ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠ.ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΕΙ

Μάλλον με αφορμή τα κολλέγια και τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, το Υπουργείο Παιδείας εδέησε να ασχοληθεί λίγο πιο σοβαρά με το θέμα των δικαιωμάτων των αποφοίτων ΤΕΙ, που 27 ολόκληρα χρόνια μετά τον 1404/83 που ήταν ο ιδρυτικός νόμος για τα ιδρύματα παραμένουν στον αέρα.. (Διαβάστε και το σχετικό post του Δεκεμβρίου με το συλλαλητήριο της ΕΕΤΕΜ)

Έχει ξεκινήσει δημόσια διαβούλευση για το θέμα στο διαδίκτυο στην ακόλουθη διεύθυνση

Επί του πιεστηρίου, ένα αξιόλογο άρθρο-θέση του Δημήτρη Καλλιγερόπουλου, καθηγητή του Τμήματος Αυτοματισμού, στη σημερινή Ελευθεροτυπία :

Τα εκκρεμή επαγγελματικά δικαιώματα

Του Δ. ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ*

Είναι θετικό το γεγονός ότι την περίοδο αυτή γίνεται δημόσια διαβούλευση για σοβαρά θέματα της Παιδείας μας. Είναι θλιβερό όμως να χρειάζεται διαβούλευση για ζητήματα όπως αυτό των εκκρεμών ακόμα επαγγελματικών δικαιωμάτων, που αφορούν τη νομιμότητα και το αυτονόητο.

1. Ο νόμος 1404 του 1983 για τα ΤΕΙ ορίζει ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα όλων των αποφοίτων τους θα πρέπει να έχουν κατοχυρωθεί με αντίστοιχα προεδρικά διατάγματα το αργότερο μέσα σε έξι μήνες από την έκδοσή του. Η μη εφαρμογή του νόμου αυτού είναι πράξη παράνομη. Η καθυστέρηση, από το υπουργείο Παιδείας, έκδοσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων σχολών και τμημάτων, που λειτουργούν επί δεκαετίες με απόφαση της πολιτείας, ανήκει πλέον, από νομική άποψη, στις αρμοδιότητες του Συμβουλίου της Επικρατείας.

2. Είναι αυτονόητο ότι σχολές και τμήματα που λειτουργούν νόμιμα, με απόφαση του κράτους, και που εντάσσονται μάλιστα στην ανώτατη κρατική εκπαίδευση, όπως ο νόμος 3549 με μεγαλύτερη σαφήνεια από τον προγενέστερό του 1404 για τα ΤΕΙ ορίζει, εξασφαλίζουν αυτοδίκαια για τους αποφοίτους τους επαγγελματικά δικαιώματα. Αντίθετα είναι αδιανόητο η πολιτεία να μην το κάνει επί δεκαετίες, αφήνοντας έκθετους χιλιάδες αποφοίτους των Ανώτατων Τεχνολογικών Ιδρυμάτων. Το θέμα αυτό αφορά πλέον την αξιοπιστία ή καλύτερα το χρέος της ελληνικής πολιτείας προς τους πολίτες της, αφορά δηλαδή ευρύτερα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα, που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, εφόσον μάλιστα οι απόφοιτοι των ΤΕΙ βρίσκουν σε όλες, εκτός της Ελλάδος, τις ευρωπαϊκές χώρες αναγνώριση των πτυχίων τους και κατοχύρωση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων.

3. Αλλά το βασικό ερώτημα είναι: Χρειάζονται τα τμήματα αυτά για τη χώρα μας, για την ανάπτυξη και την οικονομία μας; Δηλαδή το δίλημμα είναι: ή νόμιμη λειτουργία με επαγγελματικά δικαιώματα ή κατάργηση όσων δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Το παράδοξο όμως είναι ότι δεν καθυστερούν τα επαγγελματικά δικαιώματα αμφισβητούμενων και αναξιολόγητων τμημάτων, που και αυτά υπάρχουν, αλλά τεχνολογικών και καταξιωμένων τμημάτων, όπως π.χ. του τμήματος Αυτοματισμού, που ανήκει στο ανώτατο επίπεδο της Τεχνολογικής μας Εκπαίδευσης και αποτελεί μοχλό για την ανάπτυξη. Μπορεί λοιπόν να είναι κατανοητό μια επαγγελματική συντεχνία να αντιστρατεύεται το νόμιμο και το αυτονόητο, αλλά δεν είναι αποδεκτό να είναι το κράτος συντεχνιακό και να ενεργεί σε βάρος αυτών που έχει ανάγκη ο τόπος.

*Καθηγητής τμ. Αυτοματισμού, ΤΕΙ Πειραιά