Τρίτη, Μαρτίου 31, 2009

ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

Ολοκληρώθηκαν χθες οι εκλογές στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, με την Αριστερή Πρωτοβουλία να κερδίζει για άλλη μια θητεία την πλειοψηφία, τόσο στο εκλογικό σώμα, όσο και στο διοικητικό συμβούλιο


2009

2007


ΨΗΦΟΙ % ΕΔΡΕΣ ΨΗΦΟΙ % ΕΔΡΕΣ
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
619
52,50
4
466*
51,49
4
Ε.Σ.Α.Κ.
421
35,71
2
359
39,67
3
ΕΝΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
89
7,55
1
59
6,52

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
31
2,63




ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
15
1,27




ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ



19
2,10

ΛΕΥΚΑ
4
0,34

2
0,22

ΑΚΥΡΑ
3


4


ΕΓΚΥΡΑ
1179


905


ΨΗΦΙΣΑΝ
1182


909




*Το 2007, η Αγωνιστική Συνεργασία συμμετείχε στην Αριστερή Πρωτοβουλία

Δευτέρα, Μαρτίου 30, 2009

ΑΠΕΡΓΙΑ 2 ΑΠΡΙΛΗ





Η αφίσα του ΝΑΡ για την απεργία της Πέμπτης.
Διαβάστε την ανακοίνωση για την απεργία, αλλά και την προκήρυξη της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή.



H αφίσα του ΣΕΚ για την απεργία, καθώς και το σχετικό κείμενο από την τελευταία Εργατική Αλληλεγγύη


Η πρώτη σελίδα του 'ΛΑΪΚΟΥ ΔΡΟΜΟΥ' για την απεργία και το κάλεσμα γι'αυτήν



Η ανακοίνωση του ΕΕΚ

Σάββατο, Μαρτίου 28, 2009

ΝΕΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΙ - ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

"ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΙ " απο την πρωτοβουλία πολιτών για τη Διάσωση, Προβολή και Αειφόρο Ανάπτυξη της Πεδιάδος


Μας προβάλουν ως μοναδική λύση «ανάπτυξης»(;) τη δημιουργία αεροδρομίου που θα εξυπηρετεί εκατομμύρια κόσμου που θα έρχεται και θα φεύγει από την Κρήτη.

Είναι όμως έτσι;

Η αλήθεια, επιστημονικώς τεκμηριωμένη στην διεθνή πρακτική υλοποίησης έργων τέτοιας μορφής και σκοπιμότητας, αποδεικνύει για την Πεδιάδα και ευρύτερο μέρος της ενδοχώρας του Νομού Ηρακλείού, τη δραματική περιβαλλοντική ρύπανση, στο χώρο που περιλαμβάνεται σφαιρικά γύρω από τον άξονα 6000 μέτρων που θα καλύψει το νέο αεροδρόμιο, και σε ακτίνα διασποράς 18.000 μέτρων σε αέρα, έδαφος, υπέδαφος, υδροφόρο ορίζοντα, πόσιμο νερό και ό,τι άλλο συνεπάγεται αυτό.

ΛΕΜΕ ΟΧΙ:

- Στις σοβαρές επιπτώσεις στην σωματική καί ψυχική υγεία 22.000 κατοίκων της περιοχής.

- Στη χωρίς επιστροφή επιβάρυνση και εγκατάλειψη της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, με συνέπεια την απώλεια γης, εργασίας και εισοδήματος.

- Στη δραματική αλλαγή του τρόπου ζωής με καταστροφή της οικιακής οικονομίας, την αλλοτρίωση της κοινωνικής συνείδησης, των ηθών και των εθίμων.

- Στην καταστροφή και επιβάρυνση περιοχών ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς.

- Στην απομάκρυνση και αποκοπή κατοίκων από τον τόπο τους.

- Στους ξένους μεγαλο-«επενδυτές» που θα εκμεταλλεύονται τη γη, το νερό, την ενέργεια, τους ανθρώπους, χωρίς να αφήνουν στον τόπο ουσιαστικό όφελος.


“Πρωτοβουλία Πολιτών για τη Διάσωση, Προβολή και Αειφόρο
Ανάπτυξη της Πεδιάδος”

Κλείνει ο ΄Λαβύρινθος'

Πριν 15 μέρες, το Μουσικό Εργαστήρι Λαβύρινθος εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση

Χουδέτσι 10/3/2009

Αγαπητοί φίλοι

Με μεγάλη λύπη σας πληροφορώ ότι, λόγω έλλειψης του παραμικρού ενδιαφέροντος και συνεπώς της στοιχειώδους στήριξης τοπικών και εθνικών φορέων που σχετίζονται με τον πολιτισμό, αναγκάζεται το Μουσικό Εργαστήρι Λαβύρινθος να κλείσει και να θέσει τέλος σε όλες του τις δραστηριότητες πέρα των 5 ήδη ανακοινωθέντων σεμιναρίων των Ζohar Fresco (Kρουστά, 18-23/3), Daud Khan Sadozai (Rabab του Αφγανιστάν 24 – 29 /3) στη Λευκάδα, και των Pedram Khavar-Zamini (Περσικό Τόμπακ 31/3 – 4/4), Σωκράτη Σινόπουλο (Πολίτικη Λύρα 6 – 11/3), και Ross Daly (Μουσική Ομάδα 28/4 – 3/5) στο Χουδέτσι, Ηρακλείου, Κρήτης.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, η κύρια δραστηριότητα του Μουσικού Εργαστηρίου Λαβύρινθος είναι η διοργάνωση σεμιναρίων και master-classes με κορυφαίους δασκάλους από όλο τον κόσμο και με τη συμμετοχή περίπου 350 με 400 μαθητών κάθε χρόνο από τουλάχιστον 35 διαφορετικές εθνικότητες. Τα σεμινάρια αυτά δουλεύουν κάτω του κόστος καθώς εμείς που τα διοργανώνουμε δεν ενδιαφερόμαστε καθόλου για οποιοδήποτε οικονομικό κέρδος. Μας ενδιαφέρει μονάχα η υπηρεσία που προσφέρουμε στους μαθητές μας και στην ίδια τη μουσική. Οι μαθητές είναι στη μεγάλη τους πλειοψηφία άνθρωποι περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων που ήδη κάνουν μεγάλες θυσίες να ανταποκριθούν στη σχετικά χαμηλή τιμή που είμαστε αναγκασμένοι να ζητήσουμε από αυτούς (250€ για 6 μέρες μαθημάτων και διαμονής!).

Παρόλες τις προσπάθειες μας να συνάψουμε μια κάποια συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες της πολιτείας (Υπουργείο Πολιτισμού, Περιφέρεια Κρήτης, Νομαρχία Ηρακλείου κλπ), δυστυχώς δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον οι συγκεκριμένοι ούτε καν να συναντηθούν μαζί μας πόσο μάλλον να συνεργαστούν. Το μόνο που θέλουμε από αυτούς είναι να συμμετέχουν και αυτοί στο κόστος των σεμιναρίων ώστε να μην περνάει όλο αυτό το οικονομικό βάρος στους μαθητές που δεν μπορούν να το αντέξουν. Μέχρι φέτος ο βασικός μας συνεργάτης σε αυτή τη προσπάθεια, ο Δήμος Νίκος Καζαντζάκης (ο διαχειριστής του ΜΕΛ), κάλυπτε μοναχός του το οικονομικό έλλειμμα ( μεταξύ €35,000 και €45,000 ετησίως για τα 25 – 30 καλοκαιρινά σεμινάρια της Κρήτης). Τα τελευταία δυο χρόνια συνάψαμε μια περιορισμένη αλλά θετική συνεργασία με το Δήμο Λευκάδας ο οποίος μας βοήθησε να πραγματοποιήσουμε 4 σεμινάρια στο χώρο του στη διάρκεια του χειμώνα.

Από φέτος ο Δήμος Νίκος Καζαντζάκης δηλώνει αδυναμία να συνεχίζει να καλύπτει τα όσα μέχρι τώρα κάλυπτε και έτσι μένουμε χωρίς τα απαραίτητα οικονομικά μέσα να πραγματοποιήσουμε το φετινό κύκλο εργασιών μας. Ο Δήμαρχος του Δήμου Ν. Καζαντζάκη, ο κ. Ρούσος Κυπριωτάκης μας βεβαιώνει ότι, παρά τις επίμονες προσπάθειες του ιδίου και των συνεργατών του να εξασφαλιστεί το ενδιαφέρον και η στήριξη των τοπικών και εθνικών φορέων που σχετίζονται με τον πολιτισμό προκειμένου να συνεχίζεται η προσπάθεια που γίνεται στο Μουσικό Εργαστήρι Λαβύρινθος, δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση στα αιτήματα αυτά. Συνεπώς το Μουσικό Εργαστήρι δεν έχει άλλη επιλογή από το να διακόψει όλες του τις δραστηριότητες και να κλείσει.

Το χωριό Χουδέτσι έχει γίνει παγκοσμίως γνωστό εξαιτίας των δραστηριοτήτων του Μουσικού Εργαστήριου Λαβύρινθος που έχει αναδειχθεί πλέον σε έναν πολύ σοβαρό μοχλό ανάπτυξης τόσο για το ίδιο το χωριό όσο για όλη την περιοχή. Οι μαθητές και η δάσκαλοι του ΜΕΛ διδάσκουν σε μουσικές σχολές και πανεπιστήμια σε όλη την Ελλάδα, στην Ευρώπη και αλλού ταυτόχρονα συμμετέχοντας δημιουργικά και καθοριστικά σε πολλές από τις κορυφαίες παραγωγές που έχουν να κάνουν με την σοβαρή αξιοποίηση στοιχείων της παγκόσμιας παραδοσιακής μουσικής στη σύγχρονη δημιουργία. Η ίδια η Κρήτη εξελίσσεται σε τόπο συνάντησης, διαλόγου και δημιουργικής επεξεργασίας των μουσικών παραδόσεων της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου, των Βαλκανίων και της Ασίας . Και όμως, η πολιτεία αδιαφορεί…. Το οικονομικό έλλειμμα είναι για αυτούς ένα ευτελές ποσόν για ένα τέτοιο έργο πολιτιστικής και τοπικής ανάπτυξης και η μέχρι τώρα αδιάφορη έως και αρνητική στάση τους μόνο ως εγκληματική μπορεί να χαρακτηριστεί.

Είμαστε διατεθειμένοι να εξετάσουμε και να ακολουθήσουμε ακόμα οποιαδήποτε πρόταση δράσης προκειμένου να συνεχίζει το έργο του ο Λαβύρινθος εκτός από τις εξής τρεις:

1) Η αύξηση της τιμής των σεμιναρίων σε βάρος του μαθητή.

2) Η συρρίκνωση των δραστηριοτήτων του ΜΕΛ.

3) Η οποιαδήποτε έκπτωση στην ποιότητα της διδασκαλίας

Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους μαθητές και τους δασκάλους που όλα αυτά τα χρόνια μας τίμησαν με την παρουσία και με την εμπιστοσύνη τους καθώς και τους Δήμους Νίκου Καζαντζάκη και Λευκάδας που έκαναν ό,τι μπορούσαν να στηρίξουν το έργο του Μουσικού Εργαστηρίου Λαβύρινθος.

Εάν οποιοσδήποτε αναγνώστης αυτού του μηνύματος θέλει να εκδηλώσει τη δική του ενόχληση για την εξέλιξη αυτή, προτείνω να στείλει ένα email διαμαρτυρίας σε κάποια από τις ακόλουθες διευθύνσεις, ή και σε όλες .

1)Περιφέρεια Κρήτης:

http://www.crete.gov.gr/contact.asp?id=4&category=19

2) Νομαρχία Ηρακλείου: nairakl1@otenet.grΑυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε

3) ΤΕΔΚ Νομου Ηρακλειου tedk@otenet.grΑυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε

4) Υπουργείο Πολιτισμού: http://www.yppo.gr/0/gcontact.jsp

5) Δήμος Ν.Καζαντζάκη http://www.dimos-nikoskazantzakis.gr/contact.html

Να είσαστε καλά

Ross Daly

Ιδρυτής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής

του Μουσικού Εργαστηρίου Λαβύρινθος


Η Περιφέρεια Κρήτης έβγαλε κάποια ανακοίνωση (που δεν βλέπω στο site της που έχει να ενημερωθεί από 9/3), και στην οποία απάντησε ο Δήμος Καζαντζάκη στον οποίο υπάγεται το Χουδέτσι.


Ο Δήμος Καζαντζάκη απαντά στην Περιφέρεια για τον “Λαβύρινθο”
«Προκαλεί απορία το ύφος αλλά και η ουσία της απάντησης της Περιφέρειας Κρήτης στο αίτημα για στήριξη του Μουσικού Εργαστηρίου “Λαβύρινθος” και στην αγωνία μας να συνεχίσει να προσφέρει με τις δράσεις του στο Τόπο μας». ...

Κατηγορία: Στην Ύπαιθρο ΠΑΤΡΙΣ - 26/03/09 »»


Παρασκευή, Μαρτίου 27, 2009

ΑΠΕΡΓΙΑ 2 ΑΠΡΙΛΗ - ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής Οικολογίας

Όλοι-ες στην Γενική Απεργία 2 Απρίλη

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ!

Κλιμάκωση τώρα των αγώνων με απεργίες, διαδηλώσεις και καταλήψεις

Όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση στο πλευρό των πρωτοβάθμιων σωματείων, Μουσείο-Πολυτεχνείο 10 π.μ.

Με ανακοινώσεις τύπου «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» η κυβέρνηση της ΝΔ οδηγεί στο πάγωμα των μισθών των εργαζομένων και δίνει πράσινο φως στους βιομηχάνους για χιλιάδες απολύσεις και μείωση των ωρών εργασίας και των μισθών. Οι γραφειοκράτες της Ε.Ε. επιβάλουν την ληστρική επίθεση στους εργαζομένους με το Σύμφωνο Σταθερότητας και την επιτήρηση, απαιτούν νέα μέτρα λιτότητας και ζητούν να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης των γυναικών έως και… 17 χρόνια και ακόμη σχεδιάζουν τη μετατροπή της ασφάλισης των δημόσιων υπαλλήλων από κοινωνική σε επαγγελματική! Ταυτόχρονα, χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη προωθεί αστυνομικά μέτρα για να πάρει τη ρεβάνς από την εξέγερση του Δεκέμβρη και με τα μέτρα για την κουκούλα και το άσυλο στα ΑΕΙ προετοιμάζει νέες εφόδους στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας.

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!

Ήρθε η ώρα να βγει στο δρόμο η οργή και η αγανάκτηση των εργαζομένων. Να δώσουμε δυναμικό παρών στην πανεργατική απεργία και την διαδήλωση, όπως έκαναν πριν λίγες μέρες οι εργάτες στη Γαλλία με τα τρία εκατομμύρια που πλημμύρισαν τους δρόμους.

Δεν είναι ώρα για συναίνεση και συμφωνίες με τον ΣΕΒ, ούτε για ταξική συνεργασία με τα αφεντικά για «κοινές λύσεις σωτηρίας από την κρίση» που προωθεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ.

Είναι ώρα για άμεση κλιμάκωση των αγώνων για να σταματήσει τώρα η αντεργατική επιδρομή.

Η πραγματική διέξοδος βρίσκεται στην πάλη για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και της προσπάθειας καπιταλιστικής εξόδου από την κρίση, της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και συνολικά της πολιτικής που σήμερα προωθούν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ. Απαιτείται ρήξη με το σύνολο της αστικής πολιτικής, τους «νόμους της αγοράς», τα «προγράμματα σταθερότητας» των διεθνών οικονομικών οργανισμών (ΔΝΤ, ΠΟΕ, ΟΟΣΑ) και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προοπτική της συνολικής αμφισβήτησης και ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής και του ίδιου του καπιταλισμού. Χρειάζονται όχι «προτάσεις» για τη διάσωση του συστήματος, αλλά αιτήματα που να αντιστοιχούν στις ανάγκες και τα δικαιώματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας Η ελπίδα βρίσκεται στην αντικαπιταλιστική προοπτική, στην πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Ο Δεκέμβρης έδειξε τις δυνατότητες για μια συνάντηση και συμπόρευση ανάμεσα στην εξεγερμένη νεολαία και το εργατικό κίνημα. Ο πρωτόγνωρος οριζόντιος συντονισμός σωματείων στην αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα δείχνει δρόμους για την ενότητα και την αλληλεγγύη μέσα στους αγώνες. Στην απεργία και στην πορεία στις 10 Δεκέμβρη σε αντίθεση με τη στάση του υποταγμένου συνδικαλισμού φάνηκαν αγωνιστικές διαθέσεις που υπάρχουν στους εργαζομένους. Η εξέγερση της φτωχομεσαίας αγροτιάς έδειξε ότι αγωνιστικές διαθέσεις υπάρχουν σε όλη την κοινωνία. Οι εργαζόμενοι του Λαναρά, της Φριγκογκλάς και των άλλων εργοστασίων που κλείνουν δεν πρέπει να μείνουν μόνοι. Ο αγώνας των νοσοκομειακών πρέπει να κερδίσει. Με απεργίες, διαδηλώσεις και καταλήψεις εργοστασίων που κλείνουν να κλιμακώσουμε την αντεπίθεση των εργαζομένων. Δεν θα πληρώσουμε εμείς τη δικιά τους κρίση!

ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ

  • Όχι στην ανεργία - Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων και ανάκλησή τους σε κάθε επιχείρηση η οποία έχει λάβει οποιαδήποτε μορφής ενίσχυση από το κράτος. Να απαλλοτριώνονται απ’ το δημόσιο με εργατικό-λαϊκό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση οι επιχειρήσεις που κλείνουν ή μετεγκαθίστανται. Προσμέτρηση της ανεργίας στο συντάξιμο χρόνο.
  • Να σπάσει τώρα η λιτότητα – γενναίες αυξήσεις – 1400 ευρώ κατώτατο μισθό – Καταγγελία της άθλιας συλλογικής σύμβασης ΓΣΕΕ – ΣΕΒ.
  • Λιγότερη δουλειά, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. 35ωρο χωρίς μείωση των αποδοχών. Κατάργηση του θεσμού των ενοικιαζόμενων εργαζομένων, της άνισης μεταχείρισης των ξένων εργατών και όλων των μορφών του σύγχρονου δουλεμπορίου.
  • Καμιά ενίσχυση στις τράπεζες – να αυξηθούν οι δαπάνες για υγεία, παιδεία, ασφάλιση. Δημόσιο τραπεζικό σύστημα με εργατικό έλεγχο και χωρίς αποζημίωση, ενάντια στον αντιλαϊκό ρόλο ιδιωτικών και ‘κρατικών’ τραπεζών. Πάγωμα των επιτοκίων και των χρεών για στεγαστικά δάνεια. Να απαγορευτούν οι πλειστηριασμοί κατοικιών. Καμιά μείωση των δημόσιων δαπανών για να πληρωθεί το ληστρικό «δημόσιο χρέος».
  • Δημόσια ασφάλιση για όλους, με μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, με αυξήσεις των συντάξεων, έξω από το χρηματιστηριακό τζόγο, για επιστροφή όλων των κλεμμένων στα ασφαλιστικά δάνεια.
  • Όχι στην ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και του ΟΣΕ. Να σταματήσει τώρα το ξεπούλημα των λιμανιών. Όλες οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (συγκοινωνίες, ενέργεια, επικοινωνίες, φάρμακο, υγεία κλπ) να είναι αποκλειστικά δημόσιες και με εργατικό έλεγχο.
  • Να καταργηθεί τώρα το σύμφωνο σταθερότητας. Να μην εφαρμοστεί τώρα η οδηγία Μπολκενστάιν της ΕΕ καθώς και οι πρόσφατες αποφάσεις της για το 65ωρο.

ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ

  • Γενικές συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς και αποφάσεις για αγωνιστικές κινητοποιήσεις διαρκείας.
  • Καταλήψεις των επιχειρήσεων που κλείνουν ή απολύουν μαζικά, απαιτώντας κρατικοποίησή τους χωρίς αποζημίωση με εργατικό έλεγχο.
  • Κοινό μέτωπο αγώνα των εργαζομένων. Οριζόντιος αγωνιστικός συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων. Έλεγχος των αγώνων από τη βάση των εργαζομένων. Ίδρυση νέων σωματείων σε χώρους χωρίς συνδικαλιστική έκφραση.
  • Ενιαία συνδικαλιστική έκφραση όλων των εργαζομένων. Ένταξη των ελαστικών εργαζομένων (συμβασιούχοι, stage, ενοικιαζόμενοι) στα σωματεία κάθε κλάδου. Οι απολυμένοι και οι άνεργοι να παραμένουν μέλη των σωματείων.

ΑΠΕΡΓΙΑ 2 ΑΠΡΙΛΗ - ΣΕΦΚ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

(ΣΕΦΚ)

Μέλος ΟΙΕΛΕ

Ανδρέα Λόντου 6, 10681 Αθήνα

τηλ. 210-3820537, 210-5238148, 6974-439203 fax: 210-5230819

e-mail: sefk@sefk.gr, www.sefk.gr

    Δεν θα πληρώσουμε εμείς τη δική τους κρίση!

    Χιλιάδες απολύσεις μέσα σε λίγους μήνες. Δεκάδες επιχειρήσεις έβαλαν ή βάζουν λουκέτο. Υποχρεωτικές άδειες και διαθεσιμότητες σε εργοστάσια. Εταιρείες που ήδη έχουν επιβάλει την εργασία εκ περιτροπής ή έχουν περιορίσει την εργάσιμη εβδομάδα σε 3 ή 4 ημέρες. Περικοπές αποδοχών. Εκτεταμένη καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας. Οι εργαζόμενοι/ες βιώνουν τις συνέπειές της οικονομικής κρίσης.

    Τα τεράστια κέρδη που αποκόμισαν οι επιχειρήσεις τα τελευταία χρόνια, οι ιδιωτικοποιήσεις και η πλασματική άνοδος των χρηματοπιστωτικών οδηγούν στη μεγαλύτερη κρίση από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, που είναι αποτέλεσμα του βαθιά εκμεταλλευτικού, καταστροφικού και ανορθολογικού χαρακτήρα του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος.

    Αντιμέτωπες με την κρίση που ολοένα βαθαίνει, οι δυνάμεις του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σπεύδουν να μεταφέρουν το κόστος στις πλάτες των εργαζομένων. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι «πρέπει όλοι να κάνουμε θυσίες» εννοώντας να δεχτούν οι εργαζόμενοι ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση, για να διατηρηθούν τα κέρδη των επιχειρήσεων. Κλείνουν επιχειρήσεις και αυξάνουν την ανεργία, την οποία εκμεταλλεύονται ως μοχλό για να συμπιέζονται οι αποδοχές και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Εκβιάζουν για εξοντωτική λιτότητα, για περικοπές μισθών, για μοίρασμα της εξαθλίωσης. Απαιτούν να περιοριστούν οι κοινωνικές δαπάνες για να καλυφθούν τα δικά τους χρέη, όπως φάνηκε από τα 28 δισ. που ήδη δόθηκαν για να ενισχυθούν οι Τράπεζες. Πιέζουν για ακόμη μεγαλύτερες ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων.

    Οι εργαζόμενοι στο χώρο των φροντιστηρίων βιώνουμε καθημερινά όλο το φάσμα της ανασφάλειας, της ωρομισθίας, των αλλεπάλληλων συμβάσεων ορισμένου χρόνου, της εργοδοτικής τρομοκρατίας, την παραβίαση των Σ.Σ.Ε., της υποχρεωτικής ανεργίας. Τα τελευταία χρόνια το πείραμα των φροντιστηρίων, το μοντέλο της «ελεύθερης αγοράς» επεκτείνεται σε όλο το χώρο της εκπαίδευσης, με ωρομίσθιους καθηγητές στην «ενισχυτική» και την «πρόσθετη» χωρίς δικαιώματα με ελαστικές σχέσεις εργασίας, υπασφάλιση, μηδενικές αυξήσεις…

    Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα δείχνει περισσότερο παρά ποτέ τον συστημικό του ρόλο. Η ΓΣΕΕ καταγγέλλει ως «σφραγίδες» τα πρωτοβάθμια συνδικάτα που δίνουν τη μάχη για την κατάργηση του δουλεμπορίου, αδιαφορεί για τους απολυμένους, ανατριχιάζει με τις απεργιακές κινητοποιήσεις και ματαιώνει πορείες για… το φόβο των επεισοδίων, κάνει από κοινού με τον ΣΕΒ προτάσεις για να πληρώσουν την κρίση του κεφαλαίου οι εργαζόμενοι.

    Η απάντησή μας να είναι συλλογική και δυναμική. Δεν μοιραστήκαμε τα κέρδη τους, δεν θα μοιραστούμε τώρα τις ζημιές τους και την προσπάθειά τους για μεγαλύτερα κέρδη. Τον δρόμο δείχνουν οι πρωτοβουλίες συντονισμού από τα κάτω των πρωτοβάθμιων σωματείων, που έξω και πέρα από παραταξιακές περιχαρακώσεις ενώνονται για να αντισταθούν στην επίθεση και αναζητούν στη δράση το δρόμο του ακηδεμόνευτου ταξικού συνδικαλισμού. Η συσπείρωση 93 σωματείων στην «Πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων σωματείων για την αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και την κατάργηση του δουλεμπορίου στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα», οι διαδηλώσεις και οι παρεμβάσεις στους χώρους του δουλεμπορίου δείχνουν ότι μπορούμε να απαντήσουμε ενωτικά και αγωνιστικά στην επίθεση του κεφαλαίου.

    Δεν χρωστάμε τίποτα και σε κανένα!

    Μόνη λύση ο αγώνας.

    Οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές σε όλη την Ευρώπη βγαίνουν στους δρόμους. Στην απεργία της Πέμπτης 2 Απριλίου να συντονίσουμε τα βήματά μας μαζί τους. Να δώσουμε ηχηρό μήνυμα σε κυβέρνηση, εργοδότες και κεφάλαιο πως είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε και να αντισταθούμε σε όποιον προσπαθήσει να καταστρατηγήσει τα δικαιώματά μας. Δεν θα πληρώσουμε την κρίση του κεφαλαίου. Θα παλέψουμε για την τήρηση των ΣΣΕ και για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς. Η απεργία θα στείλει το μήνυμα πως δεν θα ανεχθούμε τις απολύσεις με πρόσχημα την κρίση. Να δυναμώσει ο συντονισμός από τα κάτω, εργαζομένων και πρωτοβάθμιων σωματείων ενάντια στις απολύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

    Όλοι στην πανεργατική απεργία

    Πέμπτη 2 Απρίλη

    Όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση με τα πρωτοβάθμια σωματεία

    11.00 π.μ. Μουσείο – Πολυτεχνείο

Τετάρτη, Μαρτίου 25, 2009

Δευτέρα, Μαρτίου 23, 2009

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΜΤ 28-30/3/2009

EKΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ 28-30/3/2009

Σύμφωνα με την απόφαση της εκλογοαπολογιστικής συνέλευσης του σωματείου και μετά από συνεδρίαση της εφορευτικής επιτροπής, οι εκλογές του σωματείου θα πραγματοποιηθούν ως ακολούθως:

(1) Εκλογές στην Αθήνα: Οι εκλογές στην Αθήνα θα διεξαχθούν στα γραφεία του σωματείου (Πλατεία Καρύτση 10, ΑΘΗΝΑ, 4oς όροφος), τις ακόλουθες ημέρες και ώρες:

Σάββατο 28/3/2009 (11.00 π.μ. – 9. μ.μ.)

Κυριακή 29/3/2009 (11.00 π.μ. – 9. μ.μ.)

Δευτέρα 30/3/2009 (15.00 π.μ. – 9. μ.μ.)

Η ψηφοφορία θα αφορά ανάδειξη Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου, Εξελεγκτικής Επιτροπής και αντιπροσώπων για το Εργατικό Κέντρο Αθήνας.

(2) Εκλογές στην Περιφέρεια: Θα διεξαχθεί ψηφοφορία για ανάδειξη Διοικητικού Συμβουλίου του σωματείου και Εξελεγκτικής Επιτροπής, στις ακόλουθες πόλεις: Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Χανιά, Λάρισα. Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί στα κατά τόπους Εργατικά Κέντρα, τις ακόλουθες ημέρες και ώρες:

  • Πάτρα (Κολοκοτρώνη , Πλ.Όλγας): Σάββατο 28/3/2009 (10.00 π.μ. – 7.00 μ.μ.)
  • Χανιά (Μάρκου Μπότσαρη 68): Κυριακή 29/3/2009 (1.00 μ.μ. – 5.00 μ.μ.)
  • Λάρισα (Εργατικής Πρωτομαγιάς 6): Κυριακή 29/3/2009 (11.00 π.μ. – 6.00 μ.μ.)
  • Θεσσαλονίκη (Αριστοτέλους 32): Κυριακή 29/3/2009 (10.00 π.μ. – 7.00 μ.μ.)

Τα μέλη του σωματείου θα ψηφίσουν με αστυνομική ταυτότητα ή διαβατήριο ή άλλο επίσημο έγγραφο αποδεικτικό της ταυτότητάς τους και με το ασφαλιστικό τους βιβλιάριο.

Για οποιαδήποτε πληροφορία τα μέλη του σωματείου μπορούν να επικοινωνούν με την Εφορευτική Επιτροπή

Κυριακή, Μαρτίου 22, 2009

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ - ΑΘΗΝΑΪΔΑ


Έγινε σήμερα στην Αθηναϊδα η Πανελλαδική Συνάντηση της Πρωτοβουλίας για την Ενότητα και την Κοινή Δράση της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, κλείνοντας έτσι τον κύκλο που άνοιξε στις 31 Γενάρη στο Σπόρτιγκ και πέρασε από πολλές τοπικές συνελεύσεις σε πόλεις, γειτονιές, εργατικούς χώρους κλπ .

Αποφασίστηκε το όνομα το οποίο είναι :

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής,
κομμουνιστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας

Στον Μαύρο Κύκνο υπάρχει και το κείμενο της πολιτικής απόφασης

Σχέδιο Διακήρυξης και την απόφαση της Πανελλαδικής Συνάντησης της "Πρωτοβουλίας για την ενότητα και την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς"

(όπως και σε narnet.gr - nka.gr)

Πέμπτη, Μαρτίου 19, 2009

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΜΕΡΑ

Μπορεί να έχουν περάσει 10 μέρες, αλλά ακόμα δεν έχω βρει ένα επίσημο κείμενο για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Μετώπου Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που έγινε στις 8 Μάρτη.
Στο meranet.gr, υπάρχει μόνο η αναγγελία για τη συνάντηση και τίποτα παραπέρα..
Στο narnet.gr δεν βλέπω καμιά αναφορά, ούτε και στο nka.gr ...
Στο ekke.net.gr το ίδιο..

Μόνο στο eek.gr, υπάρχει η άποψη του ΕΕΚ που διαφώνησε...


H Συνδιάσκεψη του ΜΕΡΑ
Του Σάββα Μιχαήλ
Στις 8 Μαρτίου έγινε στη Νομική της Αθήνας η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΜΕΡΑ, μετά από πολύμηνη, πολιτικά αδικαιολόγητη καθυστέρηση και μάλλον κατόπιν εορτής- συγκεκριμένα μετά την «εορτή»-καμπή της εκδήλωσης του ΜΕΡΑ και της ΕΝΑΝΤΙΑ στο Σπόρτιγκ.
Οι πολιτικές διαφωνίες που αναδύθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν, οξύνθηκαν στη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη και κορυφώθηκαν δημόσια στο Σπόρτιγκ δεν λύθηκαν αλλά γίνανε ακόμα πιο σαφείς. Στη Συνδιάσκεψη αντιπαρατάχτηκαν πολιτικά, για άλλη μια φορά, από την μια το ΕΕΚ κι από την άλλη η πλειοψηφία του ΜΕΡΑ ( ΝΑΡ, νΚΑ, ΕΚΚΕ) συνεπικουρούμενη από την ΟΚΔΕ( οργάνωση που είναι παρατηρητής κι όχι μέλος του ΜΕΡΑ) και τους Οικολόγους Εναλλακτικούς (που συνεργάστηκαν εκλογικά με το ΜΕΡΑ χωρίς να γίνουν ποτέ συνιστώσα του). Εξάλλου, απουσίαζαν και αντιπρόσωποι πολλών άλλων πόλεων της περιφέρειας.
Υπήρξαν δύο εισηγήσεις, σε αντιπαράθεση, αυτή της πλειοψηφίας που παρουσίασε ο σ. Αντώνης Δραγανίγος του ΝΑΡ κι εκείνη του ΕΕΚ που ανέπτυξε ο Σάββας Μιχαήλ. Η συζήτηση που επακολούθησε ξετύλιξε παραπέρα την αντίφαση ανάμεσα στις δύο εναρκτήριες τοποθετήσεις αφήνοντάς την άλυτη, οξύτατη και μετέωρη.
Από μια άποψη, η κατανόηση της αντίφασης κέρδισε σε πολιτική σαφήνεια. Έγινε φανερό ότι οι διαφορές αφορούν τα κεντρικά ζητήματα της καπιταλιστικής κρίσης, της φύσης της εξέγερσης του Δεκέμβρη και του αναγκαίου στρατηγικού σχεδίου που πηγάζει από αυτήν. Διαψεύσθηκαν έτσι οι σύντροφοι εκείνοι της πλειοψηφίας του ΜΕΡΑ που θέλανε να παρουσιάσουν την αντίθεση του ΕΕΚ σαν τάχα μια τυπολατρική διαμάχη θεολογικού τύπου πάνω σε «διατυπώσεις» της κεντρικής εισήγησης των 9 οργανώσεων στο Σπόρτιγκ, οι οποίες, υποτίθεται, «βελτιώθηκαν» στη συνέχεια, ξανά κατόπιν εορτής, μετά την πανηγυρική έναρξη της «διαδικασίας πολιτικής ενοποίησης της αντικαπιταλιστικής αριστεράς». Θα επανέλθουμε στο θέμα αυτό πιο κάτω, αφού δούμε πρώτα τα ουσιαστικά ζητήματα που μας διχάζουν.
Κρίση
Δεν είναι, σίγουρα, καινούργιο ότι το ΕΕΚ έχει μια προσέγγιση στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση εντελώς διαφορετική από εκείνη της πλειοψηφίας του ΜΕΡΑ, ιδιαίτερα του ΝΑΡ, πολλά στελέχη του οποίου αντιμετώπιζαν πάντοτε με σκεπτικισμό τις αναλύσεις μας σαν «τροτσκιστικές υπερβολές», με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν τουλάχιστον με αμηχανία τον κατακλυσμό που συντελείται ήδη από καιρό. Η εισήγηση της πλειοψηφίας στην Συνδιάσκεψη του ΜΕΡΑ, μάλιστα, τοποθετεί λαθεμένα την έναρξή της πριν …8 μήνες, προφανώς το φθινόπωρο του 2008, την στιγμή που ακόμα και οι καπιταλιστές αναλυτές αναγνωρίζουν ότι αρχίζει με την κατάρρευση της αγοράς στεγαστικών δανείων υψηλού ρίσκου»(sub-prime mortgage market) και την πιστωτική ασφυξία που ακολουθεί διεθνώς το καλοκαίρι του 2007. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό που παρουσιάζεται σαν συνοπτική «ανάλυση» της κρίσης δεν είναι παρά ένα μίγμα σύγχυσης και κοινοτοπιών. Ιδού λίγα παραδείγματα από τον σωρό.
Διαβάζουμε στο κείμενο που μοιράστηκε ότι «το μυστικό της κρίσης βρίσκεται βαθιά κρυμμένο στην καπιταλιστική παραγωγή και στους όρους απόσπαση της υπεραξίας.» Το πρώτο σκέλος της πρότασης, δηλαδή ότι τα μυστικό της καπιταλιστικής κρίσης βρίσκεται στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, είναι μια κούφια ταυτολογία. Το δεύτερο, που στρέφει όλη την προσοχή στους «όρους απόσπασης» της υπεραξίας(προσοχή: όχι στην ίδια την υπεραξία ως ιδιαίτερη κοινωνική μορφή απόσπασης του πλεονάσματος που συναντά τα ιστορικά όριά της) δίνει μια επιμέρους πλευρά του όλου προβλήματος, συσκοτίζοντας την ουσία του. Σίγουρα ο καπιταλισμός κινείται να αυξήσει τερατωδώς τα ποσοστό υπεραξίας για να αντιμετωπίσει την κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου αλλά η δυσαναλογία ανάμεσα στο τεράστιο βουνό πλεοναζόντων κεφαλαίων και στη διαθέσιμη προς απομύζηση πηγή υπεραξίας παγκοσμίως είναι τέτοια που για να ξεμπλοκαριστεί η διαδικασία αξιοποίησης δεν αρκεί να ξεζουμίσουν τους πάντες μέχρι της τελευταίας ρανίδας. Στην Ουκρανία π.χ. όπου η εργασία έχει ελαστικοποιηθεί κατά 80% με τάση το ποσοστό να γίνει 100% , η κατάρρευση , η χρεοκοπία κι η καταφυγή στο ΔΝΤ δεν αποφευχθήκανε. Για να βρει διέξοδο η διαδικασία κεφαλαιακής συσσώρευσης απαιτείται μια τεράστια καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, χρεοκοπίες τραπεζών, βιομηχανιών, ολόκληρων χωρών και ασύλληπτοι αριθμοί εκατομμυρίων νέων ανέργων. Όσο οξύ κι αν είναι το πρόβλημα των χαμηλών μισθών πείνας, η ανεργία είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα. Η μόνη προοπτική λύσης, στη βάση της δικής μας ανάλυσης, είναι η απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών, η απαλλοτρίωση του κεφαλαίου. Αν, αντιθέτως, μείνουμε στην ανάλυση της πλειοψηφίας του ΜΕΡΑ, όλη η έμφαση θα δοθεί στην μείωση του ποσοστού εκμετάλλευσης, στους μισθούς, στην «αναδιανομή του πλούτου», όπως λένε οι ρεφορμιστές κι αριστεροί κεϋνσιανοί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η εισήγηση ενώ τονίζει ότι «πρόκειται για μια βαθύτατη δομικού χαρακτήρα , ιστορική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και όλων των στρατηγικών για την διαχείρισή του», κατονομάζει αυτές τις στρατηγικές ως εξής: «νεοφιλελευθερισμός-σοσιαλφιλελευθερισμός-«παγκοσμιοποίηση».
Εδώ η ταυτολογία αποκορυφώνεται μια κι η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση δεν είναι παρά η παγκοσμιοποίηση του χρηματιστικού κεφαλαίου των τελευταίων δεκαετιών, ο νεοφιλελευθερισμός είναι η πολιτική της κι ο σοσιαλφιλελευθερισμός ο ίδιος πάντα νεοφιλελευθερισμός όταν ασκείται από «σοσιαλιστικές»-σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις! Αξιοπαρατήρητο είναι ότι απουσιάζει η άλλη στρατηγική διαχείρισης της κρίσης του καπιταλισμού: ο κεϋνσιανισμός.
Στα αίτια της κρίσης η συνοπτική «ανάλυση» της εισήγησης κάνει μια απίθανη έκθεση τεχνολογικού ντετερμινισμού λέγοντας: «Γιατί πραγματικά η τεράστια ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας, η είσοδος των τεχνολογιών της πληροφορικής, των επικοινωνιών , της ρομποτικής κλπ. στην παραγωγή, πέταξε έξω από την παραγωγή τεράστιες ποσότητες ζωντανής εργασίας υπονομεύοντας αποφασιστικά την ίδια την πηγή του κέρδους. Την ζωντανή εργασία». Όλες οι κατηγορίες κι η λογική τους που ανακάλυψε κι επεξεργάστηκε ο Μαρξ στην κριτική του της πολιτικής οικονομίας εξαφανίζονται. Κι όμως στην παρούσα κρίση ακόμα κι οι καπιταλιστές αναγνωρίζουν την ανάγκη επιστροφής στο Κεφάλαιο του Μαρξ…
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι μια κοινή θεωρητική ανάλυση της καπιταλιστικής κρίσης δεν είναι προϋπόθεση για την συγκρότηση ενός πολιτικού μετώπου της επαναστατικής Αριστεράς. Τα όρια, όμως, αυτής της παραδοχής φαίνονται τόσο λόγω του ιστορικού βάθους της παρούσας κρίσης, της χειρότερης στην Ιστορία του καπιταλισμού, όσο και γιατί το εύρος των αποκλίσεων στην ανάλυση έχει άμεσες, σοβαρότατες πολιτικές επιπτώσεις.
Δύο από τις σημαντικότερες επιπτώσεις εντοπίζονται στην πάλη ενάντια στην ΕΕ και προπαντός στο κεντρικό ζήτημα της εξουσίας- ακριβώς στα σημεία που είχε επικεντρωθεί η κριτική μας στο κείμενο «κοινού προβληματισμού» που παρουσιάστηκε στο Σπόρτιγκ. Δεν πρόκειται συνεπώς για πρόβλημα «διατύπωσης» που τάχα βελτιώθηκε στη συνέχεια.
Στην μετά Σπόρτιγκ τελική διαμόρφωσή της η εισήγηση του Σπόρτιγκ ξαναγράφεται και «βελτιώνεται» ως εξής στο σημείο της ΕΕ: «…απαιτείται συνολική σύγκρουση με την ΕΕ, αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής της , άμεση κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας, πάλη για την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και διάλυση της ΕΕ, για μια Ελλάδα της εργατικής εξουσίας, από την σκοπιά του διεθνισμού και όχι από τη σκοπιά της εθνικιστικής περιχαράκωσης και της «αυτοδύναμης καπιταλιστικής ανάπτυξης», στο πλαίσιο της συνολικότερης αντικαπιταλιστικής πάλης, της προοπτικής του επαναστατικού μετασχηματισμού, της διεθνιστικής αλληλεγγύης, της συνεργασίας των κινημάτων και μιας νέας σοσιαλιστικής –κομμουνιστικής προοπτικής στα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο».
Η σχοινοτενής αυτή πρόταση γράφτηκε προφανώς για να καθησυχάσει τις ενστάσεις του ΕΕΚ κι άλλων δυστροπούντων. Δεν λύνουν, όμως, το πρόβλημα οι διαρκείς παρεμβολές επαναλαμβανόμενων φράσεων όπως στην «προοπτική», «από την σκοπιά», «στο πλαίσιο» ή και «στη κατεύθυνση» που κατά κόρον έχει χρησιμοποιήσει και χρησιμοποιεί και το ΚΚΕ για να εξορίσει στο αόριστο μέλλον και τις ελληνικές καλένδες την αμεσότητα των άμεσων επαναστατικών καθηκόντων. Εξάλλου, μήπως το ΚΚΕ δεν δέχεται στα λόγια την « νέα σοσιαλιστική-κομμουνιστική προοπτική στα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο», όχι, όμως την σοσιαλιστική-κομμουνιστική ενοποίηση;
Παρακάτω στο «κείμενο κοινού προβληματισμού» των 9, στην λίστα των αιτημάτων και στο σχετικό σημείο για την ΕΕ, η σχοινοτενής , καθησυχαστική, «βελτιωμένη» εκδοχή παραλείπεται κι επανέρχεται η αρχική εκδοχή του Σπόρτιγκ: «Αγώνας για την αποδέσμευση από την ΕΕ σε αντικαπιταλιστική και διεθνιστική κατεύθυνση και για την διάλυση της ΕΕ». Έτσι κι ο αριστερός σκύλος είναι χορτάτος κι η δεξιά πίτα σωστή.
Αν, όμως, οι κομμουνιστές δεν παλέψουμε σήμερα που η παγκόσμια κρίση ρουφά σαν μαύρη τρύπα την διευρυμένη ΕΕ για την επαναστατική διάλυσή της από την εργατική τάξη και τις λαϊκές μάζες και την σοσιαλιστική-κομμουνιστική ενοποίηση της ηπείρου, τότε πότε;
Είναι η ίδια η συστημική κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού που θέτει το θέμα, μαζί και το αίτημα των Ενωμένων Σοσιαλιστικών Πολιτειών της Ευρώπης κι όχι κάποιοι προσκολλημένοι στο 1917 και στο Μεταβατικό Πρόγραμμα του Τρότσκυ (όπως κατηγόρησε το ΕΕΚ ένα ηγετικό στέλεχος του ΝΑΡ στη παρέμβασή του στη Συνδιάσκεψη).
Είναι, πάλι, η ίδια κρίση που θέτει στην ημερήσια διάταξη κοινωνικές εξεγέρσεις και το ζήτημα της εξουσίας, χωρίς να μας ρωτήσει εάν είμαστε έτοιμοι.
Δεκέμβρης και κρίση εξουσίας
Τόσο στη Συνδιάσκεψη του ΜΕΡΑ όσο και στο σχετικό άρθρο του σ. Γ. Ελαφρού στο Πριν γι’ αυτήν, οι σ. του ΝΑΡ κατηγόρησαν το ΕΕΚ «για την υπερβολική και λανθασμένη εκτίμηση του Δεκέμβρη (χαρακτηριστική η εκτίμηση ότι τέθηκε ζήτημα πολιτικής εξουσίας), που οδηγεί προφανώς σε λάθος πολιτικά συμπεράσματα»( Πριν 15/3/09).
Εδώ, στο ζήτημα της φύσης της εξέγερσης του Δεκέμβρη, όντως βρίσκονται διαφωνίες μας με το ΝΑΡ, αλλά και με το ΣΕΚ και άλλους. Την ίδια μέρα που δημοσιεύονταν το άρθρο του σ. Ελαφρού στο Πριν, στις 15 Μαρτίου δημοσιεύονταν και στην Αυγή τα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Βαγγέλη Μπιτσώρη, ο οποίος, σε φιλοσοφικό επίπεδο, μας εγκαλεί γιατί θεωρούμε τον Δεκέμβρη επαναστατικό Συμβάν, « μια ποιοτική Τομή, μια ρήξη στη συνέχεια που ξαφνικά αποκαλύπτει το κενό στο οποίο στηριζόταν η φαινομενικά ακλόνητη, παρ’ όλη την κραυγαλέα παρακμή της, υπάρχουσα τάξη πραγμάτων»( Σ. Μιχαήλ, …ότι το κράτος αυτού καθαιρείται ταχύ…Νέα Εστία, τ.1819, Φεβρουάριος 2009).
Τον εν δυνάμει επαναστατικό χαρακτήρα του Δεκέμβρη υπερασπιστήκαμε και στην Συνδιάσκεψη της 8 Μαρτίου. Ακόμα κι επιφανείς εκπρόσωποι του διεθνούς κεφαλαίου όπως ο Σαρκοζύ κι ο Στρως Καν, πρόεδρος του ΔΝΤ αναγνώρισαν στην ελληνική εξέγερση την πρώτη πολιτική έκρηξη της τρέχουσας παγκόσμιας κρίσης και σαν απειλή στην ίδια την εξουσία της άρχουσας τάξης. Η απόπειρα κήρυξης κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τον Καραμανλή, η διαταγή του ΓΕΣ για την προμήθεια οπλισμού για τον «έλεγχο πλήθους», ακόμα κι η «στρατηγική της έντασης» με την χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών και το αστυνομικό κράτος που θέλει να οικοδομήσει ο Δένδιας κι ο Μαρκογιαννάκης δείχνουν ότι το κράτος του κεφαλαίου αναγνωρίζει την απειλή ενάντιά του και παίρνει νέα έκτακτα μέτρα.
Η παγκόσμια κρίση έφερε στην επιφάνεια ορμητικά μια κρίση πολιτικής εξουσίας στον πιο αδύναμο οικονομικά και πολιτικά κρίκο της ΕΕ, την ουσιαστικά χρεοκοπημένη Ελλάδα με το αναξιόπιστο αστικό πολιτικό σύστημα των γαλάζιων και πράσινων «χρυσοκάνθαρων».
Εάν τώρα οι επαναστάτες κομμουνιστές δεν συνδέσουν τον πολιτικό στόχο «Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων» με την πάλη για την οργάνωση Γενικής Πολιτικής Απεργίας και για την εργατική εξουσία, τότε πότε ;
Το ξέσπασμα μιας κρίσης εξουσίας θέτει το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας , δεν το λύνει, όμως, αυτόματα. Δεν συμπίπτει μηχανικά με τους όρους ωρίμανσης μιας εναλλακτικής λύσης. Για παράδειγμα: η εξέγερση του Πολυτεχνείου έκανε να ξεσπάσει η κρίση της δικτατορικής εξουσίας, οδηγώντας τελικά στην τραγωδία της Κύπρου στην κατάρρευσή της τον Ιούλιο του 1974, θέτοντας αντικειμενικά ζήτημα πολιτικής εξουσίας. Η εργατική τάξη δεν ήταν έτοιμη να δώσει λύση. Κι η άρχουσα τάξη με μια μερίδα στρατιωτικών και των ιμπεριαλιστών δώσανε την «λύση Καραμανλή».
Η εξέγερση του Δεκέμβρη, η σημαντικότερη μετά το Πολυτεχνείο, πυροδότησε μιαν άλλη κρίση εξουσίας. Το ΕΕΚ δεν είπε ποτέ ότι η εργατική τάξη ήταν έτοιμη για κατάληψη της εξουσίας, ότι υπήρχαν σοβιέτ κλπ. Είπε μόνο ότι το ζήτημα μπήκε και πρέπει να ετοιμαστούμε επειγόντως, πολιτικά, οργανωτικά, προγραμματικά, θεωρητικά και πρακτικά για την ιστορική αναμέτρηση, με τους ρυθμούς που απαιτεί η κρίση, η οποία καθορίζει και την δυναμική της εξέγερσης.
Με κίνδυνο να κατηγορηθούμε πάλι από κάποιο σ. του ΝΑΡ ότι είμαστε παλαιομοδίτες κομμουνιστές κι αδιόρθωτοι τροτσκιστές επαναλαμβάνουμε τα λόγια πού είχε απευθύνει η Εκτελεστική Επιτροπή της Κομμουνιστικής Διεθνούς στους Βιομηχανικούς Εργάτες του Κόσμου, τους περίφημους Γουόμπλις των ΕΠΑ:
«Η ιστορία δεν ρωτά αν το επιθυμούμε ή όχι, αν οι εργάτες είναι έτοιμοι ή όχι. Να η ευκαιρία. Αδράξτε την και ο κόσμος θα ανήκει στους εργάτες, αγνοήστε την και ίσως να μην υπάρξει άλλη για πολλές γενιές».
Στρατηγικό σχέδιο
Με ποιο στρατηγικό σχέδιο μπορεί η επαναστατική Αριστερά να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που γεννά η κρίση και η εξέγερση; Σίγουρα όχι με εκείνο του Σπόρτιγκ, όπου συναντιούνται και κάνουν αμοιβαίους συμβιβασμούς και σχεδιασμούς επί χάρτου αλληλοσυγκρουόμενες κι αλληλοεξουδετερούμενες γραμμές. Ανάμεσα στους 9 «εταίρους» μπορούμε να διακρίνουμε τις διαφορετικές στρατηγικές γραμμές των τριών ισχυρότερων συνιστωσών της Πρωτοβουλίας που διεκδικούν την «ηγεμονία». Η αντι-εισήγησή μας στην Συνδιάσκεψη του ΜΕΡΑ τις υπενθύμισε.
Πρώτον, υπάρχει η αριστερή σοσιαλδημοκρατική γραμμή του ΣΕΚ για να δημιουργηθεί ένα «πλατύ αντικαπιταλιστικό σχήμα» που θα αγκαλιάσει δυνάμεις «από τις παρυφές του ΠΑΣΟΚ έως την αναρχία», «ένα μίγμα ρεφορμιστικών και επαναστατικών ρευμάτων κι όπου τα επαναστατικά ρεύματα θα υπερισχύουν» κατά την διατύπωση του Πάνου Γκαργάνα στα τέλη του 2008. Είναι γνωστό σε όλους, ότι το ΣΕΚ κάθε άλλο παρά εγκατέλειψε τον προσανατολισμό του προς το ΠΑΣΟΚ, την ΓΣΕΕ και την ΠΑΣΚΕ.
Δεύτερον, υπάρχει η αριστερή ευρωκομμουνιστική γραμμή του «δημοκρατικού δρόμου» της ΑΡΑΝ. Εντελώς πρόσφατα, στο τεύχος του Μαρτίου-Απριλίου 2009 του περιοδικού Radical Philosophy, σε άρθρο με τίτλο «Εξέγερση της ελληνικής νεολαίας», ο σ. Παναγιώτης Σωτήρης της ΑΡΑΝ την συνοψίζει με σαφήνεια: «Αυτό που χρειάζεται είναι το ισοδύναμο για τον 21ο αιώνα μιας ‘δημοκρατικής επανάστασης’, ένα σύνολο πολιτικών στόχων και αξιών που θα αντιπροσωπεύουν μια σαφή ρήξη με τον ‘υπαρκτό νεοφιλελευθερισμό’. Θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει τα εξής: την ανατροπή κάθε πολιτικής που απαξιώνει την ζωντανή εργασία ΄ την επανεγκαθίδρυση του δημοσίου χαρακτήρα όλων των συλλογικών αγαθών και υπηρεσιών (παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση και περιβάλλον) ΄ την επανεγκαθίδρυση του δικαιώματος στην μαζική συλλογική δράση ενάντια σε όλες τις μορφές κρατικής καταστολής, πειθαρχίας , επιτήρησης ΄ άρνηση συμμετοχής σε ιμπεριαλιστικές εκστρατείες, ανυπακοή απέναντι σε κάθε μορφή οικονομικής πειθαρχίας που ξεκινά από διεθνείς οργανισμούς και συνθήκες. Τέτοια αιτήματα μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο στο να τεθεί η ριζική κοινωνική αλλαγή ως ιστορική δυνατότητα».
Κατά τα άλλα, τα στελέχη του ΝΑΡ διατείνονται ότι χάρη στην επιρροή και την «ηγεμονία» τους , η ΑΡΑΝ μετατοπίστηκε αριστερά… Μήπως συμβαίνει το αντίθετο και το ΝΑΡ να έχει μετατοπιστεί δεξιότερα;
Το ΕΕΚ του είχε ήδη από καιρό επισημάνει, συντροφικά, ότι η πολιτική του γραμμή, ιδίως τα δύο τελευταία χρόνια μετά τις εκλογές του 2007 παρουσίαζε μια ολοένα σαφέστερη διολίσθηση σε θέσεις της «θεωρίας των σταδίων», στο όνομα μιας Realpolitik και της ανάγκης «μεταβατικών» διεκδικήσεων. Συνεχώς μιλάει για μια πορεία όπου διαμορφώνονται αρχικά «ρωγμές», κατόπιν «κλονισμοί της αστικής κυριαρχίας» για να τεθεί κάποτε, όταν οι ρωγμές πολλαπλασιαστούν και ο κλονισμός κορυφωθεί, και το θέμα της «αντικαπιταλιστικής επανάστασης και της εργατικής εξουσίας-δημοκρατίας». Το ΝΑΡ αρνείται κατηγορηματικά ότι υπάρχει διολίσθηση στη θεωρία των σταδίων.
Όπως υπενθυμίσαμε, όμως, στη Συνδιάσκεψη του ΜΕΡΑ, ακόμα κι ο θηλυκός Ζντάνωφ του ΚΚΕ, η Ελένη Μπέλλου, στο κλείσιμο από μεριάς της ΚΕ στη συζήτηση στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ, στο ερώτημα μιας πιθανής επιστροφής στη θεωρία των σταδίων και της «ενδιάμεσης εξουσίας» μεταξύ αστικής και εργατικής εξουσίας, έδωσε κατηγορηματικά αρνητική απάντηση. Κι όπως οι καλόγεροι του Μεσαίωνα νηστεύανε βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, έτσι κι η Μπέλλου απέρριψε τα στάδια βαφτίζοντάς τα «μεταβατικές στιγμές» στην διαβάθμιση του «κλονισμού της αστικής εξουσίας». Είπε: « Η ΚΕ θεωρεί ότι δεν πρέπει να συγχέεται ο χαρακτήρας της εξουσίας με τις μεταβατικές «στιγμές» του ιστορικού χρόνου.[…] Για το Κόμμα μας είναι καθαρό ότι ο χαρακτήρας της; εξουσίας είναι η Δικτατορία του προλεταριάτου, χωρίς να μπερδεύεται σε ενδιάμεσες μορφές εξουσίας. Είναι άλλο ζήτημα εκ των υστέρων, δηλαδή από την ιστορική έρευνα, να διαπιστωθεί η πολυμορφία που μπορεί να δώσει η διαδικασία κατά την οποία δεν έχει ακόμη ανατραπεί η αστική εξουσία αλλά έχει ξεκινήσει η αποδυνάμωσή της, ο κλονισμός της. Είναι ζήτημα ιστορικής έρευνας οι μορφές που παίρνουν σε κάθε ιστορική περίπτωση οι διαβαθμίσεις στον κλονισμό της αστικής εξουσίας»( Ριζοσπάστης 24/2/09).
Η μετάβαση δεν είναι μετακίνηση σε μια διαδοχή σημείων. Είναι διαλεκτική ανάπτυξη της αντίφασης όπου «ρωγμές» και «κλονισμούς» δεν υφίσταται μόνον ο ένας πόλος της αντίφασης μέχρι να νικηθεί από τον άλλο, αλλά και οι δύο πόλοι καθώς αλληλοδιεισδύουν μέχρι την ρήξη και την μεταμόρφωση και των δύο αντιθέτων. Η αντιφατική πορεία της επανάστασης στη Ρωσία από τον Φλεβάρη στον Οκτώβρη του 1917 το δείχνει καθαρά, όσο κι αν ορισμένοι στο ΝΑΡ θεωρούν το 1917 «ξεπερασμένο».
Είναι φανερό ότι για το ΝΑΡ αλλά και για άλλες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, η εξέγερση του Δεκέμβρη με όλη τη σοβαρότητά της δεν προκάλεσε αρκετές «ρωγμές» και τέτοιο «κλονισμό» της αστικής εξουσίας ώστε να τεθεί ζήτημα εξουσίας. Σαν παραπέρα στρατηγικό βήμα (όχι απλώς τακτική), βλέπουν μια «διαδικασία πολιτικής ενοποίησης της αντικαπιταλιστικής αριστεράς» που θα αναδειχτεί στους αγώνες και στην κατά Γκαργκάνα «κεντρική πολιτική σκηνή» των εκλογών σαν «τρίτος πόλος» της αριστεράς, πλάι σε εκείνους του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Δικαίως η σ. Κατερίνα Μάτσα του ΕΕΚ τους προειδοποίησε στην Συνδιάσκεψη του ΜΕΡΑ ότι προχωρούν σε επικείμενο ναυάγιο. Το ΜΕΡΑ δεν «αναβαθμίζεται » βαδίζοντας μέσω Πρωτοβουλίας προς τον «πόλο», αντίθετα αποσυντίθεται κι αυτοχειριάζεται. Ένας ταξικός πόλος ανατρεπτικών δυνάμεων δεν μπορεί, έτσι κι αλλιώς, να είναι η ανακύκλωση 9 οργανώσεων της υπαρκτής ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς, έστω κι αν πετύχει τα καλά εκλογικά αποτελέσματα π.χ. της ΚΟΕ.
Η πρόταση του ΕΕΚ στη Συνδιάσκεψη για μια Πανελλαδική Συνέλευση ανοικτή σε όλες τις δυνάμεις που ήρθαν στο φως με την εξέγερση του Δεκέμβρη δεν αποτελεί κάλεσμα σε μια «σούπα» αλλά συνειδητό προσανατολισμό στο Νέο, στο άγνωστο, χωρίς εγκλωβισμούς στην ανακύκλωση του παλιού, του γνωστού και του φθαρμένου. Στόχος θα είναι η παραπέρα ενιαία δράση σε όλα τα μέτωπα. Αν υπάρξουν πολιτικές συμφωνίες με επιμέρους δυνάμεις, ακόμα και για τις εκλογές, ποιος υποχρεώνει να δεχτούμε ένα περιεχόμενο-σούπα; Πάντως, όπως είπε στη Συνδιάσκεψη κι ο σ. Ερνέστος Αγγελής της ΟΕΝ, τροτσκιστικός μαϊντανός στη σούπα του Σπόρτιγκ δεν γινόμαστε.
Η Συνδιάσκεψη του ΜΕΡΑ στις 8 Μαρτίου τέλειωσε ανολοκλήρωτη. Καθώς το ΜΕΡΑ παραμένει διχασμένο, το ΕΕΚ πρότεινε το αυτονόητο: να παγώσει η χρήση του ονόματος του ΜΕΡΑ στην επόμενη περίοδο μέχρι τις Ευρωεκλογές, να μην επαναλαμβάνει διαρκώς η Πρωτοβουλία την επωδό «τα μετωπικά σχήματα ΜΕΡΑ και ΕΝΑΝΤΙΑ». Μετά τις 7 Ιουνίου θα μπορούσε να επανεξεταστεί η όλη εμπειρία και να παρθεί οριστική απόφαση για την τύχη του ΜΕΡΑ. Με πρόταση της σ. Αντωνίας Βαφειάδη του ΕΚΚΕ που έγινε αποδεκτή, απάντηση στο αίτημα του ΕΕΚ θα δοθεί μετά την ολοκλήρωση των συνελεύσεων της Πρωτοβουλίας και την συγκέντρωσή της στην «Αθηναϊδα» στις 22 Μαρτίου.
Άρα, θα επανέλθουμε.
18 Μαρτίου 2009

Πέμπτη, Μαρτίου 12, 2009

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ 'ΑΘΗΝΑΪΔΑ'

Με γοργούς ρυθμούς προχωράνε οι τοπικές συνελεύσεις της Πρωτοβουλίας για την ενότητα και την κοινή δράση της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, σε πόλεις της Ελλάδας, γειτονιές της Αθήνας, συλλογικότητες εργαζομένων.
Το πρόγραμμα υπάρχει εδώ ολοκληρωμένο (νομίζω)

Σήμερα έγινε στο Δημαρχείο της Αγίας Παρασκευής η τοπική συνέλευση για Αγία Παρασκευή, Χολαργό & Παπάγου. Η παραπάνω αφίσα είχε μπει σε πολλά κεντρικά σημεία στην περιοχή, και η παρουσία του ενταγμένου & ανένταχτου κόσμου σ'αυτήν φρονώ πως ήταν αρκετά καλή, όπως και το επίπεδο της συζήτησης που έγινε.




Το παραπάνω κάλεσμα αποτέλεσε τη βάση του τελικού κειμένου που συνδιαμορφώθηκε στη συνέλευση & ψηφίστηκε από αυτήν .


Την Κυριακή πρόκειται να γίνει αντίστοιχη συνέλευση και στον Γέρακα, όπου έχει στηθεί και σχετικό http://mesogeia-antikapitalistika.blogspot.com/ blog.

Αντίσταση στις γειτονιές!: ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ «Γυναίκα κι εργασία» - Ομάδα γυναικών ΚΚΕ(μ-λ)



Αντίσταση στις γειτονιές!: ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ «Γυναίκα κι εργασία» - Ομάδα γυναικών ΚΚΕ(μ-λ)

Τετάρτη, Μαρτίου 11, 2009

ΕΞΩ ΟΙ ΦΕΡΑΡΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΣΙΣΤΟΒΑΡΗ

(Δείτε και το blog της ανοικτής συνέλευσης των κατοίκων της Αγ.Παρασκευής)

Οι ελεύθεροι χώροι μας ανήκουν

Μετά τον Δεκέμβρη σε πολλούς δήμους και συνοικίες της Αθήνας, οι κάτοικοι αντιλαμβανόμενοι την αναποτελεσματικότητα των τωρινών θεσμών σε θέματα που αφορούν άμεσα τη ζωή και την καθημερινότητά τους κι απογοητευμένοι από την αντιπροσώπευση, οργανώθηκαν σε ανοιχτές λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς..

Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιοχών αυτών, όπως εξάλλου και σε ολόκληρο το λεκανοπέδιο Αττικής, είναι αισθητή η έλλειψη ελεύθερων-δημόσιων χώρων, στους οποίους οι κάτοικοι θα μπορούν να έρχονται σε επαφή ανταλλάσσοντας ιδέες και απόψεις, συναποφασίζοντας για τη ζωή και το μέλλον τους. Αυτή η απουσία δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά αποτελεί απόρροια μιας λογικής που θέλει το άτομο απομονωμένο, εγκλωβισμένο στην ιδιωτική σφαίρα και ανήμπορο να διαχειριστεί θέματα που δεν αφορούν την απλή επιβίωση του.

Ο δήμος της Αγίας Παρασκευής δεν εξαιρείται φυσικά απ’ αυτό τον κανόνα, με τη διαφορά ότι διαθέτει κάποια επιπλέον χαρακτηριστικά λόγω της ιδιότητας του «εύπορου προαστίου». Ο πλούτος αυτός εκφράζεται σ’ αυτό που εμείς βιώνουμε σαν συνωστισμό από χώρους διασκέδασης. Χώρους που δε προσφέρουν τίποτα στους κατοίκους, εκτός από την αίσθηση της επίπλαστης χλιδής και της ευημερίας του προαστίου τους, η φτηνή αισθητική των οποίων δε θα μπορούσε παρά να είναι εναρμονισμένη με τον πρότυπο, αποδεκτό, κυρίαρχο και τελικά επιβεβλημένο τρόπο που πρέπει να διασκεδάζει ο σύγχρονος άνθρωπος. Το αποκορύφωμα αυτής της λογικής παρατηρούμε στο Ferrari club «Da Vinci» που δημιουργήθηκε στη θέση ενός χώρου που ήταν ουσιαστικά προορισμένος για τους κατοίκους. Μια ακόμη απόδειξη της ευκολίας με την οποία παρακάμπτονται οι νόμιμες διαδικασίες εκεί που υπάρχουν χρήματα για να τις αντικαταστήσουν.

Mε αφορμή λοιπόν την έλλειψη ελεύθερων δημόσιων χώρων και την δίκη της 16/2 η οποία θα έκρινε το μέλλον του κτήματος Σιστοβάρη καλέστηκε στις 15/2 ανοιχτή λαϊκή συνέλευση στο 1ο Δημοτικό Σχολείο της Αγίας Παρασκευής. Η έλευση κι η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη, δεδομένης της μοναδικότητας του εγχειρήματος και σαφώς πιο πολυπληθής από ανάλογες παραταξιακές συγκεντρώσεις και συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Στην συνέλευση υπήρξε ενημέρωση σχετικά με το κτήμα Σιστοβάρη, άλλους χώρους του δήμου που κινδυνεύουν ν’ αλλοιωθούν με τον ίδιο τρόπο και συζήτηση πάνω σε θέματα που αφορούν τη ζωή των κατοίκων της Αγίας Παρασκευής, μέσα σε κλίμα θετικό και δημιουργικό. Την συνέλευση ακολούθησε αυθόρμητη και δυναμική πορεία διαμαρτυρίας έως το Da Vinci. η οποία κατάφερε να ταρακουνήσει το «προσωπικό ασφαλείας» και τον ιδιοκτήτη. Ακολούθησε στις 17/2 παρέμβαση στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπως είχε αποφασιστεί από τη συνέλευση, με 2 σαφή αιτήματα:

  • ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ της ΑΔΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ Da Vinci & ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ

  • Και κάτι το αυτονόητο: ΕΝΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ για ελεύθερη χρήση από παιχνίδι, ψυχαγωγία και καλλιτεχνική δημιουργία μέχρι ζωντανές διαδικασίες διαλόγου και συνελεύσεων των κατοίκων γύρω από σοβαρά θέματα που αφορούν τη ζωή τους.

Παρόλο τον δυναμισμό που είχε η παρέμβαση, οι δημοτικοί σύμβουλοι των περισσοτέρων παρατάξεων προσπάθησαν να υπονομεύσουν την κίνησή μας, να μας αποπροσανατολίσουν με αλληλοκατηγορίες, ή να κάνουν πατερναλιστικές αγορεύσεις, κενές νοημάτων. Απλοί πολίτες πέρα από μικροπολιτικές σκοπιμότητες αναγκαστήκαμε να υπομείνουμε για αρκετές ώρες αυτή τη μοναδική επίδειξη «δημοκρατίας», παίρνοντας για αντάλλαγμα την αδυναμία τους να παρέμβουν νομικά, ώστε να μας αποδοθεί το κτήμα που δικαιωματικά μας ανήκει και την δυσκολία εύρεσης ενός ελεύθερου χώρου, που θα μπορούμε όλοι οι κάτοικοι να συνευρισκόμαστε.

Η δεύτερη ανοιχτή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στις 22/2, εκτός της ενημέρωσης για την παρέμβαση, αποφάσισε την σταθεροποίηση της διαδικασίας των συνελεύσεων και το άνοιγμα προς ένα ευρύτερο πεδίο θεμάτων, είτε αυτό αφόρα άλλους διεκδικούμενους δημοσίους χώρους (βίλλα Ιόλα), είτε περιβαλλοντικά ζητήματα, όπως αυτό του Υμηττού.

Έτσι η τρίτη ανοιχτή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο 3ο Δημοτικό, αφού μας αρνήθηκαν το 1ο Δημοτικό όπως είχαμε ζητήσει επιτακτικά στο δημοτικό συμβούλιο με διάφορες προφάσεις οι οποίες δείχνουν πως θέλουν ν’ αποφύγουν κάθε πιθανή μας συσχέτιση με τον τόπο του εγκλήματος. Εκεί λοιπόν, αποφασίσαμε και να εντείνουμε τις δράσεις μας γύρω από το σύμβολο της καταπάτησης των ελεύθερων χώρων και της εμπορευματοποίησής τους, αλλά και να συνεχίσουμε αποφασιστικά, δυναμικά και μαζικά να ασχολούμαστε με τον Υμμητό – που η κεντρική εξουσία ετοιμάζεται για νέο φαγοπότι- αλλά και το πρώην στρατόπεδο Σπυρούδη, τη βίλα Ιόλα, το κτήμα Ασημακοπούλου κ.ά.

Επιλεγούμε να μην κλεινόμαστε στα σπίτια μας, τυφλοί στα όσα συμβαίνουν γύρω μας, να αποφασίζουμε οι ίδιοι για την ποιότητα της ζωής μας και να κάνουμε τις Ανοιχτές Συνελεύσεις χώρους ουσιαστικής επικοινωνίας και προώθησης δράσεων. Είμαστε ενωμένοι κι αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε από εδώ και στο εξής κανέναν ν’ αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς κι ενάντια σε μας!!!

Καλούμε σε πορεία διαμαρτυρίας για την αυθαιρεσία του DaVinci Ferrari club κι αντίστασης στα σχέδιά τους για εμπορευματοποίηση της δημόσιας γης, το Σάββατο 14/2 με αφετηρία την πλατεία Αγίου Ιωάννη (πάνω πλατεία) στις 12:00.

.

Το κτήμα Σιστοβάρη ανήκει στο λαό… πάρτε τις Ferrari σας και φύγετε από ‘δω!!!

  • ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ, ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ


Ανοικτή Συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής

Κυριακή, Μαρτίου 08, 2009

Πρωτοβουλία για την ενότητα και την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς

9/3
- Γαλάτσι - Πατήσια - Κυψέλη (6.30μμ στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Γαλατσίου)
10/3
- Κλαδική Συνέλευση Τεχνικών-Μηχανικών (7 μ.μ., αμφ. Γκίνη, Ε.Μ. Πολυτεχνείο)
11/3
- Νέα Ιωνία - Νέα Φιλαδέλφεια - Μεταμόρφωση (7 μμ στο συνεδριακό κέντρο δίπλα στο ΚΕΠ Ν.Ιωνίας)
- Βύρωνας - Καισαριανή - Παγκράτι (7 μμ στο Στέκι Νεολαίας, Πλατεία Ταπητουργείου, Βύρωνας)
- Κουκάκι - Πετράλωνα - Κεραμεικός (7 μμ στο Καφέ Δίαυλος –πεζόδρομος δίπλα στο ΜΕΤΡΟ)
12/3
- Αγία Παρασκευή - Χολαργός - Παπάγου (6.30μμ στο Δημαρχείο Αγ. Παρασκευής, Μεσογείων 463)
- Ζωγράφου (6.30μμ στο Πνευματικό Κέντρο)
- Ρέθυμνο (7 μμ στο Εργατικό Κέντρο)
-Βόλος (7 μ.μ. "Θόλος" Πανεπιστημίου)
13/3
- Νέο Ηράκλειο - Λυκόβρυση (7μμ στο Πολύκεντρο Ν. Ηρακλείου)
- Κλαδική Συνέλευση εργαζόμενων στα ΜΜΕ (6.30μμ στην αίθουσα ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας)
14/3
- 'Ιλιον - Πετρούπολη - Καματερό (6μμ στο Δημαρχείο Ιλίου)
- Νοτίων Συνοικιών (Ηλιούπολη, Αργυρούπολη, Ελληνικό κλπ), 6 μ.μ. στο 1ο ΚΑΠΗ Αργυρούπολης
- Χαϊδάρι - Αιγάλεω - Αγία Βαρβάρα (6 μμ στο πνευματικό κέντρο "Γιάννης Ρίτσος")
- Εξάρχεια (6μμ στο Ε. Μ. Πολυτεχνείο)
- Μυτιλήνη (6μμ στο καφέ «Δίαυλος» στην αγορά)
- Αλεξανδρούπολη (7μμ)
- Ζάκυνθος (6μμ)
- Κλαδική Υγειονομικών, στο αμφιθέατρο του Ερυθρού Σταυρού (3 μ. μ.)
15/3
- Περιστέρι (6μμ στην Ξυλοτεχνία)
- Πειραιάς, στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιά (Καραϊσκου 111, 6:30 μ.μ.)
- Ανατολική Αττική (Γέρακας, Παλλήνη, Γλυκά Νερά, Πόρτο Ράφτη, κλπ), 10.30 π.μ., 1ο Γυμνάσιο Γέρακα.
- Γκύζη-Αμπελόκηποι, στο Θέατρο Ημέρας (Γεννηματά 20, Αμπελόκηποι, 12 μεσ.)
- Κέρκυρα
- Λευκάδα
16/3
- Νίκαια - Κορυδαλλός - Κερατσίνι (8μμ στο Δημαρχείο Νίκαιας)
- Αγρίνιο
17/3
- Καλλιθέα - Ταύρος - Μοσχάτο (7μμ στο Δημαρχείο Καλλιθέας)
- Χαλάνδρι - Βριλήσσια - Ψυχικό (7μμ στο παλαιό Δημαρχείο Χαλανδρίου-ΚΕΠ)
- Κλαδική εργαζόμενων στο Βιβλίο και το εμπόριο (8.00 μ.μ. βιβλιοπωλείο ΚΨΜ, Εξάρχεια)
18/3
- ΑΕΙ-ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, στο Πολυτεχνείο ΑΠΘ (5 μ.μ.)
- Πάτρας, στο Εργατικό Κέντρο (6 μ. μ.)
19/3
- Ν. Σμύρνης (2η), στο Δημαρχείο (7 μ. μ.)
.
Ο πρώτος κύκλος των συνελεύσεων-συγκεντρώσεων θα καταλήξει σε Πανελλαδική Συνάντηση στην Αθήνα στις 22 Μάρτη, στον Πολυχώρο "Αθηναίδα" (στάση ΜΕΤΡΟ Κεραμεικός, Καστοριάς 34-36, Βοτανικός).
Στην "Πρωτοβουλία για την ενότητα και την κοινή δράση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς" συμμετέχουν ανένταχτοι αγωνιστές και οι οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς ΑΡΑΝ – ΑΡΑΣ – ΕΚΚΕ – ΝΑΡ – νΚΑ – ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ – ΟΚΔΕ Σπάρτακος – ΟΚΔΕ – ΣΕΚ και τα μέτωπα ΜΕ.Ρ.Α. και ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α