Απόφαση Συνέλευσης ΣΜΤ 9/12

Αυτό είναι το πλαίσιο που κατέθεσε στη σημερινή ΓΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών η Αριστερή Πρωτοβουλία και υπερψηφίστηκε (με ψήφους 102 έναντι 74 αυτού της ΕΣΑΚ/ΠΑΜΕ)

Πρόταση της Αριστερής Πρωτοβουλίας στη συνέλευση του σωματείου μισθωτών τεχνικών

Η συνέλευση του σωματείου μας έρχεται σε μια περίοδο που η επίθεση της κυβέρνησης –ΕΕ-ΔΝΤ, γίνεται σφοδρότερη. Με το δεύτερο, αντιδραστικότερο μνημόνιο, προωθείται η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών, της υγείας, της παιδείας, καταργούνται οι ΣΣΕ, «απελευθερώνονται» οι απολύσεις. Αυξάνεται τρομακτικά η φτώχεια και η ανεργία, ενώ η πιθανή επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου στην τρόικα, οδηγεί σε ένα υπερδεκαετές μνημόνιο διαρκείας.

Η κυβέρνηση και η τρόικα, υπογράφουν τον πιο κανιβαλικό προϋπολογισμό εδώ και δεκαετίες! Περικόπτονται κάθε είδους δαπάνες για κοινωνικές παροχές. Φορτώνονται φορολογικά βάρη ύψους 7,8 δις ευρώ στην εργαζόμενη πλειοψηφία, μέσα από την αύξηση του ΦΠΑ, του πετρελαίου θέρμανσης κλπ. Από την άλλη δίνουν προκλητικά κίνητρα στο κεφάλαιο. Μειώνουν δραστικά τη φορολογία των επιχειρήσεων από 24 σε 20%. Αυξάνουν δραματικά τις δαπάνες για την εξυπηρέτηση του χρέους. Μέσα στο 2011 θα ξοδέψουν 62 δισεκατομμύρια ευρώ για τόκους και χρεολύσια, πάνω από 1 δις € κάθε βδομάδα.

Η λήψη ανάλογων μέτρων σε όλη την Ευρώπη δείχνει ότι η συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων είναι κοινή επιλογή των κυρίαρχων τάξεων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Η είσοδος της Ιρλανδίας στον μηχανισμό στήριξης, η επικείμενη είσοδος της Πορτογαλίας και η εκτίμηση για άμεση ένταξη και άλλων χωρών σε αυτόν, παράλληλα με την δημιουργία νέου μηχανισμού ελεγχόμενης πτώχευσης στην Ε.Ε στέλνει σαφές μήνυμα για την βαθιά νύχτα που θέλουν να ρίξουν τους λαούς για δεκαετίες.

Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις...

Με το νομοσχέδιο για τις επιχειρησιακές συμβάσεις καταργούνται ουσιαστικά οι κλαδικές που καλύπτουν περίπου τα 4/5 των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Με την ανακοίνωση και μόνο του νομοσχεδίου, οι εργοδότες προχωρούν σε ανοιχτούς εκβιασμούς, απειλούν με απολύσεις, αξιώνοντας νέα μείωση των μισθών τους. Στις επιχειρήσεις κάτω των 50 ατόμων, για τη σύναψη της «ειδικής σύμβασης» θα έχει λόγο και συμμετοχή η κλαδική ομοσπονδία. Επομένως θα δίνεται η δυνατότητα στον εργοδοτικό συνδικαλισμό (πχ ΣΤΥΕ), να διαπραγματευτεί για λογαριασμό των εργαζόμενων μίας επιχείρησης τη μείωση των μισθών και την εδραίωση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

Οι ρυθμίσεις για τον ΟΜΕΔ αλλάζουν πλήρως το θεσμό της διαιτησίας, ώστε να τίθενται ολοένα μεγαλύτερα εμπόδια στους εργαζομένους για σύναψη συλλογικών συμβάσεων, ενώ θα οδηγήσουν στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων εμποδίζοντας τα συνδικάτα να κάνουν χρήση του Οργανισμού περιορίζοντας τις αρμοδιότητές του μόνο στο βασικό μισθό. Στην ίδια κατεύθυνση προωθούν ακόμα: Την παραπέρα μείωση των υπερωριακών αποδοχών. Την ενίσχυση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και την παραπέρα υπονόμευση του 8ωρου. Την επέκταση της δοκιμαστικής περιόδου για τους νεοπροσλαμβανόμενους από τους 2 στους 12 μήνες. Τη διευκόλυνση των επιχειρήσεων για μεγαλύτερη χρήση συμβάσεων προσωρινής και μερικής απασχόλησης.

Κυβέρνηση και εργοδότες δημιουργούν ένα ισχυρό πλέγμα αντεργατικών διατάξεων ξεθεμελιώνοντας κάθε προηγούμενη κατάκτηση. Η επίθεση αυτή δε σηματοδοτεί μόνο μια τεράστια οπισθοδρόμηση. Δεν είναι προσωρινή, υποθηκεύει το μέλλον όλων μας και στόχο έχει την εμπέδωση της απομόνωσης του κάθε εργαζόμενου και κάθε συλλογική μορφή αντίστασης. Γιατί η «περισσότερη ευελιξία» και η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων απομονώνει τους εργαζόμενους κατά επιχείρηση αλλά κυρίως σε ατομική βάση, τους μετατρέπει σε ένα αδύναμο κατακερματισμένο και πολυδιασπασμένο πλήθος.

Ησυχία, τάξη και ασφάλεια

Για το πέρασμα της πολιτικής της, η κυβέρνηση επιστρατεύει την ωμή βία και καταστολή. Αυτό έδειξαν και οι μεγάλες διαδηλώσεις για την επέτειο τη δολοφονίας τους Αλέξη Γρηγορόπουλου, όπου η αστυνομία χτύπησε με ιδιαίτερη βαρβαρότητα. Το κυνηγητό των διαδηλωτών με τα γκλομπς των ΜΑΤ και τα χημικά, πάει χέρι-χέρι με την κήρυξη σχεδόν όλων των απεργιών ως παράνομες και τα εντάλματα σύλληψης συνδικαλιστών και απεργών. Η πολιτική επιστράτευση είναι η βασική απάντηση του κράτους σε απεργιακούς αγώνες, όπως στους ναυτεργάτες και στους οδηγούς φορτηγών.

Μισθωτοί τεχνικοί: Εργασία χωρίς δικαιώματα, εκμετάλλευση χωρίς όρια, απολύσεις …

Για τους μισθωτούς τεχνικούς στον ιδιωτικό τομέα η πραγματικότητα είναι ίδια κι απαράλλαχτη στις τεχνικές εταιρείες και τη βιομηχανία, στις εταιρείες πληροφορικής και επικοινωνιών. Οι συνάδελφοί μας βιώνουν μια κατάσταση διαρκούς φόβου και ανασφάλειας, βλέπουν καθημερινά να απολύονται κατά δεκάδες, να τους οφείλονται δεδουλευμένα μηνών, να κατακρεουργούνται όλα τους τα δικαιώματά. Παρά τις απολύσεις που γίνονται με το επιχείρημα πως «δεν υπάρχει δουλειά», εξακολουθεί η παραβίαση του νόμιμου ωραρίου, η δουλειά τα Σαββατοκύριακα, η παραπέρα εντατικοποίηση της εργασίας.

Οι εργοδότες πατούν πάνω στο απαράδεκτο καθεστώς των ελαστικών εργασιακών σχέσεων (κύρια των μηχανικών με δελτίο παροχής υπηρεσιών που παρέχουν εξαρτημένη εργασία, όπως όλοι οι άλλοι υπάλληλοι) και δεν καταβάλλουν τις νόμιμες αμοιβές και τις προβλεπόμενες αποζημιώσεις σε περίπτωση απόλυσης. Θέλουν να καταργήσουν στην πράξη την κατάκτηση προηγούμενης συλλογικής σύμβασης του σωματείου μισθωτών τεχνικών, που έφερε στο προσκήνιο τα δικαιώματα των εργαζόμενων με δελτίο κόντρα στο μύθευμα του «ελεύθερου συνεργάτη».

Η κυβέρνηση με την προώθηση του νέου πλαισίου ανάθεσης μελετών και έργων αλλά και μέσω του Καλλικράτη οδηγεί στη πλήρη συγκέντρωση του τεχνικού έργου στους κατασκευαστικούς ομίλους. Εξάλλου όλα τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ , αφού πάγωσαν τα δημοσία έργα προχώρησαν στην ιδιωτικοποίηση του τεχνικού έργου μέσω των Συμπράξεων Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα και των συμβάσεων παραχώρησης. Η πολιτική αυτή ενίσχυσε τον ανταγωνισμό, τις εξαγορές εταιρειών και τη γιγάντωση των μονοπωλιακών ομίλων, τσακίζοντας έτσι τα δικαιώματα των εργαζόμενων στον κλάδο. Η πιστοποίηση των τεχνικών επαγγελμάτων που προωθεί το ΤΕΕ και η κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών θα συμβάλλουν στον πλήρη έλεγχό του κλάδου από τους μονοπωλιακούς ομίλους, στην καταστροφή των αυτοαπασχολούμενων και στην ισοπέδωση των εργαζόμενων.

Στις εταιρείες πληροφορικής και επικοινωνιών, οι εξελίξεις με τις εξαγορές ή συγχωνεύσεις, η μαζικοποίηση του outsourcing και της υπεργολαβίας, η επέκταση του θεσμού της υπενοικίασης εργαζόμενων ή “freelancer” και των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, δημιουργούν τεράστια ανασφάλεια στους εργαζόμενους οι οποίοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας.

Περαίωση: Φύλλα Οικονομικής Επιστράτευσης του Μνημονίου

Περίπου 1,4 εκατομμύρια φορολογούμενοι θα λάβουν μέχρι το τέλος του έτους τα σημειώματα της εφορίας μεταξύ αυτών και δεκάδες χιλιάδες τεχνικοί, για τον κεφαλικό φόρο των 700 € κατ έτος από το 2001 έως το 2009. Με αυτά τα μέτρα η κυβέρνηση επιδιώκει να εισπράξει 1,3 δις. € ποσό που ισούται με το διπλάσιο της μείωσης της φορολογίας των νομικών προσώπων (ΑΕ, ΕΠΕ κλπ) από το 2010 στο 2011. Ο κάθε μισθωτός με δελτίο ή αυτοαπασχολούμενος καλείται να πληρώσει την περαίωση, ακόμα και οι χιλιάδες άνεργοι συνάδελφοι που δυσκολεύονται να καταβάλουν το ΤΣΜΕΔΕ τους. Ήταν τέτοιος ο παροξυσμός της κυβέρνησης που έφτασε να στέλνει τα ειδοποιητήρια σε νεκρούς και μισθωτούς που απλά διατηρούσαν το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών με μηδενική δραστηριότητα.

Το 2011 οι μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν τα τριπλάσια από τις επιχειρήσεις οι έμμεσοι φόροι θα είναι διπλάσιοι των άμεσων φόρων. Με δυο λόγια δηλαδή κεφάλαιο θα πληρώσει περίπου το 5% των φορολογικών εσόδων και τα λαϊκά στρώματα το 95%. Σε μια χρονιά που εκτινάχτηκε η ανεργία και που οι μισθωτοί θα χάσουν 20-30% του εισοδήματος τους οι 261 εισηγμένες επιχειρήσεις παρουσίασαν ζημιές της τάξης του 1%!!! ενώ το 2009 εξακολουθούσαν και «έκλεισαν» με κέρδη. Μπροστά στο άδικο και εκβιαστικό δίλημμα της περαίωσης στο οποίο χιλιάδες συνάδελφοι δεν έχουν καμιά δυνατότητα να ανταποκριθούν είναι ώρα να απαντήσουμε με στάση ανυπακοής.

Για την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος

Η ηγεσία της ΓΣΕΕ συναντά συχνά μαζική κατακραυγή στους χώρους δουλειάς. Ο απόλυτος κυβερνητισμός της, η πλήρης ταύτισή της με το μνημόνιο, η υπογραφή της προδοτικής ΕΓΣΣΕ, η τελευταία συμφωνία του προέδρου της με τον ΣΕΒ για μείωση των μισθών, προκαλούν οργή στους εργαζόμενους, τάσεις ανεξαρτητοποίησης και αυτόνομου συντονισμού. Ο κόσμος που θέλει να αγωνιστεί, αντιλαμβάνεται ότι η γραμμή της ηγεσίας των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ υπονομεύει την πιθανότητα νικηφόρας ανατροπής της επίθεσης. Ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων αποτελεί ελπίδα για την προώθησης της αγωνιστικής ταξικής ενότητας των εργαζόμενων. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κομπάζει ότι μέσω αυτών των συνδικαλιστών ελέγχει τις κοινωνικές αντιδράσεις, όμως το διάστημα που πέρασε, οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους δε συναίνεσαν, αμφισβήτησαν την κυρίαρχη πολιτική. Σήμερα κλιμακώνεται η οργή απέναντι στην κυβέρνηση, την ΕΕ, το πολιτικό σύστημα. Διευρύνεται η βάση απονομιμοποίησης της κυβέρνησης, των μνημονίων και γενικά της πολιτικής της.

Γι αυτό πιστεύουμε πως ο κύκλος των αγώνων δεν έχει τελειώσει. Οι Γάλλοι και οι Ιρλανδοί εργαζόμενοι δείχνουν το δρόμο! Το εργατικό κίνημα μπορεί σήμερα να ανατρέψει το Μνημόνιο και την αντεργατική επίθεση κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ. Μπορεί να γίνει μόνιμη και διαρκής απειλή για την σημερινή εξουσία, να καθορίσει τις εξελίξεις ως πρωταγωνιστής και όχι ως θεατής. Μπορεί με αγωνιστική ταξική ενότητα και ριζοσπαστική δράση.

Προϋπόθεση για αποφασιστικούς νικηφόρους αγώνες αποτελεί η ταξική του ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και η ανάπτυξη των παρακάτω στοιχείων:

Ø Ο συντονισμός στη βάση των ίδιων των εργαζομένων, πάνω σε ένα πρόγραμμα ταξικής αγωνιστικής ενότητας και ανατροπής της επίθεσης, για να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους οι εργαζόμενοι.

Ø Η υπέρβαση του συμβιβασμού και της υπονόμευση της γραφειοκρατίας και η κοινή δράση και ο ταξικός συντονισμός όλων των σωματείων και ομοσπονδιών που θέλουν να αγωνιστούν για την ανατροπή της επίθεσης.

Ø Ο πανεργατικός αγώνας διαρκείας και όχι οι κινήσεις «μιας ζαριάς», με απεργίες, αλλά και δυναμικές μορφές απειθαρχίας εντός και εκτός των χώρων δουλειάς, άρνησης πληρωμής του χρέους με πρακτικούς τρόπους

Κρίσιμο ζητούμενο αποτελεί η αγωνιστική κλιμάκωση και πολιτικοποίηση του εργατικού κινήματος, η αναβάθμιση των στόχων του για ανατροπή της κυβέρνησης και κάθε επίδοξου διαχειριστή της αντιλαϊκής πολιτικής, εξόδου από το μνημόνιο και την τρόικα, διαγραφής του χρέους, ρήξη με την ΕΕ.

Να κάνουμε την οργή μαζικό κίνημα ανατροπής!

Ø Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων - Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους: Κανονικές προσλήψεις σε όλο τον κόσμο της ελαστικής εργασίας. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου της ελαστικής απασχόλησης. 35ωρο, 5νθήμερο, 7ωρο, σαν μέσο για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και για το χτύπημα της ανεργίας.

Ø Επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό, σε όλο το διάστημα ανεργίας και στους μισθωτούς που αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Μείωση των εισφορών - κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ανέργους. Ο χρόνος ανεργίας να μετρά στα συντάξιμα χρόνια. Διαγραφή των χρεών των ανέργων στις τράπεζες, πλήρης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Άμεση μείωση των εισφορών των εργαζόμενων. Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών των ανέργων, των μεταπτυχιακών φοιτητών και των φαντάρων.

Ø Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Κάτω τα χέρια από τις συλλογικές συμβάσεις.

Ø Διεκδικούμε τη διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών, και όλων των σημαντικών τομέων (υγεία, ενέργεια, μεταφορές κλπ.) με εργατικό έλεγχο, την κατάργηση των πολεμικών δαπανών. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις σε ΔΕΚΟ, ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΟΤΑ.

Ø Αύξηση της φορολόγησης του κεφαλαίου στο 45%, διπλασιασμός του αφορολόγητου για τους μισθωτούς, κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής ανάγκης.

Το επόμενο διάστημα

Ø Την Τετάρτη 15 Δεκέμβρη, συμμετέχουμε μαζικά στην Πανεργατική Πανελλαδική Απεργία και καλούμε τους εργαζόμενους στο Μουσείο-Πολυτεχνείο στις 10.30 πμ μαζί με τα πρωτοβάθμια σωματεία.

Ø Για το μέτωπο των απολύσεων και της ανεργίας: Το σωματείο πρέπει να οργανώσει στο μερίδιο που του αναλογεί με συγκεκριμένο τρόπο την παρέμβαση του στους ανέργους. Με καταγραφή όλων των ανέργων και ειδικά αυτών που δεν έχουν το «δικαίωμα» του ΟΑΕΔ. Με απεύθυνση με ειδικό κείμενο για το θέμα της ανεργίας για τη συγκρότηση των ανέργων στον κλάδο ώστε να συζητηθούν οι διεκδικήσεις και οι μορφές πάλης. Για το σκοπό αυτό καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση ανέργων (πότε να πούμε?)

Ø Δεν πληρώνω... την περαίωση: Απευθυνόμαστε σε όλους τους μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους του κλάδου, αλλά και άλλων κλάδων για κοινή συγκέντρωση σε εφορία του κέντρου στις 22/12.

Ø Το σωματείο μας επιμένει σταθερά στην ανάγκη του συντονισμού των σωματείων και θα βοηθήσει με όλες του τις δυνάμεις στην παραπέρα ανάπτυξή του. Θα προωθήσει την υπόθεση του κλαδικού συντονικού ιδιαίτερα για το θέμα των συλλογικών συμβάσεων. Καλούμε σε σύσκεψη τα σωματεία του τεχνικού κλάδου στις 21/12 στο ΕΚΑ.

Ø Συλλογική Σύμβαση Εργασίας: Το ζήτημα της συλλογικής σύμβασης, των κανονικών προσλήψεων και της απόκρουσης των απολύσεων στον κλάδο θα κριθεί από την προσπάθεια συγκρότησης μιας πραγματικά απειλητικής απάντησης απέναντι στην εργοδοσία. Το σωματείο πρέπει να βρει άμεσους και καθημερινούς δρόμους να εκφραστεί η εργατική διαμαρτυρία μέσα στο τόπο δουλειάς, με πρακτικό τρόπο. Γράφοντας νέα μέλη, συμβάλλοντας στην έκφραση των αντιδράσεων, κόντρα στην κυριαρχία της ατομικής διαπραγμάτευσης και φόβου.