Δευτέρα, Οκτωβρίου 29, 2012

ΔΙΗΜΕΡΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΥΡΙΑΚΗ 28/10 (φωτο)


Ολοκληρώθηκε χθες στο ΚΥΒΕ στο Περιστέρι το πολιτικό διήμερο που διοργάνωσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ . Μια που, προτίμησα να πάω αλλού, δεν έχω σαφή εικόνα για το τι ειπώθηκε .

Ο κόσμος ήταν πάντως και πάλι αρκετός, ενώ η 'κεντρική' συζήτηση κράτησε μέχρι λίγο μετά τις 10 το βράδυ .
Το σημαντικό (για μένα) στην 2η μέρα, ήταν μια απουσία και μια παρουσία .
Η απουσία ήταν της Κομμουνιστικής Ανανέωσης, που δεν είχε όχι απλά παρέμβαση στο διήμερο, αλλά ούτε καν φυσική παρουσία των μελών της . Μια που συμβαίνει για πρώτη φορά σε κεντρική εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι ένα θέμα για τη συνέχεια ..



Η παρουσία τώρα, ήταν το γεγονός πως υπήρχε τραπεζάκι τοπικής επιτροπής ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και συγκεκριμένα της ΤΕ Φυλής Αχαρνών, που μέσα από αυτό έκανε γνωστές τις δράσεις της, τα κείμενά της κλπ . Κάτι κινείται από τα κάτω :-)




Στο διήμερο, και συγκεκριμένα χθες, υπήρχε και εμφάνιση της πρωτοβουλίας γύρω από το ΑΝΤΑΡΤΥΚΟ και το wiki για τη 2η συνδιάσκεψη .

Βίντεο δεν έχω τραβήξει, χτες τραβούσαν περισσότερες 'πηγές' - λογικά από σήμερα το βράδυ/ αύριο θα αρχίσουν να ανεβαίνουν .

Κυριακή, Οκτωβρίου 28, 2012

¡ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ SYRIZA FANS, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ANTARSYA !

Μπορεί να είναι αρκετά διαδεδομένο πως υπάρχει Syriza Espanola, στο twitter

@syriza_es

και στο facebook : Syriza Española
Να γίνονται συζητήσεις για το αν η Izquierda Unida είναι ο Συριζα της Ισπανίας,

αλλά λίγοι νομίζω ξέρουν πως υπάρχουν και κάποιοι που αναρωτιούνται γιατί δεν γίνεται μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ :-)

Το παρακάτω άρθρο είναι από το kaosenlared.net

12 Oct 2012

¿Por qué no una ANTARSYA en el Estado Español?

por Eduardo Andradas
Viernes, 12 de Octubre de 2012 13:11
Compartir redes sociales

En Grecia varios partidos y colectivos de izquierda, han construido una alianza política y electoral anticapitalista, ¿es extensible ese proyecto al estado español?
La unidad de la izquierda es un fin histórico de los movimientos y organizaciones  progresistas y revolucionarias  del estado Español. Desde la Conjunción Republicano-Socialista de 1909 entre el PSOE de Pablo Iglesias y varios Partidos Republicanos en respuesta a la dictadura encubierta del sistema de la Restauración. Pasando por el Frente Popular en 1936 o diversas coaliciones electorales en 1977 de la izquierda a la izquierda del PCE como la Agrupación electoral de los Trabajadores en la que estaba la  ORT o el Frente Democrático de la Izquierda que núcleo el PTE. Finalizando en 1986 con Izquierda Unida.
El periodo de Julio Anguita en IU, fue el de reagrupamiento de diferentes organizaciones a las ya existentes (PCE, PASOC, CUT-BAI, Izquierda Republicana…) como el Partido Obrero Revolucionario (POR), el Partido Revolucionario de los Trabajadores (PRT), Esquerda Galega o diversos partidos Verdes. Durante la etapa de Gaspar Llamazares como coordinador General y su acercamiento al PSOE, de IU se separaron por su izquierda, la Corriente Roja de Ángeles Maestro o Espacio Alternativo (Después  Izquierda Anticapitalista). Divisiones todavía hoy existentes y no agrupadas en Izquierda Unida.
IU está siguiendo la estrategia de su equivalente Griego, Syriza (Coalición Radical de Izquierdas) pactando acuerdos con Partidos nacionalistas de izquierda como Batzarre en Navarra, CHA en Aragón, Iniciativa per Catalunya o ANOVA en Galizia, a la vez que lo intenta con organizaciones del espacio Verde como EQUO (Solo para las elecciones Gallegas) o Los Verdes-Grupo Verde del personalista Esteban Cabal.
Por ahora no consiguió unir a las formaciones o colectivos a su izquierda. Teorizando muchos de ellos, por su escasa entidad estatal que sería una fagocitación simplemente de su militancia por IU o otros como el PCPE o Izquierda Anticapitalista porque están en contra de la línea política de socialismo reformista  de Izquierda Unida. Optando por una ruptura con el sistema capitalista y con la constitución  española de 1978.
En Grecia se conformo por parte de casi una docena de partidos y colectivos ANTARSYA. Una coalición que agrupa a distintas  corrientes del socialismo revolucionario. Algunas hermanadas ideológicamente o mediante secciones internacionales con formaciones del estado español como Izquierda Anticapitalista o En Lucha y otras similares en ideología y historia al PCE-ML o Los Verdes de la Comunidad de Madrid. Otras son grupos locales parecidos al MIA-Pinto, Izquierda Ecologista de Alcobendas y Sanse, Izquierda Social de San Martín de la Vega o los FdI Asturianos.
Si en Grecia lo han conseguido ¿Por qué no una ANTARSYA en el estado Español? Mimbres existen,  la Red Roja de Ángeles Maestro, Izquierda Anticapitalista e  Izquierda Castellana a nivel estatal más los citados más arriba, a los que se podía unir el PCPE, (ya que carece  por ahora de la entidad numérica y organizativa del KKE, para ampliar espacios electores y sociales por sí solo, en mi opinión).
A la clase trabajadora le va su libertad, el encuentro de la izquierda revolucionaria  para derrotar al capitalismo.
¿Qué es ANTARSYA?
El 22 de Marzo del 2009 diez organizaciones de la izquierda Griega, constituyeron  la alianza ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Surgida  de un debate previo asambleario extendido por Grecia, con el objetivo de contribuir a una revolución anticapitalista y la perspectiva de un sistema social socialista.
Contrario a la estancia de este país en la Unión Europea y se conforma en asambleas de base, participando en junto con otras fuerzas políticas entre ellas Syriza en coordinadoras civiles para la acción y la resistencia contra las medidas del gobierno Neoliberal. Sus propuestas inmediatas son un salario mínimo de 1400 euros, semana laboral de 35 horas sin reducción salarial, nacionalización y control obrero de la banca, de los sectores estratégicos de la economía y de los servicios públicos privatizados, una respuesta ecosocialista a la crisis ecológica, el desarme de la policía antidisturbios y todos los derechos políticos y sociales para los inmigrantes.
Una conferencia General es quien dirige a la coalición, donde quedan representados los comités locales y sectoriales (Por ramas de la economía). Su principal trabajo  militante lo hace en los movimientos sociales. Dispone de una afiliación aproximada de 4000 mujeres y hombres.
Sus resultados electorales son los siguientes:
Europeas 2009, 0.39% (4.217 votos), Generales del 2009 0.36% (24.800), Regionales del 2010, 1.80% (96.959) y en las parlamentarias de Mayo del  2012 1.19% (74.642).
Estas son los Partidos y movimientos que integran el Frente de la Izquierda Anticapitalista Griega:
Ecologistas Alternativos
Partido de ideología verde y ecosocialista, nace de un grupo  de la ya desaparecida Federación Ecologista no incorporado a Los Verdes –Ecologistas, miembro del Partido Verde Europeo.
Renovación Comunista
Organización escindida de la Renovación comunista Ecológica de Izquierdas. Esta fracción abandono AKOA en el año 1999  por el acercamiento de este partido al Eurocomunista Synaspismós  (Hoy en Syriza). Llegando a un acuerdo con el Partido Comunista de Grecia (KKE) para las elecciones del 2000 y para procesos electorales locales del 2006. Su ideología es Eco-marxista.
Grupo de Izquierdas Anticapitalista
De línea política maoísta, está influenciada por el Marxismo estructuralista de Louis Althusser.
Recomposición de Izquierdas
Predominantemente Maoísta, alberga en su seno a estructuralistas y comunistas Hoxihistas.
Corriente de la Nueva Izquierda
Tras el apoyo que prestó el KKE en 1989 al Gobierno de Nueva Democracia, un sector del partido se escindió y pasándose a llamar Corriente de la Nueva izquierda, donde su militante más conocido fue Kostas Kappos, ex miembro del Comité Central del KKE y diputado,  integrante de la Plataforma “Ayuda a la Cuba Revolucionaria”.
Esta formación está constituida por diversas corrientes socialistas entre ellas siendo la principal la Ecosocialista, seguida de la Marxista-Leninista.
Organización Comunista Internacionalista de Grecia-Espartaco
Es un grupo trotskista en Grecia. Es la sección griega de la Cuarta Internacional reunificada. En España seria homologo a Izquierda Anticapitalista.
Movimiento Revolucionario Comunista de Grecia
El EKKE, fue fundado en 1970, de orientación maoísta, en los ámbitos universitarios de los años setenta tuvo bastante influencia.
Partido Socialista de los Trabajadores de Grecia
Es miembro de la Corriente Socialista Internacional y principal partido junto con el SWP Británico de la misma.  Creado en 1967 por un grupo de estudiantes griegos exiliados en Londres.
Juventudes Comunistas de Liberación
Son las Juventudes de la Corriente Nueva Izquierda
Organización Comunista Independiente de Serres
Partido de ámbito de la Región de Serres  de la Macedonia Central Griega. De orientación socialista Autogestionaria.

Eduardo Andradas, Investigador Histórico

ΔΙΗΜΕΡΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΑΒΒΑΤΟ 27/10 (φωτο, βιντεο/updated)

Ξεκίνησε σήμερα το πολιτικό διήμερο συζητήσεων που διοργανώνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο Περιστέρι (ΚΥΒΕ).

Τον πρώτο κύκλο συζητήσεων με θέμα "Κρίση του ευρώ - κρίση του καπιταλισμού. Ποιά είναι η διέξοδος;" τον πρόλαβα στο τέλειωμα .

Μπορείτε να διαβάσετε την ομιλία του Σταύρου Μαυρουδέα, καθώς την έχει ανεβάσει στο blog του


H δεύτερη ενότητα, ήταν "Ελλάδα και Ευρώπη: Από την πανεργατική αντίσταση στην ανατροπή! Για ένα εργατικό κίνημα στα χέρια των εργαζομένων"
Μίλησαν οι Μάρτα Καστίγιο (Sindicato Andaluz de Trabajadores), Βασίλης Συλαϊδής (Ιντρακόμ), Richard Boyd Barrett (SWP/United Left Alliance - Ιρλανδία), Νίκος Αδαμόπουλος (ΠΟΕ-ΟΤΑ), Χρίστος Μπίστης (ΕΚΚΕ, ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ) .

Μια άποψη του χώρου
η Μάρτα Καστίγιο (και ο Ν.Λούντος, σε ρόλο μεταφραστή)

Ο Richard Boyd Barrett


Βίντεο με απόσπασμα από τις ομιλίες των Μ.Καστίγιο/Ρ.Μπάρετ Να σημειώσω πως γίνεται βιντεοσκόπηση όλων των ομιλιών/παρεμβάσεων και θα ανεβούν από όσο ξέρω σταδιακά στο διαδίκτυο, ενώ για πρώτη φορά σε τόσο μαζική εκδήλωση του χώρου έμεινε άκαπνη η κυρίως αίθουσα . Βοήθησε σίγουρα και το γεγονός, πως οι καπνίζοντες μπορούσαν να παρακολουθούν τις ομιλίες μέσα από προτζέκτορα που υπήρχε στον εξωτερικό χώρο (αλλά ίσως και να παρατηρούν τους καλεσμένους στη δεξίωση γάμου που γινόταν στον πάνω όροφο σε ένα ιδιαίτερα σουρεαλιστικό σκηνικό :-)

Παράλληλα η εκδήλωση ήταν και η 'επίσημη πρώτη' εμφάνιση της νέας οργάνωσης που δημιουργήθηκε από όσους αποχώρησαν από την ΑΡΑΣ. Το όνομά της : Αριστερή Συσπείρωση

Παρέμβαση της Αριστερής Συσπείρωσης στο Πανελλαδικό διήμερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 

Κείμενο της ΑΡΑΝ που μοιραζόταν στο διήμερο


Πέμπτη, Οκτωβρίου 25, 2012

ΑΡΑΣ, ΤΑ ΔΥΟ ΚΕΙΜΕΝΑ


Την περασμένη βδομάδα, δημοσιοποιήθηκε η αποχώρηση από την ΑΡΑΣ (Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση) ενός σημαντικού τμήματος του δυναμικού της, με το κείμενο να υπογράφεται και από 11 (από τα 25) μέλη του ΚΣ της οργάνωσης .

Όλες οι εσωτερικές κρίσεις της ΑΡΑΣ προσπαθούσαν να ξεπεραστούν από τον ιδρυτικό πολιτικό κύκλο με την εξόντωση του "εσωτερικού εχθρού", με την αντανακλαστική αντιμετώπιση της εσωτερικής διαφωνίας ως προσπάθεια ανατροπής του. Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής ήταν η προηγούμενες τρεις μαζικές αποχωρήσεις μελών και η αποστράτευση κατά καιρούς εκατοντάδων αγωνιστών.
Κάθε προσπάθεια επίλυσης των διαφωνιών στο εσωτερικό της οργάνωσης αποδείχθηκε μάταιη γιατί συναντούσε τους τακτικισμούς του ιδρυτικού πολιτικού κύκλου, που παρέτειναν και ανέβαλαν τη συνδιάσκεψη της οργάνωσης επειδή δεν τους εξυπηρετούσαν οι συσχετισμοί.
Οι επιλογές αυτές του πολιτικού κέντρου της ΑΡΑΣ οδήγησαν στην μαζική συνειδητή αποχώρηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών της, αποκαλύπτωντας ότι "ο βασιλιάς είναι γυμνός".
Μετά τη δημοσιοποίηση  του  κειμένου αποχώρησης,  ακολουθούν ως χιονοστιβάδα, νέες μαζικές αποχωρήσεις μελών, που συμπαρατάσονται με τους υπογράφοντες το κείμενο. Στην κατεύθυνση αυτής της συμπαράταξης, ενεργοποιούνται επίσης, ένα αρκετά μεγάλο δυναμικό της ΑΡΑΣ που είχε αποχωρήσει σε προηγούμενα χρονικά διαστηήματα ή είχε αποστρατευθεί, καθώς και άτομα που βρίσκονταν στον πολιτικό της περίγυρο.
  
ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΟΡΦΩΜΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ
Το νέο πολιτικό μόρφωμα που συγκροτήθηκε, ήδη λειτουργεί με τη μορφή της πολιτικής οργάνωσης. Συγκρότησε ανοικτά και συνεχώς διευρυνόμενα προσωρινά συντονιστικά όργανα, με στόχο την καλύτερη και πιο συντονισμένη παρέμβαση στα πολιτικά καθήκοντα που απορρέουν από την κρίσιμη πολιτική συγκυρία, την οργανωτική ανασυγκρότηση και λειτουργία των πυρήνων βάσης, την προετοιμασία και επεξεργασία θέσεων για συνδιάσκεψη σε πολύ σύντομο χρονικό ορίζοντα.  
ΣΤΑΘΕΡΑ  ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΑΚΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Το νέο πολιτικό μόρφωμα παραμένει σταθερό στις βασικές πολιτικές θέσεις, που είχε κατακτήει στις μέχρι τώρα κινηματικές και πολιτικές διαδικασίες, θα συμμετέχει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ως συνιστώσα της, θα συνεχίσει να είναι παρόν στα μετωπικά πολιτικά, κοινωνικά και συνδικαλιστικά σχήματα. Θα επιδιώξει να συμβάλει για την πολιτική συνεννόηση και την μετωπική κινηματική συνεργασία της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο αποχώρησης.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΑΣ 
Από την πρώτη περίοδο ανάπτυξης και μαζικοποίησης της ΑΡ.Α.Σ., λειτουργεί συνεχώς ένας πολιτικός κύκλος συνεννόησης βασιζόμενος σε ένα στενό τμήμα από τον αρχικό πυρήνα συγκρότησης της οργάνωσης, όχι μόνο εντός αλλά και εκτός των επίσημων διαδικασιών της ΑΡ.Α.Σ. Ο πολιτικός αυτός κύκλος πέρα από την πολιτική τροφοδοσία, τον ιδεολογικό εξοπλισμό και την οργανωτική ανάπτυξη, φροντίζει και για ένα ακόμα ζήτημα: την «προστασία» της ΑΡ.Α.Σ. από παρεκκλίσεις των μελών της προς οποιοαδήποτε κατεύθυνση θεωρείται κάθε στιγμή ως εσφαλμένη. Η «προστασία» της ΑΡ.Α.Σ. από τον «εσωτερικό εχθρό» μονιμοποιείται και σταθεροποιείται ως παράλληλη διαδικασία του τμήματος του ιδρυτικού πολιτικού κύκλου εκτός των οργάνων της από το 2003. 
Η παράλληλη διαδικασία τμήματος του τμήματος του ιδρυτικού πολιτικού κύκλου έχει πολλές φορές (όχι πάντα κακόπιστα ή εκ του αποτελέσματος λανθασμένα) παραβιάσει στοιχειώδεις κανόνες συντροφικής συμπεριφοράς, τη δημοκρατική λήψη αποφάσεων, τις αρχές λειτουργίας και το καταστατικό της Ά συνδιάσκεψης. Ενδεικτικά γεγονότα μονομερούς παραβίασης των κανόνων λειτουργίας της ΑΡ.Α.Σ. αποτελούν η μεταφορά της λήψης αποφάσεων από ένα όργανο (Φ.Σ.) σε άλλο όργανο (Κ.Σ.) με "ευνοϊκότερο" συσχετισμό, ο διορισμός καθοδηγήσεων ή μελών στα όργανα χωρίς συλλογική απόφαση, η εμφάνιση προσωπικών κειμένων ως αποφάσεις οργάνων, η υπαναχώρηση από συλλογικά συμφωνημένες πολιτικές κατευθύνσεις, η παρουσίαση σ/φων με σχέση πολιτικής επιρροής ως μέλη, η αξιοποίηση σ/φων με προφανή χαρακτηριστικά προσωρινής παρουσίας στην ΑΡ.Α.Σ. για την καταπολέμηση του «εσωτερικού εχθρού». 
Χαρακτηριστικό είναι η μη λειτουργία πολλών πυρήνων (κυρίως εργαζομένων) με αποτέλεσμα πολλοί σύντροφοι να απομακρύνονται από διαδικασίες βάσης και τελικά η πολιτική συζήτηση-απόφαση να μετατοπίζεται αποκλειστικά στο όργανο του Κ.Σ. Η συγκεντρωτική αυτή λειτουργία απομάκρυνε πολλούς συντρόφους και πολλά μέλη της οργάνωσης δεν βάθυναν την πολιτική τους συγκρότηση. Οποιαδήποτε κριτική σε αυτή την λάθος λειτουργία της οργάνωσης εκλαμβανόταν ως μια διαβρωτική κίνηση. 
Η επιδίωξη εξώθησης μελών της οργάνωσης προετοιμάζεται συστηματικά σήμερα για 3η φορά από την πλευρά αυτού του τμήματος του πολιτικού κύκλου, ως διαδικασία ανασυγκρότησής του στα πλαίσια μιας αντιπαράθεσης με τον υποδεικνυόμενο ως «εσωτερικό εχθρό». Την πρώτη φορά ήταν απέναντι σε μια αντίληψη που χαρακτηρίζεται ως «απολίτικη, φοιτητοκεντρική, κομμουνιστοφοβική, μη συγκρουσιακή». Την δεύτερη φορά ήταν απέναντι σε μια αντίληψη που χαρακτηρίζεται ως «αντιοργανωτική, φιλοτροτσκιστική». Την τρίτη φορά είναι απέναντι σε μια αντίληψη που χαρακτηρίζεται ως «προσωποπαγής, επικίνδυνη, φραξιονιστική» 
Απέναντι στην παράλληλη διαδικασία αυτού του πολιτικού κύκλου ακριβώς επειδή αυτή παραβιάζει κανόνες λειτουργίας της ΑΡ.Α.Σ. συγκροτούνται για 3η επίσης φορά παράλληλα με τις επίσημες οργανωτικές δομές δίκτυα, με κύριο το στοιχείο της αυτοάμυνας απέναντι στην εξώθηση, τον αποκλεισμό και την υποταγή στο συγκεκριμένο τμήμα. Κατά παράδοξο δε τρόπο, κάθε φορά αυτοί που πρωτοστατούν πρόθυμα ή παροτρύνονται από το συγκεκριμένο τμήμα της ΑΡ.Α.Σ. να εξοντώσουν τον «εσωτερικό εχθρό» αποτελούν κατά κανόνα τον επόμενο «εσωτερικό εχθρό». Είναι λοιπόν τουλάχιστον υποκριτικό, το μόνο μόνιμο παράλληλο δίκτυο, να χρεώνει σε οποιονδήποτε άλλον την πρακτική παράλληλης λειτουργίας εκτός των διαδικασιών της ΑΡ.Α.Σ, όταν το ίδιο πρώτο την εφαρμόζει και συστηματικά την διδάσκει. 
Η διαδικασία ανεύρεσης και εξόντωσης του «εσωτερικού εχθρού» είναι μια διαδικασία που αποσυγκροτεί συνεχώς την ΑΡΑΣ, προκαλώντας την συνεχή αιμορραγία της σε πολιτικά στελέχη και στην αποδυνάμωση των πολιτικών της πρακτικών και στόχων. 
Συνοπτικά, όλες οι εσωτερικές κρίσεις της ΑΡΑΣ μέχρι σήμερα, αν και δεν ταυτίζονται απόλυτα, ωστόσο εκδηλώνονται και επιχειρείται να επιλυθούν με κοινά χαρακτηριστικά. 
1. Την αντανακλαστική αντιμετώπιση της διαφωνίας ως προσπάθεια ανατροπής του τμήματος του πολιτικού κύκλου-κέντρου ή αν μη τι άλλο την πρόκληση φθοράς σε αυτό, χωρίς προσπάθεια ανάγνωσης και κατανόησής της 
2. Την αναβάθμιση της οργανωτικής αντιμετώπισης που προκρίνει ο συγκεκριμένος αυτός κύκλος. 
3. Την κατηγορία για φραξιονισμό στους συντρόφους που θέτουν τη διαφωνία, χρεώνοντάς τους παράλληλα μια σειρά από συντηρητικά ιδεολογικά χαρακτηριστικά όπως: σεξιστές, δεξιοί, απολίτικοι, έχοντες εμπεδώσει το φόβο την ήττα και άλλα μικροαστικά ιδεολογικά πρότυπα (καριερίστες, νοικοκυραίοι, κοινωνικός μέσος όρος) ενώ παράλληλα είναι «ευεπίφοροι στις κοινωνικές πιέσεις και τάσεις που αναπτύσσονται» και αρνούνται να κάνουν το «άλμα προς τα μπρός». 
4. Την προσπάθεια αυτού του κύκλου να εμπλέξει στα εσωτερικά ζητήματα της οργάνωσης μέλη άλλων οργανώσεων της ρ.α. με στόχο να επηρεάσει υπέρ του την έκβαση της εσωτερικής "αντιπαράθεσης", διαδίδοντας επιλεκτικά στοιχεία της εσωτερικής συζήτησης. Τελικά η τακτική αυτή παγιώθηκε ως κύριο στοιχείο στον εσωτερικό διάλογο της ΑΡΑΣ. Στα πλαίσια αυτά διεξήχθη και αποτυπώθηκε εξόφθαλμα κυκλική σταυροδοσία στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Παράλληλα παρακάμφθηκε το τελευταίο χρονικό διάστημα από πλευράς ΑΡ.Α.Σ. η γραμμή για ενιαιομετωπική δράση στα πολιτικά και κυρίως στα κοινωνικά μέτωπα, καθώς και η προοπτική διεύρυνσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, προτάσσοντας ως πρόφαση την ενιαιότητα του χώρου, με συνέπεια όμως την εμβάθυνση του σεκταρισμό του. 
5. Η αντιπαράθεση δεν αφορά σε καταλυτικές στρατηγικές πολιτικές διαφορές, αλλά διαφορετικές πολιτικές εκτιμήσεις, και συνεπώς η εμμονή αλλά και μεγένθυσή της αντιπαράθεσης η οποία διαχρονικά εξελίσσεται, οφείλεται μόνο στην προσπάθεια απόλυτου και με κάθε κόστος ελέγχου της ΑΡ.Α.Σ. από τον συγκεκριμένο τμήμα. 
6. Η επίλυση των διαφωνιών επιχειρείται κατά κανόνα με την «αναβάθμιση» της οργανωτικής λειτουργίας (σήμερα με τον μονομερή ορισμό εξωτερικών καθοδηγήσεων). Χαρακτηριστικό είναι ότι το οργανωτικό σκέλος της Ά Συνδιάσκεψης παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις απέτυχε να καταργήσει τα παράλληλα δίκτυα με την πολιτική λειτουργία των οργάνων της ΑΡ.Α.Σ. και δυστυχώς επιβεβαιώνεται ότι ο άδηλος στόχος της δεν ήταν η εξέλιξη της ΑΡ.Α.Σ. από πολιτική ομάδα σε πολιτική οργάνωση, αλλά ο καθολικός έλεγχος της οργάνωσης. 
Σήμερα σε μια εφιαλτική κοινωνική συγκυρία θα έπρεπε να αποτρέπεται η διάλυση των πολιτικών οργανώσεων της Αριστεράς και μάλιστα με μια σχετική ευκολία, ειδικά δε όταν δεν υφίστανται, αλλά κατασκευάζονται, στρατηγικές πολιτικές διαφωνίες. Όμως σε μια συγκυρία όπου απαιτούνται ευρύτερες συσπειρώσεις είναι φανερό ότι η στάση και απόφαση του ενός τμήματος του καθοδηγητικού κύκλου της ΑΡΑΣ είναι να ακολουθήσει την εντελώς αντίθετη πολιτική στρατηγική για το εσωτερικό της οργάνωσης. Η επιμονή τους να διαγράψουν συντρόφους και μάλιστα παρά την αντίθετη απόφαση του ΚΣ, χρεώνοντάς τους το σύνολο της ευθύνης της εσωτερικής αντιπαράθεσης που αναπτύχθηκε πρόσφατα, αποτελεί όριο πολιτικής συνύπαρξης. 
Προσπαθήσαμε επανειλημμένα, παρά τις αντιπαραθέσεις, να οριοθετήσουμε το πολιτικό διακύβευμα και να προσδιορίσουμε με κάθε δυνατό τρόπο ότι είναι αναγκαίο στη συγκυρία η ενότητα της ΑΡΑΣ να μην τραυματιστεί εκ νέου. Προσπαθήσαμε με πολιτικούς όρους να ανακόψουμε τη βούληση ορισμένων συντρόφων για διάλυση της ΑΡΑΣ, όμως η πρωτοβουλία αυτή βρήκε τοίχο σε μια σειρά συντρόφους, οι οποίοι εκτιμούν πως κάθε προσπάθεια διατήρησης της ενότητας της ΑΡΑΣ αποτελεί τροχοπέδη για την εμπέδωση της γραμμής του «πολιτικού κέντρου της». Έτσι λοιπόν, επιλέχθηκε να μην ανοίξουν με ουσιαστικό τρόπο μια σειρά από κομβικά ζητήματα που θα έφερναν τον πολιτικό διάλογο και παρέμβαση της ΑΡΑΣ ένα βήμα εμπρός όπως: 
· Την προσπάθεια για την οικοδόμηση ενός μετώπου πρωτίστως των δυνάμεων της αριστεράς, που με συγκεκριμένο και ενιαίο τρόπο, σε πολιτικό επίπεδο, αλλά κυρίως σε επίπεδο εργασιακών χώρων και συνοικιών, με πρακτικούς και ιδεολογικούς όρους θα αντισταθεί στην επέλαση του κεφαλαίου. 
· Το ζήτημα της γείωσης και εμπέδωσης της πολιτικής γραμμής και επεξεργασίας της ΑΡ.Α.Σ. για τους κοινωνικούς χώρους και τα μέτωπα (ενιαιομετωπικές δράσεις). Πράγμα που είχε σαν συνέπεια να μην είναι επαρκώς προετοιμασμένη η ΑΡ.Α.Σ. για να συμβάλλει αποτελεσματικά στην συγκρότηση ενός αντί μνημονιακού κινήματος αλλά και παράλληλα να μην έχει τη δυνατότητα παρέμβασης σε σημαντικά μέτωπα της περιόδου (ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, διάλυση επαγγελμάτων) παρά το γεγονός ότι σε συγκεκριμένους χώρους οι δυνάμεις της επαρκούσαν για την υλοποίηση συγκεκριμένων κινήσεων. 
· Η διαρκής αναβολή της 2ης Συνδιάσκεψη της ΑΡ.Α.Σ. που θα μπορούσε να επιδράσει καταλυτικά στο ξεπέρασμα πολλών πολιτικών αντιθέσεων, για λόγους φαντασιακών «συσχετισμών» χωρίς καμία πολιτική λογική. 
Οι προσωπικοί ανταγωνισμοί και στρατηγικές στο εσωτερικό της ΑΡΑΣ φάνηκαν ανυπέρβλητο εμπόδιο, στο βαθμό που όποια προσπάθεια άμβλυνσης της διαμάχης στο εσωτερικό της ΑΡΑΣ έγινε από τη μεριά μας το προηγούμενο χρονικό διάστημα αντιμετωπίστηκε ως επίθεση στο πολιτικό κέντρο και μάλιστα αντιμετωπιστήκαμε με ακόμα μεγαλύτερη επιθετικότητα. 
Ως έμπρακτη προσπάθεια συμβιβασμού των αντιθέσεων: 
- αποδεχτήκαμε τη νέα σύνθεση του Κ.Σ. με διορισμένα μέλη – ενεργούμενα του πολιτικού «κέντρου» της ΑΡ.Α.Σ. 
- αποδεχτήκαμε η νέα σύνθεση του Κ.Σ. να συζητήσει πειθαρχικά μέτρα 
- αποδεχτήκαμε την κλειστή διαδικασία του Κ.Σ. και στέρηση λόγου από μη μέλη του σε κρίσιμες συνεδριάσεις 
Παρά ταύτα έχει γίνει σαφές ότι: 
- η θητεία της νέας σύνθεσης του Κ.Σ. παρατάθηκε επ’ αόριστο όπως και η ΄Β Πανελλαδική Συνδιάσκεψη. 
- η νέα σύνθεση του Κ.Σ. ορίζει εξωτερικές διπλές όπου η ανάγκη «συνέτισης» το επιβάλει καθοδηγήσεις σε όλους τους πυρήνες με τη λογική της εξώθησης των «υπό διαγραφή» μελών και όσων αντιπαρατέθηκαν στις διαγραφές. 
- τα «υπό διαγραφή» μέλη προσφέρονται ως «Ιφιγένειες» στον χώρο της ρ.α. για να καθαρθούν οι ευθύνες του πολιτικού «κέντρου» της ΑΡ.Α.Σ. για επιλογές του προηγούμενου διαστήματος 
Έχει γίνει σαφές ότι οι πρόσφατες επιλογές αυτού του κύκλου της ΑΡ.Α.Σ. επιχειρούν να καταστήσουν αδύνατη την οποιαδήποτε κοινή πολιτική πρακτική ή απόφαση στο εσωτερικό της ΑΡΑΣ. Υπό αυτές τις συνθήκες κρίνουμε πώς είναι αδύνατη η περαιτέρω συνύπαρξη μας μέσα στην ίδια οργάνωση και επιλέγουμε συνειδητά την αποχώρηση μας από την ΑΡΑΣ προσπαθώντας να μη κουβαλήσουμε μαζί μας τις παθογένειες που τη χαρακτηρίζουν. 
Υπερασπιζόμαστε πλήρως τις πολιτικές επιλογές, πρωτοβουλίες και τοποθετήσεις της ΑΡΑΣ τις οποίες άλλωστε συνδιαμορφώσαμε και αναλάβαμε την υλοποίησή τους, ακόμα και για όσες πρακτικές η πρωτοβουλία ανήκει σε άλλους. Επιπλέον αναλαμβάνουμε πλήρως το σημαντικό μερίδιο ευθύνης που μας αντιστοιχεί για όλες τις ως τώρα πρακτικές και εσωτερικές διαδικασίες της ΑΡ.Α.Σ. και αναγνωρίζουμε δημόσια ότι και εμείς υπήρξαμε μέρος του προβλήματος. 
Σε αυτή την ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία που απαιτούνται οι ευρύτερες συνεργασίες και συσπειρώσεις για την απόκρουση της επίθεσης του κεφαλαίου και την ολοκληρωτική καταστροφής των δυνάμεων της εργασίας, απαιτείται περισσότερο από ποτέ να αφιερώσουμε όλες μας τις δυνάμεις στη συγκρότηση ενός ευρυτερου μετώπου κοινωνικών αντιστάσεων και όχι σε συγκρούσεις για εσωτερική κατανάλωση. Συνεχίζουμε στο μέτωπο του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να προσπαθούμε για τη συντονισμένη παρέμβαση μέσα σε εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους αλλά και στις λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές επιχειρώντας τη διαμόρφωση κοινωνικών συσπειρώσεων, στις οποίες να συμμετέχει και ο κόσμος που αναφέρεται σε άλλες δυνάμεις της αριστεράς. Παραμένουμε ενεργοί στα μετωπικά πολιτικά, κοινωνικά και συνδικαλιστικά σχήματα στα οποία συμμετέχουμε. Συνεχίζουμε να παλεύουμε για την πολιτική συνεννόηση και για την μετωπική κινηματική συνεργασία της Αριστεράς. 
Επιμένουμε να είμαστε: 
· Με την επαναστατική ανατροπή του καπιταλιστικού κοινωνικού σχηματισμού, στην οικοδόμηση της εργατικής και λαϊκής εξουσίας στην κατεύθυνση προς τον κομμουνισμό. 
· Με μια αντικυβερνητική και αντισυνδιαχειριστική στρατηγική, που στοχεύει στην διαμόρφωση μιας ταξικής κοινωνικής συμμαχίας υπό την ηγεμονία της εργατικής τάξης. 
· Με την οικοδόμηση του αυτοτελούς ρεύματος της επαναστατικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς και σε ρήξη με το αστικό πολιτικό σύστημα. 
· Με την οικοδόμηση του αριστερού κοινωνικού μετώπου για την ανατροπή του μνημονίου και των πυλώνων που το στηρίζουν.

*Το παραπάνω κείμενο που κατατέθηκε στην ΑΡ.Α.Σ. έχει προσυπογράψει η    πλειοψηφία των μελών της.  Για ευνόητους λόγους  δεν δημοσιοποιούνται τα ονόματα όλων όσων το έχουν υπογράψει, παρά μόνο των μελών του Κ.Σ.
Μπλάνας Δημήτρης
Κοντομάρης Σπύρος
Βαζούρας Αλέξης
Κοσκινάς Δημήτρης
Βραδής Στέλιος
Τσιουμπρής Γιάννης
Μαλάμης Κων/νος
Μιχαλόπουλος Γιάννης
Θηβαίος Σπύρος
Μαυρομάτης Γιώργος
Χριστόπουλος Κων/νος

Η απάντηση από την οργάνωση, με επίσημη ανακοίνωση, που βγήκε προχθές .

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΜΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΕΛΩΝ

H αποχώρηση μίας ομάδας μελών από την ΑΡΑΣ επικύρωσε μία διεργασία, η οποία χαρακτηριζόταν από στρεβλά και απολιτικά χαρακτηριστικά και εξελισσόταν στην οργάνωση τους τελευταίους μήνες.
Δυστυχώς είναι απολύτως τραγελαφικό να παράγονται διασπάσεις με τέτοια απολίτικα χαρακτηριστικά μέσα στη συγκυρία της σκληρότατης επίθεσης του κεφαλαίου απέναντι στις δυνάμεις της εργασίας, μέσα στη συγκυρία της όξυνσης της ταξικής πάλης και ενώ είναι απολύτως αναγκαίο να συσπειρωθούν και να συστρατευθούν ευρύτερες δυνάμεις προκειμένου:
α) ενιαιομετωπικά και χωρίς πολιτικές προϋποθέσεις να συστρατευθούν στο κίνημα όλες οι δυνάμεις προκειμένου να μην περάσουν τα μέτρα με παλλαϊκό ξεσηκωμό, οργάνωση της αλληλεγγύης και πάλη ενάντια στο φασισμό,
β) να συγκροτηθεί το αριστερό ριζοσπαστικό κοινωνικοπολιτικό μέτωπο που θα παλέψει ενιαία το αναγκαίο σήμερα πρόγραμμα ανατροπής (διαγραφή του χρέους, έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ, εθνικοποιήσεις, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, μέτρα διασφάλισης του λαϊκού εισοδήματος) προκειμένου οι εργαζόμενοι και τα καταστρεφόμενα λαϊκά στρώματα να αντιτάξουν τη δική τους ισχύ απέναντι στις δυνάμεις του κεφαλαίου,
γ) να ενισχυθεί η αντικαπιταλιστική πτέρυγα του κινήματος που αντιλαμβάνεται ότι η λύση για τους εργαζόμενους και τη νεολαία περνά από την σύγκρουση με το σύνολο των δυνάμεων του κεφαλαίου και όχι με έναν ανέφικτο κοινωνικό συμβιβασμό.
Αυτού του είδους οι διασπάσεις ενισχύουν αντικειμενικά αντίπαλα σχέδια που είτε υποτάσσουν την οργή σε κοινοβουλευτικές αυταπάτες, εν αναμονή κυβερνήσεις και κοινωνικά συμβόλαια, είτε προκρίνουν αδιέξοδες σεχταριστικές λογικές ενισχύοντας τον κατακερματισμό και την απογοήτευση. Δεν θα μας κάνει συνεπώς εντύπωση να δούμε πολλούς που δεν ενδιαφέρονταν ποσώς ούτε για την ΑΡΑΣ, ούτε για την αντικαπιταλιστική αριστερά να επιχαίρουν για αυτή την αποχώρηση.


Eμείς καθόλου δεν επιχαίρουμε. Όσο κι αν η διαδικασία που ακολουθήθηκε γι’αυτή την αποχώρηση είναι εντελώς απαράδεκτη, αφού η ομάδα αυτή αποχωρεί εν κρυπτώ και με συνωμοτικό τρόπο χωρίς να διατυπώσει στο πλαίσιο των πολιτικών διαδικασιών της ΑΡΑΣ, αλλά ούτε και τώρα, κάποια διαφοροποίηση προς τις πολιτικές κατευθύνσεις της ΑΡΑΣ, εμείς θα ήμασταν απόλυτα διατεθειμένοι να ευχηθούμε στην ομάδα που αποχωρεί καλή επιτυχία και πρωτίστως να τους δούμε να ενεργοποιούνται συστηματικά στο κίνημα και στην αντικαπιταλιστική αριστερά (αυτό ισχύει πολύ περισσότερα για άτομα που υπογράφουν τα κείμενα και που είτε δεν είχαν καμία σχέση με την ΑΡΑΣ, είτε δεν συμμετείχαν τα τελευταία 5 χρόνια σε καμία διαδικασία της ΑΡΑΣ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ -δεν ισχύει βέβαια για υπογράφοντα που απομακρύνθηκε από την ΑΡΑΣ λόγω του ότι κατέβηκε υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ). Δυστυχώς πολύ φοβούμαστε ότι ο τρόπος που αρχίζουν την πολιτική τους σταδιοδρομία δεν οδηγεί εκεί, καθώς αντί για πολιτικές κατευθύνσεις τα μόνα που αναφέρονται στο κείμενο αποχώρησης είναι χονδροειδή ψέματα: ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα τα οποία είναι αυταπόδεικτα όπως για κυκλική σταυροδοσία στις βουλευτικές εκλογές ( δυνατότητες που σε κάθε περίπτωση δεν έχει η ΑΡΑΣ...), για συντονισμό με άλλες οργανώσεις για μεταβολή του συσχετισμού στο εσωτερικό της ΑΡΑΣ, για την χρησιμοποίηση στελεχών εν είδει αποδιομπαίου τράγου για την βελτίωση των πολιτικών σχέσεων με άλλες οργανώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρόκειται για ένα μείγμα εσκεμμένης διαστρέβλωσης και φαντασιοπληξίας που μόνο σκοπό έχει να πλήξει την ΑΡΑΣ και να δημιουργήσει πολιτική σύγχυση, διαλυτικά φαινόμενα και φθορά. Αυτό αποδεικνύεται ακόμα πιο ξεκάθαρα από την απαράδεκτη προσπάθεια, η διασπαστική ομάδα να ονομασθεί με το όνομα ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, δηλαδή το όνομα του περιοδικού της ΑΡΑΣ που εκδίδεται τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ως όργανο της οργάνωσης και στην παραγωγή του οποίου το σύνολο της ομάδας που αποχώρησε είχε ελάχιστη συμβολή.
Η οργάνωση έχει σημαντική ευθύνη για αυτή την εξέλιξη, κυρίως γιατί στην προσπάθειά της να παράγει πολιτικά αποτελέσματα αλλά και να μην τραυματίσει τη δυναμική της, συμβιβάστηκε με την αποπολιτικοποίηση, τη συγκρότηση προσωποπαγών κύκλων, αλλά και γιατί υποτίμησε την ανάγκη για την εσωτερική πολιτική συγκρότηση προνομοποιώντας την εξώστρεφη πολιτική παρέμβαση, κάτι που σε συνδυασμό με τις κοινωνικές πιέσεις, την κρίση αλλά και τις αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της άκρας αριστεράς, αποδυνάμωσε την πολιτική συνοχή της οργάνωσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα καθοδηγητικά όργανα φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το ότι δεν αντιμετώπισαν αυτή την κατάσταση επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα έφεραν όμως ακόμα μεγαλύτερο αν ανέστειλαν τη διαδικασία ανασυγκρότησης της οργάνωσης στο όνομα νέων συμβιβασμών δικτύων.
Κάθε αποχώρηση συντρόφων από μια οργάνωση συνιστά πλήγμα στη δυνατότητα της να αναπτύσσεται και να ενοποιείται. Η συνύπαρξη όμως σε μια πολιτική οργάνωση οφείλει να σημαίνει κοινή πολιτική κατεύθυνση και πρακτική, σπάσιμο των στεγανών και των προσωπικών δικτύων, της πολιτικοποίησης κυρίως γύρω από τα σχήματα κοινωνικών χώρων, ρήξη με τους συμβιβασμούς και τη διαλυτοποίηση. Σημαίνει επίσης ανοικτή πάλη απόψεων στα όργανα, προσπάθεια κερδίσματος της πλειοψηφίας, αλλά και σεβασμός στις αποφάσεις. Χωρίς τα παραπάνω δε μπορεί να υπάρξει καμία πολιτική οργάνωση, με αυτά δεδομένα μπορεί να προχωρήσει μπροστά.
Η ΑΡΑΣ δεν πρόκειται να διαλυθεί επειδή αποχώρησε μια μειοψηφία. Μέσα από τις διαδικασίες της πολιτικής και οργανωτικής ανασυγκρότησης θα βγεί πιο δυνατή. Άλλωστε η ΑΡΑΣ με τις πολιτικές απόψεις της και την πρακτική της καλύπτει μία σημαντική πλευρά στην ριζοσπαστική και την αντικαπιταλιστική αριστερά, έχει νομίζουμε προσφέρει πολλά και έχει να προφέρει πολλά περισσότερα στο μέλλον.
Τέλος, κάθε προσπάθεια να εμφανισθεί η ΑΡΑΣ σε κατάσταση διάλυσης, κάθε διασπορά φημών και μάλιστα από πρόσωπα, διαδικτυακούς τόπους ή και μηχανισμούς που δεν είχαν καμία οργανωτική σχέση με την ΑΡΑΣ θα καταγγελθεί.


ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
υ.γ. Λογικά το Σαββατοκύριακο στο Περιστέρι, ίσως έχουμε την πρώτη 'επίσημη' εμφάνιση των πρώην .

Σάββατο, Οκτωβρίου 20, 2012

ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΤΟ UBUNTU 12.10

Από την Πέμπτη, 18/10, είναι διαθέσιμη για download η νέα έκδοση του Ubuntu, η 12.10 (κωδικό όνομα, Quantal Quetzal) .
Άν έχετε το 12.04, τότε ίσως να μη σας εμφανιστεί το γνωστό μηνυματάκι ότι υπάρχει νέα έκδοση .

Θα πρέπει να επιλέξει κανείς το "for any new version" αντί για του default "For long-term support versions" στο 'notify me for a new ubuntu version" στο software sources/ updates
Αναλυτικές οδηγίες, υπάρχουν εδώ

Οπότε μετά εμφανίζεται η ειδοποίηση, και ξεκινά το upgrade
που παίρνει αρκετή ώρα, ανάλογα με την ταχύτητα της γραμμής .

Απαραίτητη σημείωση... ΑΝ έχετε laptop με hybrid graphic cards, δηλαδή μια intel hd που έχουν οι intel cpus νέας γενιάς και έξτρα μια ati radeon (όπως εγώ με ένα Sony SB3L9E), καλύτερα είναι να μείνετε στο 12.04 γιατί θα υπάρχει τρελή υπερθέρμανση
Κι αυτό γιατί ενώ στο 12.04, μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει σωστά την κάρτα με τους proprietary drivers (αναλυτικές οδηγίες εδώ)
Πχ στο λαπιτόπι μου, είχα αυτό στο 12.04, ακολουθώντας τις οδηγίες που είπα
ενώ στα 12.10 παίρνεις αυτό
Και παίρνεις αυτό, ΜΟΝΟ με καθαρό νέο install..
Αν γίνει upgrade, τότε φορτώνει ένα ωραίο wallpaper με τον κέρσορα και όσα αρχεία μπορεί να είχε κανείς στο desktop .. Υπάρχει bug, δεν έχει λυθεί ακόμα..

Unity does not load after installing fglrx-installer

Can't install ATI proprietary drivers in 12.10

Διαβάστε και

http://www.techrepublic.com/blog/opensource/upgrading-ubuntu-1204-to-1210/3904  

Ubuntu 12.10 (Quantal Quetzal)

Το νέο Dash του Ubuntu θα επιτρέπει να βρίσκεις ΤΑ ΠΑΝΤΑ !!!

 



υγ. Τελικά αφού με διάφορες δοκιμές, τα upgrade/repair δεν έπαιξαν.
Για την ακρίβεια με το πρώτο (online) upgrade, πήρα μήνυμα πως δεν φορτώθηκε η graphics card, αλλά δεν έπαιζε και το πληκτρολόγιο/ποντίκι ...
Δοκίμασα repair και είχα κι εγώ wallpaper με desktop icons (πάλι καλά που είχε εκεί το byobu terminal και μπορούσα να δώσω και καμιά εντολή) χωρίς όμως dash, menu κλπ..
Και με το clean install, όταν πας να βάλεις τους proprietary drivers όπως στο 12.04, παίρνεις το error με τη κάρτα γραφικών να μην αναγνωρίζεται και τα input devices να μην παίζουν επίσης .

Οπότε προς το παρόν άφησα τα 12.10, έβαλα και Opera-Chrome που δε σε αφήνει 'επίσημα' από το Software Center και παίρνεις μηνυματάκια για low quality και ζω με την υπερθέρμανση (που κάνει απαγορευτική τη χρήση του φορητού ως φορητού καθώς την αδειάζει εξαιρετικά γρήγορα ..)

Πέμπτη, Οκτωβρίου 18, 2012

ΑΠΕΡΓΙΑ 18 ΟΚΤΩΒΡΗ - ΦΩΤΟ (συνεχη update)

update - δυστυχώς υπάρχει νεκρός διαδηλωτή από ανακοπή...

Νεκρός 67χρονος διαδηλωτής του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα.

Ένας νεκρός διαδηλωτής από ανακοπή καρδιάς στο μαζικό συλλαλητήριο

 




Μαζική και σήμερα η συμμετοχή του κόσμου στις απεργιακές συγκεντρώσεις στην Αθήνα. Χιλιάδες διαδηλωτές πορευτηκαν ειρηνικά ανεξάρτητα αν οι λειτουργοί του υπουργείου του πολίτη, είχαν άλλες πρακτικές ως συνήθως ..
Παράλληλα νομίζω πως γίνεται σιγά-σιγά κτήμα σε πολλούς, ότι αυτός ο τρόπος διαμαρτυρίας, στο συγκεκριμένο χώρο μάλλον έχει εξαντλήσει τα όριά του ..

Θα προσπαθήσω να εμπλουτίσω την ανάρτηση και με περισσότερες πληροφορίες κλπ μέσα στη μέρα


Διαβάστε  και

Το απεργιακό συλλαλητήριο στην Αθήνα (φωτογραφίες) - Χιλιάδες και σήμερα οι διαδηλωτές στην Αθήνα (αναφερόμαστε σε όλους, είτε από την Ομόνοια ξεκίνησαν είτε από την Πατησίων) πάνω κάτω οι ίδιοι σε αριθμό μ...

Νεκρός διαδηλωτής από ανακοπή καρδιάς.(Βίντεο) - Το αστυνομικό-χουντικό κράτος της άθλιας συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη έβαψε τα χέρια του με αίμα. Αναλυτικό ρεπορτάζ θα έχουμε αργότερα από τους...


Τετάρτη, Οκτωβρίου 17, 2012

ΑΠΕΡΓΙΑ 18/10, ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ


ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΛΑΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

18 ΟΚΤΩΒΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ - 10.30 πμ  ΜΟΥΣΕΙΟ


Κάλεσμα του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων

ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ: ΣΤΙΣ 18 ΟΚΤΩΒΡΗ ΞΑΝΑΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

 Ανακοίνωση της Ταξικής Πορείας


Το μέλλον είναι τώρα!
Mε αμείωτη ένταση συνεχίζεται από το καθεστώς της κοινωνικής λεηλασίας ο νέος κύκλος της βάρβαρης εξαθλίωσης της τεράστιας πλειοψηφίας του κόσμου της εργασίας και της κοινωνίας από το κράτος των αφεντικών και των πολιτικών του εκπροσώπων.
Οι κυρίαρχοι του καθεστώτος για να «ξεπεράσουν» τη βαθιά δομική κρίση που αποδομεί συθέμελα το σύστημα και τις συμμαχίες του, επιλέγουν χωρίς αλλά περιθώρια ελιγμών και «εναλλακτικών» λύσεων ένα μονόδρομο πρωτοφανούς ανακατανομής σε βάρος της τεράστιας κοινωνικής μάζας, που ξεπερνά πια ακόμη και τα ευτελή όρια της τυπικής ανθρώπινης επιβίωσης μέσα στον απάνθρωπο ούτως ή άλλως καπιταλισμό.
Με τον κοινωνικό πόλεμο να εξελίσσεται λοιπόν από τα αφεντικά, το κράτος, και το παρακράτος της συμμορίας των φασιστών, η εγκλωβισμένη αναγκαιότητα της έκφρασης για μια απελευθερωτική προσπάθεια των καταπιεσμένων ψάχνει διέξοδο έξω και πέρα από τους επίσημους φορείς του συστήματος (κόμματα, συνδικάτα, ιδεολογικούς, και προπαγανδιστικούς μηχανισμούς), στις χειραφετημένες απόπειρες για μια ανθρώπινη ζωή των συλλογικοτήτων του επαναστατικού μέλλοντός μας.
Τώρα πια που το μόνο «αίτημα» που απόμεινε είναι «ζωή ή εξαθλίωση», είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρο να επιστρέψουμε το δίλημμα της ελάχιστης επιβίωσης που θέτουν οι κυρίαρχοι, με το «εμείς μπορούμε και θα τα πάρουμε όλα», οξύνοντας τον κοινωνικό τους πόλεμο και οικοδομώντας έναν κόσμο της αλληλεγγύης και της επανάστασης.
Όλοι στους δρόμους της σύγκρουσης, της αυτοδιαχείρισης και της αλληλεγγύης!

εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ

Κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την απεργία της 18ης Οκτώβρη: Πανεργατικός-παλλαϊκός ξεσηκωμός, να κλιμακώσουμε τις απεργίες για να νικήσουμε κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ

 

Όλοι την Πέμπτη 18/10 στην Απεργία: No Pasaran! (ΝΑΡ)

Ανακοίνωση ΣΕΚ για απεργία 18/10

κ.ο. Ανασύνταξη: Όλοι στην απεργία στις 18 Οκτώβρη!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ την Πέμπτη 18 Οκτώβρη (EEK)

Δευτέρα, Οκτωβρίου 15, 2012

ΣΜΤ : 18/10, ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ : ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ


18 ΟΚΤΩΒΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ- 10.30 πμ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΛΑΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
Να μην ψηφιστούν τα εφιαλτικά μέτρα. Ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του κεφαλαίου.
Αποδέσμευση από την τρόικα, τη θηλιά των δανείων, τα μνημόνια και όλο το νομοθετικό πλαίσιο που τα συγκροτεί.
Η κρατική, εργοδοτική και φασιστική τρομοκρατία δεν θα λυγίσει τους αγώνες.
Οι αγώνες στα χέρια των εργαζομένων.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 12, 2012

ΑΝΤΑΡΤΥΚΟ...



Έχει σηκωθεί εδώ και μερικές μέρες στον ιντερνετικό αέρα, ένα blog που προσπαθεί να οργανώσει από τα κάτω τον διάλογο για την 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που είναι προγραμματισμένη για το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη . Είναι το
http://antartyko.wordpress.com/
Εκεί μπορείτε να βρείτε και ένα link για το wiki που έχει στηθεί στην πλατφόρμα του pbworks .

Πέμπτη, Οκτωβρίου 11, 2012

Η ΑΦΛΟΓΙΣΤΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ...

 
Εδώ και δυο χρόνια τα έχουμε δοκιμάσει σχεδόν όλα: απεργίες, καταλήψεις, συγκρούσεις, πλατείες... ακόμη και τις εκλογές. Ζήσαμε στιγμές αγωνιστικής κορύφωσης και ευφορίας, στιγμές ανεπανάληπτες, αλληλεγγύης και συνδημιουργίας, ζήσαμε και στιγμές ταπεινωτικής ήττας, αμηχανίας και αδυναμίας. Ήμασταν έτοιμοι να πιαστούμε, σαν τους ναυαγισμένους, από την πρώτη αυταπάτη που θα βρισκόταν δίπλα μας, όπως οι εκλογές, αλλά και να πιστέψουμε πως έτσι με μια «καλή ζαριά», με μια κινητοποίηση εκατομμυρίων για μια μέρα ή με μια «γερή» σύγκρουση, τα πάντα θα μπορούσαν να αλλάξουν. Συζητήσαμε πολύ, όπως δεν το έχουμε κάνει ποτέ στο παρελθόν, σε πλατείες και σε συνελεύσεις χωρίς προαπαιτούμενα, και σκιαγραφήσαμε αρκετές φορές την αλλαγή που ονειρευόμαστε, έξω από κομματικές και ιδεολογικές προδιαγραφές, αλλά δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε τους δικούς μας ανεξάρτητους φορείς αυτής της αλλαγής. Σα να ζητάγαμε πάλι από άλλους να «βγάλουν το φίδι από την τρύπα» για εμάς...

Κι ενώ οι πλατείες έθεσαν το θέμα της άμεσης δημοκρατίας, της αυτοοργάνωσης και της αυτοδιεύθυνσης της κοινωνίας, άρκεσε και πάλι μια εκλογική αναμέτρηση για να τα παγώσει όλα, να στείλει πολλούς στους γνώριμους συνηθισμένους ρόλους του κομματικού ψηφοσυλλέκτη ή του κομματικού ψηφοκαταναλωτή... Κι ενώ οι απεργίες ξεπερνούσαν αυτούς που αναγκάζονταν να τις κηρύξουν, τις ποικιλώνυμες κρατικές-κομματικές συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, περιμέναμε ξανά και ξανά από αυτούς να πάρουν την πρωτοβουλία για άλλη μια προδιαγεγραμμένη παρέλαση-πορεία... Κι ενώ τα αυτόνομα εγχειρήματα της αλληλέγγυας-συνεργατικής οικονομίας και των ελεύθερων αυτοδιαχειριζόμενων κοινωνικών χώρων πολλαπλασιάζονταν και συγκροτούσαν έναν «άλλο υπαρκτό κόσμο», οι ιδεολογικές αγκυλώσεις και η συνήθεια της εξάρτησης από το κράτος και από το κεφάλαιο τα πολεμούσαν ως δήθεν «νησίδες» που εξωραΐζουν τον καπιταλισμό...

Κι ακόμη, ενώ γινόταν όλο και πιο εμφανές ότι η κρίση είναι παγκόσμια, είναι του καπιταλισμού, κι ότι επομένως δεν υπάρχει «εθνική λύση» αλλά ούτε και καπιταλιστική «ευρωπαϊκή λύση», η πλειοψηφία της αριστεράς συνέχισε να επενδύει είτε στα «εθνικά χρώματα» της δραχμής και της ανάπτυξης είτε στα «ευρωπαϊκά χρώματα» της διαπραγμάτευσης στα πλαίσια της ΕΕ, ξιφουλκώντας με ξενόφερτες «κατοχές» και «κακές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις», και στρώνοντας το έδαφος στην ευρύτερη νομιμοποίηση των εθνικιστικών αντιλήψεων...

Όλα τελικά συμπυκνώθηκαν στην «απαλλαγή από τα μνημόνια», έναν χυλό προσδοκιών και συμφερόντων χωρίς προοπτική, αφού δεν απαντούσε στο βασικό ζήτημα «τι μετά από αυτά», ικανό να χωρέσει μέσα του και να «ξεπλύνει» όχι μόνο την παλιά συντηρητική σκουριά αλλά και τις «νέες» φασιστικές ιδέες και πρακτικές της «σωτηρίας της χώρας».

Φτάνουμε έτσι και στην εκρηκτική άνοδο της Χρυσής Αυγής. Πολλοί έχουν σταθεί, σωστά, στη συγκυρία που την ανέδειξε και στην ισχυρή ώθηση από το κράτος και τα ΜΜΕ, όμως το φαινόμενο είναι πολύ πιο βαθύ. Συμπυκνώνει μια πορεία δεκαετίας τουλάχιστον, όπου η νεόπλουτη μικροαστική κοινωνία του «εκσυγχρονισμού» και της «ολυμπιακής ευφορίας» ενσωματώνει πλατιά την εκμετάλλευση των μεταναστών σε όλους τους τομείς της οικονομίας και της ζωής, υπό τα αμήχανα και συγκαταβατικά μάτια της αριστεράς. Συνηθίσαμε να ζούμε με την εκμετάλλευση και από την εκμετάλλευσή τους στα χωράφια, στις βιομηχανίες, στις βιοτεχνίες, στα σπίτια, ώσπου η κρίση μάς τους αποκάλυψε ως «πλεονάζοντα απορρίμματα», αφού πλέον οι ίδιοι οι έλληνες μπορούν να πάρουν τη θέση τους με τις ίδιες συνθήκες εκμετάλλευσης... Να θυμίσουμε μήπως πώς αντιμετωπίστηκε, ακόμη και από την αριστερά, μια από τις λίγες μαχητικές εκδηλώσεις αυτοοργάνωσης των ίδιων των μεταναστών και αλληλέγγυας στήριξή τους, η απεργία πείνας των 300;

Όμως η Χρυσή Αυγή δεν αντλεί μόνο από αυτή τη βαθιά δεξαμενή που γεμίζει μεθοδικά και σχεδόν ανεμπόδιστα εδώ και χρόνια. Αντλεί επίσης από τη βαθιά κρίση του πολιτικού συστήματος, την απαξίωση της αστικής «δημοκρατίας», τον εξευτελισμό του πολιτικού προσωπικού, και επενδύει σε μια «αντικομφορμιστική» και «τσαμπουκαλίδικη» στάση έκφρασης των πιο πληβειακών αισθημάτων αποστροφής και εκδίκησης απέναντι στο πολιτικό σύστημα, πατώντας και στο κενό που αφήνει η νομιμόφρων νωχελικότητα της αριστεράς.

...και οι ανάσες του νέου υπαρκτού κόσμου της αλληλεγγύης και της αυτοδιαχείρισης

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, η εμβληματική απεργία των χαλυβουργών, συμπυκνώνει δραματικά, όπως άλλοτε η απεργία των ανθρακωρύχων στην Αγγλία της Θάτσερ, το τέλος μιας ολόκληρης εποχής του εργατικού κινήματος. Η βαριά ήττα αυτής της απεργίας διαρκείας, που κέρδισε πολύ πλατιά συμπαράσταση και αλληλεγγύη, δεν είναι απόρροια μόνο της στενής, γραφειοκρατικής και
νομιμόφρωνης διαχείρισής της από το ΠΑΜΕ, αλλά και του περιεχομένου του αγώνα που δεν πήγε πέρα από τη διεκδίκηση επιστροφής στην παλιά «καλή» κατάσταση, στην προηγούμενη «ισορροπία» ισχύος και εκμετάλλευσης.

Δεκάδες μεμονωμένοι αγώνες, όπως και «κεντρικά» η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, είχαν την ίδια λογική «επιστροφής» στο παλιό καλό «κράτος πρόνοιας» της εξαργύρωσης της υποταγής και της σιωπής, της «επιδότησης» του συμβιβασμού, της μετατροπής του εργατικού κινήματος σε συνεργό των εγκλημάτων του κεφαλαίου. Σήμερα αυτή η λογική, και οι αντίστοιχές τους μορφές οργάνωσης και αγώνα, γκρεμίζονται με πάταγο, αφήνοντας μονάχους και άοπλους τους εργαζόμενους στην πιο κρίσιμη στιγμή.

Όμως μέσα από τη σκόνη του κατεδαφιζόμενου οικοδομήματος του κρατικού, γραφειοκρατικού, κομματικού, πελατειακού και εργοδοτικού συνδικαλισμού αναδύονται νέες δομές αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης και άμεσης δράσης, καθώς και ένας νέου τύπου, αυτόνομος από το κράτος και το κεφάλαιο, συνεργατισμός. Ο αγώνας των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, για παράδειγμα, σπάει τα όρια των συνηθισμένων αγώνων και θέτει επιθετικά το καίριο ζήτημα της εποχής για να πάνε αλλιώς τα πράγματα: «να πάρουμε την παραγωγή στα χέρια μας».

Η αυτοδιαχείριση από το επίπεδο της παραγωγής μέχρι το επίπεδο της αυτοδιεύθυνσης της κοινωνίας είναι ο άμεσος δρόμος της κοινωνικής αλλαγής, η επανάσταση εδώ και τώρα, που απαντάει στο εναγώνιο ερώτημα «μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς;», όχι με επαγγελίες και προγράμματα σωτήρων, αλλά με την καθημερινή πράξη ανθρώπων ικανών να απεξαρτηθούν από τα μέσα επιβίωσης και αναπαραγωγής του κράτους και του κεφαλαίου. Είναι η δημιουργική «στιγμή» της εξέγερσης, εκεί που επιχειρείται ο αυτοκαθορισμός μας πέρα από τις ταυτότητες και τους ρόλους στους οποίους μας έχει στοιχίσει το σύστημα, η δημιουργία πάνω στα ερείπια του παλιού κόσμου. Ας διαβούμε αυτό το δρόμο, κόντρα στην ηττοπάθεια της παλιάς πολιτικής και του παλιού κινήματος, με τη μεγαλύτερη πολυμορφία εγχειρημάτων και δοκιμών, και με τον πιο μαχητικό συντονισμό και αλληλοστήριξή τους. Για να έχουμε κάτι που να αξίζει να υπερασπιστούμε απέναντι στην επέλαση των βαρβάρων...

Πέμπτη, Οκτωβρίου 04, 2012

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΩΝ ΝΑΥΠΗΓΕΙΩΝ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

 

Οι εργάτες του Σκαραμαγκά στη ΓΑΔΑ (βίντεο και φωτογραφίες)

Αντίσταση στις γειτονιές at Αντίσταση στις γειτονιές!
Όταν σου κόβουν το μισθό, όταν δε σε πληρώνουν και δεν έχεις τη δυνατότητα να πας κάπου αλλού για να κονομάς πιο χοντρά απ' ότι πριν και να το παίζεις κριτής των πάντων όχι στο περίβολο του κατ' ευφημισμόν υπουργείου Άμυνας θα μπεις αλλά θα κάνεις κι άλλα χειρότερα. Ή καλύτερα, ανάλογα πως το βλέπει κανείς. Μετά την επίθεση των ΜΑΤ στους εργάτες των ναυπηγείων Σκαραμαγκά στο υπουργείο Άμυνας έγιναν πάνω από 100 συλλήψεις. Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ όπου με πορεία πήγαν οι συνάδελφοί τους για να απαιτήσουν την απελευθέρωσή τους. Το ίδιο έκαναν και οι υγειονομικοί που επί... more »

 

ΟΛΟΙ ΓΑΔΑ, ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ...

αντί at ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Οι 127 προσαγωγές μάλλον θα μετατραπούν σε συλλήψεις , όποτε οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων θα οδηγηθούν στην Ευελπίδων. Τα γεγονότα γνωστά, η συνέχεια απαραίτητη, σήμερα είναι ιστορικής σημασίας μέρα, οι ναυτεργάτες μας πέταξαν την μπάλα, ΟΛΑ τα υπόλοιπα θα τα πούμε στους δρόμους *ΟΛΟΙ ΓΑΔΑ, ΕΥΕΛΠΕΙΔΩΝ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ*

Ανακοίνωση καταγγελία από το Σωματείο της Ελληνικής Χαλυβουργίας για την επίθεση κατά των εργατών του Σκαραμαγκά

Αντίσταση στις γειτονιές at Αντίσταση στις γειτονιές!
Ανακοίνωση Καταγγελία Το Σωματείο της Χαλυβουργίας Ελλάδος, συμμετέχει αύριο 5 του μήνα στην απεργία που εξάγγειλε η ΠΟΕΜ καταγγέλλοντας τις βιαιότητες των δυνάμεων καταστολής κατά τους εργαζόμενους των Ναυπηγείων όπως παρόμοια έγινε και στην απεργία της Χαλυβουργίας. Συμπαραστεκόμαστε στους εργαζομένους των Ναυπηγείων και συγκεντρωνόμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ αύριο το πρωί στις 9 στην Ομόνοια. Είναι υποχρέωσή μας να στηρίξουμε τους συναδέλφους μας, ΜΗΝ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!!!! Επίσης καταγγέλλουμε για άλλη μια φορά την κυβέρνηση Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ που για ακόμα μια φορά χρησιμοποιώντας τρομοκρατικά μέ... more »

ΜΑΤωσαν τους εργαζόμενους των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά σε διαμαρτυρία μέσα στο Πεντάγωνο (Βίντεο)

β.ariaditis at ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Ξύλο τραυματισμοί και δεκάδες συλλήψεις εργαζόμενων που εισέβαλαν στο Πεντάγωνο ζητώντας επίμονα συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου, διεκδικώντας τα δεδουλευμένα 6 μηνών καθώς και τη διάσωση των θέσεων εργασίας τους. Απουσία του υπουργού Εθνικής Άμυνας Π. Παναγιωτόπουλου τους συγκεντρωμένους συνάντησε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Κωσταράκος ο οποίος ενέπαιξε τους εργαζόμενους έως ότου κάνουν την εμφάνιση τους οι δυνάμεις των ΜΑΤ . Στην Ελλάδα του μνημονίου, της φτώχιας ,της εξαθλίωσης και της ανεργίας, όταν η πολιτική ηγεσία του τόπου κρύβεται στα ενδότερα για να σχεδιάσει τ... more »