊκού εισοδήματος και τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων.
Η κυβέρνηση θέλει να φέρει άμεσα νέο αντιασφαλιστικό νόμο, για να ολοκληρώσει ότι άφησαν οι νόμοι Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά, με βασική κατεύθυνση την μετατροπή της κοινωνικής ασφάλισης σε επαγγελματική, την εξίσωση προς τα πάνω των ορίων ανδρών γυναικών, τις ενοποιήσεις των ταμείων, τις περικοπές στην περίθαλψη. Στον προϋπολογισμό προβλέπεται μείωση κατά 1,3 δις των επιχορηγήσεων του κράτους προς τα ταμεία που θα οδηγήσει σε δραματικές περικοπές σε υγειονομικές δαπάνες και σε συντάξεις, ενώ χαρίζουν τις εργοδοτικές εισφορές και τα ασφαλιστικά χρέη των επιχειρήσεων.
Συνεχίζει τις ιδιωτικοποιήσεις που είχαν ξεκινήσει επί ΝΔ με κορυφαία περίπτωση αυτή του λιμανιού στον Πειραιά, με την κήρυξη παράνομης την απεργία των Λιμενεργατών, σε συμμαχία με τους εμπόρους και βιομηχάνους, στο όνομα της αγοράς. Στον Σκαραμαγκά οι σωτήρες της Γερμανικής THYSSEN έχουν ήδη υπογράψει προσύμφωνο με την κυβέρνηση και τον ιδιώτη πρώην διευθύνοντα σύμβουλο του Σκαραμαγκά χαρίζοντας του προίκα τις υπόλοιπες δουλειές. Την ίδια στιγμή οξύνεται ο αυταρχισμός και η κρατική καταστολή με αυθαιρεσίες, επιθέσεις των ΜΑΤ, προληπτικές συλλήψεις και στο κέντρο της Αθήνας εξαπολύεται ένα αναίτιο ανθρωποκυνηγητό.
Για το πέρασμα της πολιτική της, η κυβέρνηση έχει αρωγό, τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που αποδέχονται τη λογική των ελλειμμάτων και των «θυσιών» για να βγούμε από την κρίση. Δεν στήριξαν κανένα από τους αγώνες, που αναπτύσσονται, ούτε των λιμενεργατών, ούτε των ελαστικά εργαζόμενων (των οποίων άλλωστε αρνούνται και την ένταξή τους στα συνδικάτα). Συμμετέχουν και νομιμοποιούν το διάλογο που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση για το ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις.
«Εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα – εργοδότες χωρίς υποχρεώσεις».
Στον κλάδο, όπως παντού, έχουν ξεκινήσει αθρόες απολύσεις στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Στις τεχνικές εταιρείες, τις εταιρείες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών, στη βιομηχανία κλπ, η εργοδοσία ξεκινά συνήθως από τις πιο ευάλωτες κατηγορίες (πχ εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου συμβασιούχοι, δελτία παροχής υπηρεσιών κλπ), για να καταλήξει σε όλους τους εργαζόμενους. Πολλές εταιρείες που τα προηγούμενα χρόνια, έβγαλαν δισεκατομμύρια μέσα από την ασυλία που τους έδωσαν οι νόμοι και οι κυβερνήσεις ,μέσα από τις «ευνοϊκές» διατάξεις του πτωχευτικού δικαίου, τώρα «πτωχεύουν», πετώντας στο δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους, που χάνουν όλα τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους. Άλλες εταιρείες προχωρούν σε μείωση του προσωπικού και μη πληρωμές. Εκατοντάδες συνάδελφοι μηχανικοί και τεχνικοί, συμβασιούχοι στο δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο τομέα και στις ΔΕΚΟ, πετιόνται στο δρόμο, η μένουν απλήρωτοι.
Οργανικό στοιχείο της προώθησης των απολύσεων αποτελεί η διαρκώς κλιμακούμενη, επίθεση απέναντι σε θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα που εξελίσσεται στους τόπους δουλειάς. Η εργοδοσία θέλει να επιφέρει στους εργαζόμενους μια δραματική ποιοτική χειροτέρευση των όρων εργασίας, μια καθολική υποδούλωση στις ανάγκες της κερδοφορίας της. Ανοιχτοί εκβιασμοί («μισθός ή δουλειά»), χειρότερες συνθήκες εργασίας και μειωμένες αποδοχές, μη εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων στο όνομα της «συγκράτησης» των απολύσεων, «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας με περικοπή μισθών, συστήματα παρακολούθησης των εργαζόμενων. Η εργοδοσία μιλάει για «εξωπραγματικές διεκδικήσεις», ακόμα και όταν διεκδικούμε τις νόμιμες κλαδικές συμβάσεις και τα κατοχυρωμένα από την εργατική νομοθεσία δικαιώματα. Εκφοβισμός και απολύσεις σε όσους εργαζόμενους δε σκύβουν το κεφάλι, προσπαθούν να οργανώσουν τη δράση στους χώρους δουλειάς ή υπερασπίζονται τα στοιχειώδη δικαιώματα τους. Παρά τις απολύσεις που γίνονται με το επιχείρημα πως «δεν υπάρχει δουλειά», εξακολουθεί η παραβίαση του νόμιμου ωραρίου, δουλειά τα Σαββατοκύριακα, η παραπέρα εντατικοποίηση της εργασίας. Αυτή η διαρκώς κλιμακούμενη επίθεση, γίνεται με την πλήρη αρωγή του κράτους, λόγω και των ανύπαρκτων ελέγχων από τις επιθεωρήσεις εργασίας στους χώρους δουλειάς, στα γραφεία και στα εργοτάξια.
Την ίδια ακριβώς στιγμή, οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες και μελετητικά γραφεία, στηριζόμενα κυρίως στα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα- εξακολουθούν, παρά την κρίση, να θησαυρίζουν σε βάρος των εργαζομένων που απασχολούν αλλά και της κοινωνίας ολόκληρης. Μια κερδοφορία που οφείλεται στην υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων, στην ιδιωτικοποίηση του τεχνικού έργου, μέσα από τις συμβάσεις παραχώρησης ή άλλες μορφές ιδιωτικοποίησης, στον άγριο ανταγωνισμό, τις εξαγορές – συγχωνεύσεις και τη γιγάντωση των μεγαλύτερων κατασκευαστικών ομίλων. Οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών, πληροφορικής και νέων τεχνολογιών θησαύρισαν από την λεγόμενη "απελευθέρωση της αγοράς", συσσώρευσαν τεράστια κέρδη μέσα από τις κρατικές επιδοτήσεις και από την υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ - ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ - Η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες!
Το απέδειξαν οι ανεξάρτητοι ενωμένοι αγώνες των εργαζόμενων σε πολλούς χώρους που μπόρεσαν να ακυρώσουν έστω και προσωρινά αντεργατικά μέτρα να ανακαλέσουν απολύσεις, να αποτρέψουν ιδιωτικοποιήσεις. Το απέδειξαν οι εργαζόμενοι στις τηλεπικοινωνίες, η απεργία των εργαζόμενων στη wind που πέτυχαν την ανάκληση της απόλυσης μέλους του ΔΣ με στόχο τον εκφοβισμό του επιχειρησιακού σωματείο της, η τελευταία μεγάλη απεργία των εργαζόμενων σε wind και Vodafone, τα νέα σωματεία που φτιάχτηκαν στις τηλεπικοινωνίες αλλά και αλλού. Η περίοδος σφραγίζεται ακόμα, από τους μεγάλους αγώνες των εργαζόμενων της ελαστικής εργασίας (stagier και συμβασιούχοι του δημοσίου) για την υπεράσπιση του δικαιώματος τους στη δουλειά.
Το σωματείο έδωσε και θα δώσει τη μάχη σε αρκετούς χώρους δουλειάς, ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, τις απολύσεις, για την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης, με στόχο να ενεργοποιήσει τους εργαζόμενους, να βοηθήσει τη δράση τους στην αντιπαράθεση με τον κάθε μεμονωμένο εργοδότη, απέναντι σε συγκεκριμένα προβλήματα και διεκδικήσεις. Σημαντικές ήταν οι κινητοποιήσεις – παρεμβάσεις του σωματείου στον Άκτωρ και τη Χαλυβουργική για τις απολύσεις και στον όμιλο Λουκάτου για τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας.
Την επόμενη περίοδο απέναντι στο νέο γύρο επίθεσης, που εκδηλώνεται στο έδαφος της συνεχιζόμενης κρίσης, οι εργαζόμενοι πρέπει να αναπτύξουν μαχητικούς, αποφασιστικούς αγώνες διάρκειας που θα υπερασπίζουν και θα διεκδικούν τις ανάγκες και τα δικαιώματα τους. Αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων, που θα επιδιώκουν να συντονιστούν με όλα τα αγωνιζόμενα τμήματα σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα. Το εργατικό κίνημα πρέπει να πάρει συνολικές πρωτοβουλίες, χωρίς καμιά αναμονή απέναντι στην επίθεση που ξεδιπλώνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η εργοδοσία, για την ανατροπή της επίθεσης, για να μην «πληρώσουμε την κρίση τους». Μέσα από διαδικασίες βάσης, από το συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων σε κεντρικά πολιτικά μέτωπα (ελαστικές εργασιακές σχέσεις, προϋπολογισμός, Συλλογικές Συμβάσεις, ασφαλιστικό κλπ.), να υπερβούμε την απραξία, τη διάσπαση και τον αποσυντονισμό των αγώνων, που καλλιεργούν οι υποταγμένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Ζητήματα που χρειάζεται να ξεδιπλώσουμε τη δράση μας το επόμενο διάστημα είναι:
- Η πάλη ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία, για την προστασία των ανέργων
- Η εξάπλωση και γενίκευση της ελαστικής εργασίας.
- Η παραβίαση της συλλογικής σύμβασης, της εργατικής νομοθεσίας και των κατακτήσεων των εργαζόμενων.
- Η πάλη για την εθνική γενική συλλογική σύμβαση. Η διεκδίκηση της νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας του σωματείου για το 2010
- Ο νέος προϋπολογισμός λιτότητας και της φορομπηξίας.
- Η νέα αντιασφαλιστική επίθεση που ετοιμάζει η κυβέρνηση.
Για το άμεσο πρόγραμμα δράσης του σωματείου:
- Κινητοποίηση στις 1 Δεκέμβρη και στάση εργασίας μέχρι τις 1 μμ, μέρα που έχει οριστεί εργατική διαφορά στο υπουργείο εργασίας με τη διοίκηση του ομίλου Λουκάτου. Η κινητοποίηση θα πάρει κεντρικό χαρακτήρα προς στο Υπ. Εργασία για την απαγόρευση των απολύσεων, την κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, τη διενέργεια πραγματικών ελέγχων στους χώρους δουλειάς, την αναγνώριση της εξαρτημένης σχέσης και των δικαιωμάτων (ταμείο ανεργίας κλπ.) που στερούνται οι εργαζόμενοι με ελαστικές εργασιακές σχέσεις (δελτία, συμβάσεις έργου – ορισμένου χρόνου κλπ.). Επίσης προς το ΥΠΕΧΩΔΕ για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, για κανονικές προσλήψεις των τεχνικών στα δημόσια και αυτοχρηματοδοτούμενα έργα ,για να αναλάβει το κράτος τις πληρωμές όλων των εργαζόμενων από οφειλές του προς τις τεχνικές εταιρείες.
Καλούμε παράσταση στο ΥΠΕΧΩΔΕ στις 8.30 πμ και συγκέντρωση στο Υπ. Εργασίας (σταδίου 29) στις 10 πμ
- Άμεσα συμβάλλουμε στο συντονισμό των σωματείων ενάντια στην ελαστική εργασία, τις απολύσεις και την ανεργία, επιδιώκοντας το συντονισμό με όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία, το συντονιστικό των συμβασιούχων και τα αντίστοιχα σωματεία των εργαζομένων στα stage. Με κεντρικό πολιτικό ζήτημα την κατάργηση της ελαστικής εργασίας, την πάλη κατά των απολύσεων, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, ενάντια στο σχέδια της κυβέρνησης για παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
- Κεντρικό ζήτημα που αποτελεί η συνδικαλιστική οργάνωση της ελαστικής εργασίας και μάλιστα μπροστά στα συνέδρια ΓΣΕΕ και ΕΚΑ. Οι εργαζόμενοι χρειάζονται ενιαία συνδικάτα που να καλύπτουν όλα τα τμήματα της επισφαλούς εργασίας, με πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα. Το σωματείο μας, έχοντας και την εμπειρία του αποκλεισμού συνέδρων του από το προηγούμενο συνέδριο του ΕΚΑ, θα αναλάβει άμεσα συγκεκριμένη πρωτοβουλία.
- Ξεκινάμε τη διαπραγμάτευση για τη νέα συλλογική σύμβαση για το 2010. Προτείνουμε την κήρυξη απεργίας το Γενάρη με νέα συνέλευση που θα γίνει πριν απ΄ αυτή για να συζητήσει την προετοιμασία της και τις διεκδικήσεις μας.
- Στις 6 Δεκέμβρη (ένας χρόνος από τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου), πιστεύουμε πως πρέπει να οργανωθεί μια μαζική εργατική - νεολαιίστικη διαδήλωση. Μια διαδήλωση που θα καταδικάζει τις αντεργατικές – αντιλαϊκές πολιτικές, την κρατική καταστολή και τον αυταρχισμό ενάντια στο κίνημα, που θα υπενθυμίζει πως η οργή της νεολαίας και όλου του λαού, δεν καταστέλλεται, δεν περιθωριοποιείται, δεν αμβλύνεται. Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία μαζί με άλλα πρωτοβάθμια σωματεία, για τη διοργάνωση διαδήλωσης στις 6/12 στις 1.30 μμ στα Προπύλαια.
- Απαιτούμε από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ την κήρυξη πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας, μπροστά στην ψήφιση του προϋπολογισμού, την Πέμπτη 17 Δεκέμβρη, ως απάντηση στην πολιτική κυβέρνησης - ΣΕΒ. Σε περίπτωση που δεν υπάρξει τέτοια απόφαση θα κινηθούμε σε συντονισμό με πρωτοβάθμια σωματεία που έχουν ανάλογες αποφάσεις, σε κινητοποίηση στη βουλή.
- Με το συντονισμό της δράσης μας με άλλα πρωτοβάθμια σωματεία σε κλαδικό και διακλαδικό επίπεδο, απαντάμε στην ανάγκη να ξεδιπλωθούν δράσεις και αγωνιστικές κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό, που θα απαιτούν άμεσες λύσεις στα ταμεία, θα αντιστέκονται σε νέα αντιασφαλιστικά μέτρα και θα προβάλλουν τις διεκδικήσεις μας στην ασφάλιση και περίθαλψη.
- Δίνουμε τη μάχη σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε απόλυση ή παραβίαση των εργατικών δικαιωμάτων. Πρέπει οι αντιστάσεις μας να είναι ακόμα πιο οργανωμένες, μαζικές και αποφασιστικές. Κάθε απόλυση και κάθε παραβίαση των εργατικών δικαιωμάτων πρέπει να είναι μια μάχη για όλους μας. Το επόμενο διάστημα προγραμματίζουμε μαζικές παραστάσεις του σωματείου στις εταιρείες ΙΝΤΡΑΛΟΤ και singular ενάντια στις απολύσεις.
- Δημιουργία επιτροπής για την Υγιεινή και Ασφάλεια στα πλαίσια του σωματείου με στόχο την υποστήριξη συναδέλφων που αντιμετωπίζουν προβλήματα ως μηχανικοί ασφαλείας, την επεξεργασία των θέσεων και την οργάνωση της παρέμβασης του σωματείου. Διοργάνωση σχετικής ημερίδας μετά τις γιορτές.
Διεκδικητικό πλαίσιο του σωματείου
Για την αποτροπή των απολύσεων
- Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων. Καμιά απόλυση - Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
- Να συνδεθεί η καταβολή των όποιων χρωστούμενων στις εταιρείες με την κατά προτεραιότητα καταβολή των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους και την δέσμευση της διατήρησης όλου του προσωπικού. Να σταματήσει το πολιτικό και νομικό πλέγμα προστασίας των εταιρειών. Να εξαιρεθούν οι εργαζόμενοι και τα δεδουλευμένα τους από τον πτωχευτικό κώδικα.
- Δέσμευση των κινητών ή ακίνητων περιουσιακών στοιχείων (προσωπικών ή άλλων εταιριών) του ιδιοκτήτη (και των συγγενών πρώτου βαθμού), της εταιρίας που πτωχεύει ή κλείνει. Απ’ αυτά να εξασφαλίζονται οι αποζημιώσεις και τα δεδουλευμένα των απολυμένων. Κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση, με δήμευση της περιουσίας των ιδιοκτητών και εργατικό έλεγχο.
Για την προστασία των ανέργων
- Να αυξηθούν τα επιδόματα ανεργίας και να καταβάλλονται για όλη την περίοδο ανεργίας. Άμεση καταβολή επιδόματος ανεργίας σε όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (π.χ. Δελτίο Παροχής). Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ανέργους. Προσμέτρηση των εργαζόμενων που αμείβονται με δελτίο στο όριο των απολύσεων που προβλέπει η εργατική νομοθεσία.
- Πλήρη ιατροφαρμακευτική και ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων. Προσμέτρηση χρόνου ανεργίας στα συντάξιμα χρόνια. Συνταξιοδότηση νωρίτερα, στην περίπτωση παραμονής σε ανεργία πάνω από δύο χρόνια.
Για τη μείωση της ανεργίας και την αύξηση της απασχόλησης
- Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους. Μείωση του εργάσιμου χρόνου, χωρίς μείωση των αποδοχών σαν μέσο τόσο για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, όσο και για το χτύπημα της ανεργίας. 35ωρο, 5νθήμερο, 7ωρο
- Μαζικές προσλήψεις ανέργων σε κανονικές θέσεις απασχόλησης στο δημόσιο (υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια, κλπ). Να καλυφθούν άμεσα τα τεράστια κενά στην Δημόσια Διοίκηση στους μηχανισμούς ελέγχου, επίβλεψης, παρακολούθησης των έργων.
Για μόνιμη και σταθερή δουλειά ενάντια στην ελαστική εργασία
- Κανονικές προσλήψεις στους συμβασιούχους, μισθωτούς με ΔΠΥ, σε όλο τον κόσμο της ελαστικής εργασίας. Κατοχύρωση των δικαιωμάτων που πηγάζουν από την εξαρτημένη σχέση εργασίας στους μισθωτούς που αμείβονται με ΔΠΥ.
- Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου της ελαστικής απασχόλησης. Κατάργηση των stage και των υπεργολαβιών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Να κλείσουν, όλες οι εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων απειθαρχώντας στην σχετική οδηγία της ΕΕ. Κατάργηση της οδηγίας Μπολκενστάιν της ΕΕ
Για την ανατροπή της λιτότητας και της εισοδηματικής πολιτικής –Αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Κατάργηση του αντιδραστικού Συμφώνου Σταθερότητας
- Να δοθούν άμεσα και αναδρομικά, -τουλάχιστον- όλες οι αυξήσεις που συμφωνήθηκαν από τη Συλλογική Σύμβαση του κλάδου όπου δεν έχουν δοθεί. Να σπάσει η λιτότητα και οι μισθολογικές περικοπές. Διεκδικούμε αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις με κατώτατο μισθό 1400 ευρώ.
- Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου. Όχι στο χάρισμα των εργοδοτικών εισφορών.
Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης
- Να περάσουν στο δημόσιο χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο οι μεγάλες επιχειρήσεις που αφορούν κοινωνικές ανάγκες (ενέργεια, νερό, τηλεπικοινωνίες, μέσα μεταφοράς, υποδομές κλπ). Να επιστρέψουν τώρα όλες οι επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια στο δημόσιο (ΟΤΕ, λιμάνια, Ολυμπιακή). Καμία εργασία του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα να μην ανατίθεται σε ιδιώτες και εργολάβους.
- Να σχεδιαστούν και να προωθηθούν δημόσια έργα βελτίωσης και ανάπτυξης των κοινωνικών υποδομών και ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, για τις ανάγκες των πολλών, όχι τα συμφέροντα των λίγων.
Πλήρη δημόσια, καθολική, υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση.
- Άμεση κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ( Σιούφα, Ρέπα, Πετραλιά κλπ) και του νόμου για το 3518/06 για το ΤΣΜΕΔΕ.
- Κατάργηση κάθε μορφής χρηματιστηριακής τοποθέτησης των αποθεματικών των ταμείων. Άμεση αποδέσμευση του ταμείου των μηχανικών από την Τράπεζα Αττικής και το Χρηματιστήριο. Να επιστραφούν από το κράτος και τους τραπεζίτες όλα τα κλεμμένα από τα Ταμεία (65 δις. ευρώ), μαζί και αυτά που «χάθηκαν» στο χρηματιστηριακό τζόγο τα τελευταία δυο χρόνια (τουλάχιστον 5,5 δις).
- Σύνταξη ίση με τον καταληκτικό μισθό, στα 30 χρόνια δουλειάς, ή στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και τα 58 για τους άνδρες. Όπου υπάρχουν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις να διατηρηθούν. Επέκταση –και όχι περιορισμό– των βαρέων και ανθυγιεινών και σε νέα τμήματα εργαζομένων που το έχουν ανάγκη (νέες επαγγελματικές ασθένειες εργαζόμενων, πχ εργαζόμενων στην πληροφορική).
Όχι στην επιχειρηματικοποίηση – ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και στην υποταγή της στους νόμους της αγοράς
- Ενάντια στην αντιδραστική πολιτική της Μπολώνια στην εκπαίδευση και την παραγωγή. Ενάντια στην ΄΄πιστοποίηση΄΄ δηλαδή στο διαρκή έλεγχο μας και στην εξατομίκευση των εργασιακών δικαιωμάτων. Για ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση και στις νέες κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες της εποχής μας.
- Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς. Να «σπάσει το κλίμα» εργοδοτικής τρομοκρατίας και κυβερνητικής-κρατικής στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με φόβητρο τις απολύσεις, τα ελλείμματα, την ελαστική εργασία. Όχι στην ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης και των αγωνιστών Να κατέβουν όλες οι κάμερες και οι μηχανισμοί παρακολούθησης από τους χώρους δουλειάς
- Κατάργηση των τρομονόμων, καθώς του νόμου για τις ‘’κουκούλες’’.
******************************
Αλλά ζητήματα της δράσης και της εσωτερικής ζωής του σωματείου
- Εφημερίδα του σωματείου
Στόχος είναι η έκδοση από πλευράς Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών ενός εντύπου που θα έχει τον χαρακτήρα μιας ζωντανής και μάχιμης εργατικής εφημερίδας, Το περιεχόμενο της εφημερίδας πρέπει να καλύπτει ιεραρχικά: Τη δράση του σωματείου, την εσωτερική του ζωή. Ειδήσεις που αφορούν εξελίξεις από εργασιακούς χώρους και ευρύτερα επιστημονικά και κοινωνικά θέματα, κατ΄ αρχήν συναφή με τον κλάδο των τεχνικών, αλλά και όλων των εργαζομένων. Τις πολιτικές θέσεις και απόψεις κάθε μέλους του σωματείου και των παρατάξεων που συμμετέχουν. Σε ότι αφορά τον τρόπο λειτουργίας του εντύπου, επιδιώκουμε να εμπλέξουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό συναδέλφων – μελών του Σωματείου στην συγγραφή των άρθρων, μέσα από την ανοικτή λειτουργία της συντακτικής επιτροπής.
- Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας
Επιδιώκουμε τη μεγαλύτερη δυνατή ενότητα και κοινή δράση με το νεοϊδρυθέν σωματείο μισθωτών τεχνικών Μακεδονίας, με άμεση προτεραιότητα στο μέτωπα των απολύσεων και της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Μέσα από την εφημερίδα του σωματείου μας δίνουμε βήμα για την προβολή της δράσης και των διεκδικήσεων του σωματείου μισθωτών τεχνικών Μακεδονίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου