ΜΕ.Ρ.Α. για την ακρίβεια

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!

• Από τη μια οι μηδενικές αυξήσεις, οι συνταξιούχοι των 300 και οι νέοι των 600 ευρώ, η ζούγκλα της ελαστικής εργασίας, η εβδομαδιαία, μέχρι τελικής εξόντωσης, δουλειά των 70 ωρών που επιβάλλει η Ε.Ε.

• Από την άλλη η γιγάντια κερδοφορία των πολυεθνικών, η εκτίναξη των επιτοκίων και των τιμών στο πετρέλαιο και τα τρόφιμα από το διεθνές τραπεζικό, χρηματιστηριακό και εμπορικό κύκλωμα. Μόνο για φέτος στην Ελλάδα, ο ρυθμός αύξησης των κερδών είναι τουλάχιστον τετραπλάσιος του πληθωρισμού!

• Από τη μια το 18% των Ελλήνων που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, το 40% του μισθού που φεύγει στα δάνεια, η εμπορευματοποίηση όλων των υπηρεσιών, οι ιδιωτικοποιήσεις, η εξανέμιση του λαϊκού εισοδήματος στο όργιο ακρίβειας και κερδοσκοπίας.

• Από τη άλλη οι φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου, τα επενδυτικά κίνητρα στις επιχειρήσεις και το χάρισμα των χρεών τους, τα προγράμματα σύγκλισης της ΟΝΕ και οι αντεργατικές πολιτικές της νέας Ευρωσυνθήκης.

• Από τη μια οι αναβαθμισμένες τάσεις των λαϊκών και νεολαΐστικων αγώνων, η μεγάλη συμμετοχή στις απεργίες και τις κινητοποιήσεις, η φθορά του αστικού δικομματισμού.

• Aπό την άλλη οι προδοτικές συμφωνίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, η κοροϊδία των επίσημων συνδικάτων με διεκδικήσεις για επιδόματα – ψίχουλα, το ξεπούλημα των αγώνων, η αποδοχή της ανταγωνιστικότητας και του ευρωμονόδρομου, η εργασιακή ειρήνη και υποταγή.

ΦΤΑΝΟΥΝ ΠΙΑ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ!

• Η ακρίβεια και η λιτότητα δεν οφείλονται σε κάποια «αόρατη διεθνή κρίση». Καθορίζονται από τα ποσοστά κέρδους του κεφαλαίου, στοχεύουν στην απόσπαση μεγαλύτερης υπεραξίας από τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι, σε συνθήκες άγριου καπιταλιστικού ανταγωνισμού. Οι πολυεθνικές και οι διεθνείς κερδοσκοπικοί μηχανισμοί, αμείβουν όλο και πιο φτηνά την εργασία, δανείζουν όλο και ακριβότερο χρήμα, διαμορφώνουν όλο και ψηλότερα τις τιμές των βασικών καταναλωτικών αγαθών.
• Δεν είναι υπεύθυνοι μόνο κάποιοι «κερδοσκόποι – φαντάσματα». Είναι η πολιτική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την ΟΝΕ και τα προγράμματα σφικτής δημοσιονομικής πολιτικής, το Ευρώ, την αντιδραστική Ευρωσυνθήκη της Λισσαβόνας. Είναι η αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με το αντιδραστικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που προωθεί, τις συνεχείς αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, την ασφυκτική λιτότητα, τους αντιασφαλιστικούς νόμους. Είναι προϊόν της συναίνεσης του ΠΑΣΟΚ και όλων των κυρίαρχων κύκλων σε αυτή την πολιτική.
• Δεν οφείλεται σε έλλειψη προϊόντων, ούτε σε πληθωρισμό κατανάλωσης, όπως λένε, αλλά στα υπερκέρδη και την καταστροφική υπερανάπτυξη του κεφαλαίου που υποβαθμίζει τον άνθρωπο και την κοινωνική αλληλεγγύη, καταστρέφει το περιβάλλον, εμποδίζει την επιστημονική και πολιτιστική πρόοδο για τις ανάγκες των εργαζομένων.
  
• Είναι συνέπεια του καπιταλισμού της εποχής μας, της ενιαίας αγοράς εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων της νέας τάξης, των κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων. Γι’ αυτό ουρλιάζουν τα ΜΜΕ μπροστά στα καταδικαστικά δημοψηφίσματα των λαών, με την ιδεολογική τρομοκρατία του «απομονωτισμού» και του «αδιαπραγμάτευτου της ευρωπαϊκής πορείας». Γι’ αυτό ποινικοποιούν τους αγώνες, καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, ζητούν «δηλώσεις μετανοίας» από τους απεργούς, ψηφίζουν τρομονόμους.

ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ

ΣΤΟΝ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ!

• Με ένα ταξικό εργατικό κίνημα και την αγωνιστική μας ενότητα για την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων. Με ανεξάρτητα, ταξικά συνδικάτα στα χέρια των εργαζομένων. Για μαχητική αντιπολίτευση ανατροπής της επίθεσης κεφαλαίου, κυβερνήσεων, Ε.Ε. και μαζικούς νικηφόρους αγώνες.

• Η αντικαπιταλιστική αριστερά θα πρωτοστατήσει στην ανάπτυξη ενός τέτοιου κινήματος με κάλεσμα κοινής δράσης σε όλες τις αγωνιζόμενες ταξικές δυνάμεις. Θεωρούμε επιζήμια την πρακτική και αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ (που συγκυβερνά ακόμα και σήμερα με ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ) και του ΚΚΕ (που εξακολουθεί να διασπά τις ανεξάρτητες αγωνιστικές τάσεις, στο όνομα της αυτοεπιβεβαίωσης). Και οι δύο εξαντλούνται σε «προτάσεις εξουσίας», κοινοβουλευτικές διαμάχες και «ανυπακοή» των λόγων, αντιμετωπίζοντας τους εργατικούς αγώνες ως «κινήματα διαμαρτυρίας» και «δεξαμενές ψήφων».

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

1. 1400 ΕΥΡΩ κατώτερο βασικό μισθό σε όλους τους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Άμεσα 400 ΕΥΡΩ αύξηση στον κατώτερο βασικό μισθό. Ανατροπή της προδοτικής σύμβασης εργασίας που υπέγραψε η ΓΣΕΕ. Μάχη για την υπεράσπιση των κλαδικών ΣΣΕ.

2. Κατώτερη σύνταξη 1300 ΕΥΡΩ.

3. Επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό.

4. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη βασικής ανάγκης και διατίμηση στα τρόφιμα.
   Κατάργηση του ειδικού φόρου στα καύσιμα. Απειθαρχία στην οδηγία της Ε.Ε. που τον επιβάλλει.

5. Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία. Όχι στα φροντιστήρια, τα ιδιωτικά ΑΕΙ και την ιδιωτική υγεία. Απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων στις ΔΕΚΟ. Παλεύουμε για δημόσια ιδιοκτησία με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Κατάργηση του νόμου πλαίσιο για τα ΑΕΙ.

6. Διπλασιασμός του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και συνταξιούχους. Άμεση επαναφορά των συντελεστών φορολόγησης του κεφαλαίου που κατάργησε η κυβέρνηση Καραμανλή, έκτακτη φορολογία στο κεφάλαιο, φορολόγηση της μεγάλης ιδιοκτησίας, της εκκλησίας, των ειδών πολυτελείας.

7. Κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς, των διοδίων, των ιδιωτικών πλαζ, των δημοτικών τελών, της εμπορευματοποίησης κάθε λαϊκής αθλητικής και πολιτιστικής δραστηριότητας.

8. Άτοκα δάνεια για πρώτη κατοικία. Διαγραφή των αναλογούντων τόκων στα υφιστάμενα δάνεια. Απαγόρευση κάθε κατάσχεσης και πλειστηριασμού περιουσιακών στοιχείων των εργαζομένων από χρέη για κύρια και δευτερεύουσα κατοικία. Νομοθετική κατάργηση της δυνατότητας των τραπεζών για κατασχέσεις.

9. Άμεση μείωση κατά 30% στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και στα εισιτήρια των αστικών και ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Πάγωμα κάθε αύξησής τους.

10. Προγράμματα λαϊκής στέγης και φτηνών διακοπών για εργαζόμενους, ανέργους, φοιτητές. Επιδότηση ενοικίου για νέα ζευγάρια, ανέργους, φοιτητές.

Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς - ΜΕ.Ρ.Α.

(ΑΚΟΣ, ΕΕΚ, ΕΚΚΕ, ΝΑΡ,νΚΑ, Οικολόγοι Εναλλακτικοί, ανένταχτοι αριστεροί)

Ιούνης 2008