Κυριακή, Απριλίου 22, 2018

ΒΡΕΙΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ..




Η εικόνα στον εξωτερικό χώρο του κλειστού Πυγμαχίας στο Περιστέρι όπου διεξάγεται από χθες η 4η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σημαίες ΣΕΚ, ΝΑΡ, πανώ για Μαρξισμό και Αναιρέσεις. Ούτε σημαία ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ούτε αφίσα, ούτε καν τρικάκι ..






 Για σύγκριση η εικόνα του εξωτερικού χώρου στην 1η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο Εκθεσιακό Κέντρο Περιστερίου στις 29-30 Οκτώβρη 2011.
Το μόνο σημείο στις εξέδρες του κλειστού Πυγμαχίας που έδειχνε ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν το σημείο κάτω από το ταμπλώ με το μικρό μπάνερ και δυο σημαίες..Τεράστιο βάθεμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αυτά τα χρόνια που πέρασαν

Υ.Γ.
Μεγάλη και η διαφορά πίσω από το προεδρείο..



3 σχόλια:

v pat είπε...

Δυστυχως απο οτι φαινεται καποιες δυναμεις συνεχιζουν συνειδητα να υποσκελιζουν την αναβαθμιση της εικονας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για χαρη της αυτοτελους προβολης τους.

haridimos είπε...

Έτσι είναι δυστυχώς..
Και σαν να μην έφτανε αυτό με την απουσία κάθε τι ΑΝΤΑΡΣΥΑ από τον εξωτερικό χώρο του κλειστού της Πυγμαχίας, ακόμα δεν εχει ανακοινώσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τι ψηφίστηκε, αποτελέσματα κλπ για τη Συνδιάσκεψη..
Αλλά την καπέλωσαν ήδη ΝΑΡ και ΣΕΚ ανακοινώνοντας ποσοστά για ψηφορίες θέσεων και λίστα εκλεγμένων αντίστοιχα..

dimitris2668 είπε...

Καλησπέρα σύντροφοι.
Θα προσπαθήσω να τοποθετηθώ για το συγκεκριμένο blog όπως και το προηγούμενο στο ίδιο σχόλιο έστω και με λίγη χρονοκαθυστέρηση αφού τα ωράρια της εργασίας μου δε μου άφησαν πολλά περιθώρια να το κάνω όταν δημοσιεύτηκε.

Καταρχήν είμαι ο Δημήτρης και είμαι μέλος της Τ.Ε. Αμπελοκήπων Θεσ/νικης τα τελευταία τρία χρόνια. Είμαι μέλος μόνο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και όχι κάποιας άλλης από τις οργανώσεις που συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η αλήθεια είναι πως όσο πλησιάζουμε χρονικά στο παρόν, όλο και πιο πολύ εμφανίζεται ένας σκεπτικισμός από μέρους μου για το κατά πόσο ο ρόλος μου είναι ουσιαστικός (στην καθ' ουσία συνδημιουργία, συνδιαμόρφωση της πολιτικής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δηλαδή) και όχι απλά ένα διεκπεραιωτικό άλλοθι για τις υπόλοιπες οργανώσεις.

Μπορεί στην δική μας τοπική να υπάρχουν στοιχεία άμεσης δημοκρατίας σε κάποιες περιπτώσεις κυρίως -και αναλόγως της σύνθεσης των μελλών στις συνελεύσεις- σε θέματα τοπικής παρουσίας και πολιτικής, αλλά όχι σε θέματα διαμόρφωσης της κεντρικής πολιτικής της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αφού φεύγοντας οι όποιες διαφορετικές θέσεις εκφράζονται από τις τοπικές, καταλήγουν στο "χωνευτήρι" της ΚΣΕ όπου εκεί το πολιτικό διακύβευμα είναι καθαρά θέμα ισορροπιών μεταξύ των οργανώσεων και μόνο.
Για τ' ανένταχτα μέλη υπάρχει μόνο η επιλογή των επιμέρους συμφωνιών με τις κεντρικές θέσεις, κάτι που είναι λογικό κι αναμενόμενο μέχρι ενός σημείου, αλλά στην ουσία καταργεί την ιδιότητα του μέλους που έχει δυνατότητα και λόγο στην συνδιαμόρφωση κάποιας διαφορετικής πολιτικής άποψης απ' αυτή που προτείνουν οι εισηγήσεις. Καταργεί δηλαδή την ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών και την κάνει ΑΝΤΑΡΣΥΑ των οργανώσεων.
Φορές - φορές, αισθάνομαι πως συνεχίζω να βρίσκομαι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ μόνο και μόνο επειδή δεν θέλω να πάω στο σπίτι μου όπως πολλοί άλλοι σύντροφοι που εγκατέλειψαν το εγχείρημα...

Το διαρκές "παιχνίδι" ισορροπιών αλλά και αντιφάσεων μεταξύ των οργανώσεων οδηγεί πέρα από την εσωστρέφεια σε μια κρίση πολιτικής ταυτότητας αφού υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που αντί μιας ενιαίας τοποθέτησης, εμφανίζονται οι επιμέρους τοποθετήσεις των οργανώσεων. Γεγονός και παθογενές και αντι-επικοινωνιακό για την προώθηση των θέσεων και των απόψεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Γενικά οι περισσότερες ενστάσεις που διατυπώθηκαν κυρίως στο προηγούμενο blog με βρίσκουν σύμφωνο και δυστυχώς δείχνουν μια πιθανή κατάληξη για ένα εγχείρημα που ξεκίνησε πολύ ελπιδοφόρα, αλλά φαίνεται να μη μπορεί να ξεπεράσει τις παθογένειές και τις αδυναμίες του.
Περιμένω να δω τον τρόπο που θα λειτουργήσουν τα καινούρια όργανα, αλλά τα περιθώρια αισιοδοξίας λιγοστεύουν.