Λαϊκό Εργατικό Μέτωπο
Για την ανατροπή μνημονίου και επίθεσης!
ΠΑΥΛΟΣ ΑΝΑΣΤΟΥΛΗΣ*
Η νέα κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε ήδη χαρακτηρίζεται από την πρωτοφανή αγριότητα της επίθεσης της άρχουσας τάξης, σε συνδυασμό με την άνοδο των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων και ευρύτερα των λαϊκών στρωμάτων. Απαιτεί κατά τη γνώμη μας, τροποποίηση της πολιτικής τακτικής τόσο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όσο και των υπόλοιπων σχηματισμών της Αριστεράς.
Καθίσταται με γοργούς ρυθμούς αντιληπτό από την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας ότι τα νέα μέτρα, τόσο αυτά που εφαρμόζονται ήδη, όσο κι αυτά που πρόκειται να εφαρμοστούν, διαλύουν σε μεγάλο βαθμό τα μεσαία στρώματα ενώ οδηγούν οτην εξαθλίωση την εργατική τάξη, αναδιατάσσοντας ριζικά τον ταξικό συσχετισμό δύναμης, ενώ δεν πρόκειται να συνεισφέρουν στη βελτίωση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας.
Η ταξική πάλη, όσο χειροτερεύει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων θα παίρνει αγριότερες μορφές. Εάν αυτή η βία δεν βρει διέξοδο σε μια πολιτική προοπτική, τότε αντικειμενικά θα οδηγηθούμε σε κοινωνικές ανθρωποφαγικές κατα-στάσεις! Στην κατεύθυνση αυτή, διαχωρίζουμε πολιτικά τη λαϊκή δυσαρέσκεια χιλιάδων ανθρώπων που εκφράζεται -και στο μέλλον θα εκφραστεί ακόμα περισσότερο- βίαια και μαχητικά, από τις ομάδες τυφλής ατομικής βίας. Είμαστε με τις μαζικές οργανωμένες συγκρούσεις, όχι με την τυφλή βία. Η ιστορία δεκαετιών ταξικής πάλης, έχει αποδείξει ξεκάθαρα πως πέρα από προθέσεις, τα αποτελέσματα της τυφλής βίας αυτών των ομάδων στρέφονται ενάντια στο κίνημα. Συνεπώς μαζί με το κίνημα, παλεύουμε για πολιτική λύση και προοπτική.
Η βαρβαρότητα της επίθεσης της άρχουσας τάξης, οδηγεί σταδιακά στην απώλεια της κοινωνικής συναίνεσης και νομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος συνολικά. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως το πολιτικό σύστημα με τη μεταπολιτευτική μορφή του, πνέει τα λοίσθια. Συνεπώς, η ευκαιρία που ανοίγεται για την Αριστερά είναι πρωτόγνωρη. Υπάρχει τεράστιο κενό πολιτικής εκπροσώπησης, το οποίο όμως δεν θα είναι αιώνιο και αν η Αριστερά δεν εκμεταλλευτεί αυτή την κατάσταση, θα οδηγηθούμε σε αστικές λύσεις.
Η Αριστερά στις τρεις βασικές μορφές της (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) δεν αποδέχεται (με εξαίρεση ένα μεγάλο κομμάτι του ΣΥΝ) κεντροαριστερά κυβερνητικά σενάρια. Από την άλλη, και για τη συγκεκριμένη περίοδο που διανύουμε, η άρχουσα τάξη της χώρας καίει τις κεντροδεξιές και ακροδεξιές
της εφεδρείες βάζοντας το ΛΑΟΣ να στηρίξει απόλυτα τα μέτρα μαζί με τη Ντόρα. Ως συμπέρασμα, για την περίοδο που διανύουμε: Απουσιάζει ένα εναλλακτικό αστικό σχέδιο εκπροσώπησης των λαϊκών στρωμάτων.
Αν η Αριστερά υπερβεί τον εαυτό της, αντιληφθεί τη στρατηγική της ανεπάρκεια και επιλέξει να μεταθέσει την επίλυση των σοβαρών προγραμματικών της αντιθέσεων μέσα στο επίπεδο των μαζών, θα έχει κάνει ένα σοβαρό βήμα για να μπορέσει να ασκήσει ουσιαστική πολιτική με πλειοψηφικούς όρους. Η διαδικασία αυτή οδηγεί στη συγκρότηση ενός Λαϊκού Εργατικού Μετώπου, εντός του οποίου θα αρθρώνεται η κοινωνική συμμαχία των πληττόμενων στρωμάτων και μέσα από αυτό θα δίνετε η υλική δυνατότητα συμμαχιών της εργατικής τάξης με τα μικροαστικά στρώματα (αγρότες, μικρό εμπόριο κ.λπ.).
Βασικός στόχος του μετώπου στην παρούσα φάση είναι, η οργάνωση των κοινωνικών αντιστάσεων στην κατεύθυνση ανατροπής των μέτρων, η διεκδίκηση ενός πρωταγωνιστικού πολιτικού ρόλου προώθησης των λαϊκών συμφερόντων. Το πολιτικό πρόγραμμα του μετώπου,στηρίζεται πάνω στην ουσιαστική ανίχνευση και εξειδίκευση μεταβατικών στόχων πάλης όπως η τακτική και οι όροι παύσης πληρωμών / κατάργησης του χρέους και το εύρος της απόρριψης των δεσμεύσεων που προκύπτουν από την ένταξη οτην EE. Δεν βάζει ως προϋπόθεση υλοποίησης αυτών των στόχων πάλης την εργατική εξουσία / δημοκρατία, αλλά, μέσα από τα ρήγματα που θα φέρνει η πάλη της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων γι' αυτά ακριβώς τα αιτήματα, μέσα από την απονομιμο-ποίηση των αστικών πολιτικών λύσεων σε πλατιά λαϊκά στρώματα, θα αναδεικνύεται ως ανάγκη η εργατική εξουσία / δημοκρατία!
Η «καρδιά» του Μετώπου είναι συνεπώς, ένα ενδιάμεσο -μεταβατικού χαρακτήρα- αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, που δίνει άμεσες απαντήσεις και τις συνδέει με τη σοσιαλιστική προοπτική και την εξουσία των εργαζομένων! Το πρόγραμμα αυτό δεν αναγνωρίζει κανένα ξεχωριστό στάδιο ανάμεσα στο σήμερα και στην εργατική εξουσία - δημοκρατία. Σε αυτό το μέτωπο, χωρά
το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, άλλες αριστερές δυνάμεις, όπως και δυνάμεις που θα «σπάνε» από το ΠΑΣΟΚ. Την πρωτοβουλία αυτή, πρέπει να πάρει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλώντας το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τις υπόλοιπες οργανώσεις της Αριστεράς, στην έναρξη δημόσιας συζήτησης με αυτόν το στόχο!
Με άμεσο κεντρικό πολιτικό στόχο του Λαϊκού Εργατικού Μετώπου, την ανατροπή του μνημονίου και συνολικά της επίθεσης, την ανυπακοή στις οδηγίες της EE, μπορούν να τεθούν στο κίνημα, αιτήματα όπως: Παύση πληρωμών και κατάργηση του ληστρικού χιλιοπληρωμένου χρέους. Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Εθνικοποίηση των βασικών τομέων της οικονομίας (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές). Εθνικοποίηση των επιχειρήσεων που κλείνουν και επαναλειτουργία τους υπό εργατικό έλεγχο. Φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και των ΑΕ στο 50%. Μείωση κατά 50% των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Αυξήσεις σε κατώτατους μισθούς - συντάξεις στο ύψος των 1.400 ευρώ. Απαγόρευση των απολύσεων. Σταθερές εργασιακές σχέσεις. Σύνταξη στα 60 για τους άνδρες, στα 55 για τις γυναίκες. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
* μέλος της ΟΒ Βύρωνα ■ Καισαριανής του NAP χαι της αντίστοιχης Τοπικής Επιτροπής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Δευτέρα, Ιουνίου 28, 2010
Λαϊκό Εργατικό Μέτωπο
Στο Πριν της Κυριακής 27/6, υπήρχε το παρακάτω κείμενο στη στήλη 'Διαλόγου'. Μια που το prin.gr παραμένει ουσιαστικά ανενεργό τους τελευταίους μήνες, ενώ στο blog prinpress δεν ανέβηκε, είπα να το ανεβάσω ..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου