ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ -16 ΑΠΡΙΛΗ 2010
" Το ΔΝΤ έχει ήδη μπει στη διαδικασία της επιτήρησης. Ήδη μας ελέγχει για την τήρηση των δεσμεύσεων και των αποφάσεων μας". Γ. Παπανδρέου 16/04/2010
"Είναι σημαντικό τα μέτρα περικοπής που έχουν ληφθεί από την ελληνική κυβέρνηση για το δημόσιο τομέα να επεκταθούν και στον ιδιωτικό" Όλι Ρεν 15/04/2010
"Δεν έχει νόημα να διαπραγματευόμαστε το χρονοδιάγραμμα επιβολής από τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ διαρθρωτικών αλλαγών, που εδώ και χρόνια θα έπρεπε μόνοι μας να είχαμε υλοποιήσει" Δ. Δασκαλόπουλος 15/04/2010
Με απόφαση της, η κυβέρνηση, σε συμφωνία με την ΕΕ, προχωρά τις "διαβουλεύσεις" σχετικά ε την ενεργοποίηση, του μηχανισμού δανειοδότησης και τις νέες αντιλαϊκές ανατροπές που τον συνοδεύουν. Ένα τοπίο υπερεκμετάλλευσης και εξαθλίωσης τω εργαζόμενων ετοιμάζεται.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι αγορές, το ΔΝΤ και η «αντιπολίτευση» των ΝΔ-ΛΑΟΣ, η ΕΕ και η εργοδοσία, δεν αρκούνται από το Πρόγραμμα Σταθερότητας (της εκμετάλλευσης) και Ανάπτυξης (της κερδοφορίας των επιχειρήσεων) και από το μεγαλύτερο αντεργατικό πακέτο της νεοελληνικής ιστορίας που ανακοινώθηκε στις 3 Μαρτίου. Με ορίζοντα τον «έλεγχο» του Μαΐου και το ορόσημο του καλοκαιριού, να εξαπολύσουν ένα νέο καταιγισμό αντιδραστικών νομοσχεδίων: φορολογικό, ασφαλιστικό, Καλλικράτης, εργασιακό, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.
Καλούν τους εργαζόμενους –ιδιαίτερα τους νέους– για ακόμη μια φορά να θυσιάσουν όχι μόνο κάθε έννοια εργατικού δικαιώματος, αλλά και κάθε ελπίδα ότι κάποια στιγμή η ζωή τους μπορεί να βελτιωθεί, στο όνομα της «εθνικής προσπάθειας» να μη χρεοκοπήσει η χώρα, να μειωθούν τα σπρεντς, να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα.
Αυτό ακριβώς μας λένε με το φορολογικό: ότι δηλαδή -πλάι στην άμεση εκμετάλλευσή μας στο χώρο δουλειάς- θα στήσουν έναν απίστευτα αντεργατικό μηχανισμό έμμεσης εκμετάλλευσης, που θα ανακατανέμει τον κοινωνικό πλούτο που παράγουμε με τα χέρια και το μυαλό μας υπέρ των εργοδοτών και των τραπεζών.
Αυτό ακριβώς μας λένε με το ασφαλιστικό: ότι δηλαδή θα δουλεύουμε μέχρις εσχάτου γήρατος για να πάρουμε –αν το πάρουμε και όσοι το πάρουν– ένα επίδομα κηδείας αμφίβολου ύψους, την ίδια στιγμή που τα αποθεματικά και η περιουσία των ταμείων θα παραδίδονται στον τζόγο των αγορών και οι οφειλές των εργοδοτών θα «ρίχνονται στη θάλασσα» για να ξεχαστούν όταν πληρωθεί η πρώτη δόση τους.
Αυτό ακριβώς μας λένε με το εργασιακό και τη συζήτηση για τις συλλογικές συμβάσεις: ότι το πλήγμα που κατάφεραν στους δημοσίους υπαλλήλους με την περικοπή των δώρων και των επιδομάτων, στον ιδιωτικό τομέα θα το πετύχουν πιο αθόρυβα αλλά εξίσου κυνικά, με τη γενίκευση της ελαστικής εργασίας, τη μείωση των ωρών εργασίας με μείωση των αποδοχών και την ανεργία.
Μας λένε ότι η κρίση είναι ‘δημοσιονομική’, ιδιαίτερα στη χώρα μας. Ότι ‘έχουμε χρέη’, ότι ‘πρέπει να κάνουμε θυσίες για να μη χρεοκοπήσει η οικονομία μας’. Όμως η κρίση δεν είναι δημοσιονομική, ούτε «ελληνική». Είναι παγκόσμια και συνολική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Τα ελλείμματα, που διογκώθηκαν από τη χαριστική πολιτική απέναντι στις τράπεζες και στην εργοδοσία, τώρα «οφείλουν» να μειωθούν στο 3%, φέρνοντας κάτω από το όριο της φτώχειας το σύνολο του κόσμου της εργασίας.
Οι δυνάμεις του συστήματος χρησιμοποιούν την ιδεολογική τρομοκρατία για τα ελλείμματα και τη χρεοκοπία, την οικονομική βία του κεφαλαίου για το πέρασμα αυτής της πολιτικής. Η ιδεολογική τρομοκρατία, συνδέεται με τις πιέσεις των ισχυρών χωρών της Ε.Ε. και παγκοσμίως για τη μετακύλιση των βαρών της κρίσης στις πιο «αδύναμες» χώρες (δηλαδή στους εργαζόμενους τους). Συνδέεται όμως και με την πάλη ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό» που πρέπει οπωσδήποτε να πειστεί για την εθνική συναίνεση στις σκληρές θυσίες. Αναδεικνύεται πώς η ΕΕ δεν αποτελεί ασπίδα προστασίας από την κρίση, αλλά αντίθετα μηχανισμό περαιτέρω όξυνσης της, σε βάρος των εργαζόμενων.
Τα μέτρα δεν είναι προσωρινά, δεν αφορούν την τριετία και τη μείωση του ελλείμματος, προβλέπουν στρατηγικές, και μόνιμες αναδιαρθρώσεις. Αποτελούν ένα πειραματικό μοντέλο για πανευρωπαϊκή εφαρμογή τέτοιων μέτρων, στο βαθμό που υποταχτεί συνολικά το ελληνικό εργατικό κίνημα. Η υπαγωγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μαζί με την στενή επιτήρηση της ΕΕ, θα αποτελέσει ένα ιστορικό πισωγύρισμα, με αιχμή δεκάδες χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο Τομέα και την πλήρη ασυδοσία των εργοδοτών.
Σε αυτή τη συγκυρία ένα νέο κύμα τρομοϋστερίας έρχεται να προστεθεί στα επικοινωνιακά ευρήματα της κυβέρνησης για να στείλει ένα ακόμα μήνυμα συμμόρφωσης σε Ε.Ε. και Η.Π.Α. και να αποπροσανατολίσει δημιουργώντας πάλι έναν ψεύτικο αντίπαλο στη θέση του αληθινού. Και για να νομιμοποιήσει ξανά την καταστολή των προσαγωγών, της βίας κατά των διαδηλώσεων, των συλλήψεων και προφυλακίσεων και των αμέτρητων καθημερινών αστυνομικών και δικαστικών αυθαιρεσιών, την ώρα που μπαίνει ξανά στο αρχείο η υπόθεση Κούνεβα και που η δίκη για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου μετατρέπεται με την ανοχή όλων σε δίκη των μαρτύρων κατηγορίας.
Μισθωτοί τεχνικοί: Εργασία χωρίς δικαιώματα, εκμετάλλευση χωρίς όρια…
Οργανικό στοιχείο της προώθησης των αντεργατικών αλλαγών αποτελεί η διαρκώς κλιμακούμενη, επίθεση απέναντι σε θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα που εξελίσσεται στους τόπους δουλειάς. Η εργοδοσία θέλει να επιφέρει στους εργαζόμενους μια δραματική ποιοτική χειροτέρευση των όρων εργασίας, μια καθολική υποδούλωση στις ανάγκες της κερδοφορίας της.
Ανοιχτοί εκβιασμοί («μισθός ή δουλειά»), χειρότερες συνθήκες εργασίας και μειωμένες αποδοχές, μη εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων στο όνομα της «συγκράτησης» των απολύσεων, «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας με περικοπή μισθών. Η εργοδοσία μιλάει για «εξωπραγματικές διεκδικήσεις», ακόμα και όταν διεκδικούμε τις νόμιμες κλαδικές συμβάσεις και τα κατοχυρωμένα από την εργατική νομοθεσία δικαιώματα. Εκφοβισμός και απολύσεις σε όσους εργαζόμενους δε σκύβουν το κεφάλι, προσπαθούν να οργανώσουν τη δράση στους χώρους δουλειάς ή υπερασπίζονται τα στοιχειώδη δικαιώματα τους. Παρά τις απολύσεις που γίνονται με το επιχείρημα πως «δεν υπάρχει δουλειά», εξακολουθεί η παραβίαση του νόμιμου ωραρίου, η δουλειά τα Σαββατοκύριακα, η παραπέρα εντατικοποίηση της εργασίας. Την ίδια στιγμή, οι μονοπωλιακοί όμιλοι εξακολουθούν, παρά την κρίση, να θησαυρίζουν σε βάρος των εργαζομένων που απασχολούν αλλά και της κοινωνίας ολόκληρης.
Νέες εισφορές για τους εργαζόμενους μηχανικούς προωθεί το ΤΕΕ
Την ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζει την επόμενη ιστορική τομή για το ασφαλιστικό και ενώ η ανεργία των μηχανικών έχει πάρει τραγικό ανήφορο, η ηγεσία του ΤΕΕ προτείνει να υπάρξει νέα εισφορά (14 ευρώ το μήνα), για να ενεργοποιηθεί ο κλάδος πρόσθετων παροχών... Οι εισφορές, που τελικά θεσμοθετηθούν, θα είναι πολύ μεγαλύτερες, σύμφωνα με την κυβερνητική πολιτική, ενώ η πρόταση του ΤΕΕ περιλαμβάνει ένα σιδερόφραχτο πλαίσιο για το ποιος και με τι τρόπο δικαιούται να πάρει κάποια λίγα χρήματα μετά από δύο χρόνια, που το μόνο που θα μείνει είναι οι νέες εισφορές.
Νέα φορολογικά μέτρα που μειώνουν δραματικά τα εισοδήματα μας
Στα φορολογικά μέτρα της κυβέρνησης, περιλαμβάνεται και η πρόταση για κατάργηση των συντελεστών φορολόγησης των μηχανικών και αντικατάστασή τους με την φορολογία του συνόλου των εσόδων. Ακόμα σχεδιάζεται και η αύξηση της παρακράτησης φόρου από το 20% στο 25%. Σε μια περίοδο που δεν έχουν δοθεί αυξήσεις και που η ανεργία και η υποαπασχόληση καλπάζει θα χάσουμε ένα ακόμα κομμάτι του εισοδήματος μας.
Τα παραπάνω μέτρα παίρνονται στο όνομα της άρσης των ‘’προνομιών’’ της ‘’φορολογικής ασυλίας’’ των μηχανικών, και οδηγούν σε ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΜΟ ΦΟΡΟΥ και δραματική μείωση του ετήσιου εισοδήματος των μισθωτών που αμείβονται με δελτίο και των αυτοαπασχολούμενων.
Να βγούμε στο προσκήνιο, να γίνουμε επικίνδυνος αντίπαλος.
Οι δυνάμεις του συστήματος άνοιξαν όλα τους τα χαρτιά. Το ερώτημα είναι τι κάνουμε εμείς, οι εργαζόμενοι, ο κόσμος πέρα από τα κέρδη, την ΕΕ , το ΔΝΤ και το πολιτικό προσωπικό τους. Θα ανεχτούμε το αντεργατικό πογκρόμ, αυταπατώμενοι ότι μπορούμε να τη βολέψουμε ατομικά; Η κυρίαρχη πολιτική δεν αφήνει καμία χαραμάδα για τέτοιες αυταπάτες. Χρειάζεται μαχητικά, μαζικά κι αποφασιστικά να αντιπαλέψουμε τις προωθούμενες αντιδραστικές ανατροπές. Ο μοναδικός δρόμος για να αποτρέψουμε τα σχέδια που απεργάζονται σε βάρος μας είναι να βγούμε στο δρόμο του μαχητικού, διαρκούς και συντονισμένου αγώνα.
Μπροστά στην παραπάνω πραγματικότητα, η ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, ούτε θέλει, ούτε μπορεί να εκφράσει το σημερινό ρεύμα κοινωνικής αγανάκτησης και οργής. Υπονομεύει τους αγώνες των εργαζόμενων, διευκολύνει το πέρασμα των κυβερνητικών επιλογών και περιθωριοποιεί το εργατικό κίνημα.. Η ΓΣΕΕ έδειξε πάλι τις διαθέσεις τις, αφού δεν προκηρύσσει καν απεργία για τις 22/04 μαζί με το δημόσιο και πολλά σωματεία του ιδιωτικού τομέα.
Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες είναι άμεση και επιτακτική η ανάγκη ενίσχυσης της αγωνιστικής ταξικής ενότητας των εργαζόμενων, μέσα από συνελεύσεις, ανοικτές διαδικασίες, ενάντια στη συναίνεση, στο συμβιβασμό. Σε αυτό συμβάλλει αποφασιστικά ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων που έχει σαφή δυναμική. Η μαζικότητα έχει να κάνει με το ρόλο του, ενωτικό σε αγωνιστική – ταξική κατεύθυνση, γι αυτό έχει μετατραπεί σε εργαλείο συσπείρωσης και αναφοράς. Γι’ αυτό και συναντά την πολύπλευρη επίθεση του κράτους, της κυβέρνησης και της γραφειοκρατίας.
Αυτό επιχειρήθηκε, ανεπιτυχώς, και στη μεγαλειώδη απεργιακή πορεία της Πέμπτης 11/3 στην Αθήνα, όπου τα ΜΑΤ με εντολή του υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη», επιτέθηκαν και έπνιξαν στα χημικά τα μπλοκ των πρωτοβάθμιων και τους χιλιάδες αγωνιστές. Επιδιώκουν την απομόνωση του ανεξάρτητου, ταξικού ρεύματος που αναπτύσσεται δυναμικά μέσα στο εργατικό κίνημα. Που δεν ανησυχεί μόνο την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ, αλλά και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, γι’ αυτό και το σχέδιο της επίθεσης υλοποιήθηκε σε συνεργασία με τα ηγετικά κλιμάκια της ΓΣΕΕ. Το σχέδιο αυτό δεν πέρασε, με την αποφασιστικότητα και την αλληλεγγύη όλων των απεργών - διαδηλωτών.
Το σωματείο μας θα συμβάλλει αποφασιστικά στην ισχυροποίηση και διεύρυνση του συντονισμού των σωματείων, γιατί αποτελεί διέξοδο μπροστά στη χρεοκοπία των ηγεσιών των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Απευθύνουμε ενωτικό αγωνιστικό κάλεσμα σε όλα τα ταξικά σωματεία και τους αγωνιζόμενους , για να συγκροτήσουμε ένα διαρκές αντίπαλο δέος, μια πανίσχυρη και μαχητική εργατική ενότητα που θα καταφέρει να υψώσει τείχος υπεράσπισης των εργατικών δικαιωμάτων, αντίστασης και ανατροπής της επίθεσης σε κάθε εργασιακό χώρο και συνολικά. Για την ταξική αναγέννηση του εργατικού κινήματος, για τον κοινό αγώνα όλων των εργαζόμενων με τη γενιά της ελαστασφάλειας, τον κόσμο των αποκλεισμένων, τους δεκάδες χιλιάδες ανέργους και απολυμένους.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη νικηφόρων εργατικών αγώνων, αποτελεί η οργάνωση των αντιστάσεων, η οικοδόμηση πυρήνων αντίστασης, σε κάθε εταιρεία και σε κάθε χώρο δουλειάς. Όλοι μαζί να συμβάλλουμε ώστε οι αντιστάσεις μας να είναι ακόμα πιο οργανωμένες, μαζικές και αποφασιστικές. Να δίνουμε ενιαία και συλλογικά, τη μάχη ενάντια σε κάθε απόλυση ή παραβίαση των εργατικών δικαιωμάτων. Να ενισχύσουμε την ενότητα και την αλληλεγγύη μας.
Να τραβήξουμε μια βαθιά γραμμή ανυπακοής και ρήξης με την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Να κηρύξουμε αγώνα συντονισμένο αγώνα διαρκείας !
- Όχι στην επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Απειθαρχία στις δεσμεύσεις της ΕΕ και της ΟΝΕ. Να παρθούν πίσω τα μέτρα. Ανατροπή του προγράμματος σταθερότητας.
- Άμεση παύση πληρωμών του δημόσιου χρέους προς το διεθνές τραπεζο-πιστωτικό σύστημα.
- Να περάσουν όλες οι τράπεζες και οι βασικοί κλάδοι της παραγωγής, στο δημόσιο και να τεθούν στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών, κάτω από εργατικό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση.
- Δραστικός περιορισμός των πολεμικών εξοπλιστικών δαπανών, που απομυζούν τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι, προς όφελος του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των πολυεθνικών των όπλων.
- Απαγόρευση των απολύσεων, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
- Κατάργηση της ελαστικής εργασίας και του δελτίου παροχής υπηρεσιών στην εξαρτημένη σχέση εργασίας.
- Αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις - αυξήσεις στους μισθούς με βάση τις ανάγκες μας, 1400 ευρώ κατώτατο μισθό.
- 35ωρο, 5νθήμερο, 7ωρο, σαν μέσο τόσο για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, όσο και για το χτύπημα της ανεργίας.
- Να καταργηθούν τα νέα φορολογικά μέτρα. Διπλασιασμός του αφορολόγητου ορίου για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους αυτοαπασχολούμενους. Να καταργηθούν οι έμμεσοι φόροι σε όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Αύξηση της φορολόγησης του κεφαλαίου στο 45%
- Όχι στη νέα ασφαλιστική επίθεση. Πλήρη δημόσια, καθολική υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό, σε όλο το διάστημα ανεργίας και στους μισθωτούς που αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών. Άμεση μείωση των εισφορών των εργαζόμενων. Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών των ανέργων, των μεταπτυχιακών φοιτητών και των φαντάρων.
- Δικαίωμα συμμετοχής των εκπροσώπων του σωματείου, στους ελέγχους για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, και της Συλλογικής Σύμβασης. Ενίσχυση των ελέγχων της επιθεώρησης εργασίας. Να επιβάλλονται πραγματικές ποινές σε αυτούς που παρανομούν και όχι απλές και ανεφάρμοστες συστάσεις.
- Καταγγέλλουμε νέα προσπάθεια αποπροσανατολισμού και τρομοϋστερίας. Υπερασπίζουμε τις δημοκρατικές ελευθερίες απέναντι στις αστυνομικές βαρβαρότητες, την παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
- Την προκήρυξη απεργίας την Πέμπτη 22/04, μέρα που έχει προκηρύξει απεργία ο ΑΔΕΔΥ και αρκετά σωματεία του ιδιωτικού τομέα, με συγκέντρωση στις 10.30 στα Προπύλαια. Να μετατρέψουμε την μέρα αυτή σε μέρα κοινής απεργιακής δράσης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα. Κινητοποίηση με στάση εργασίας στις 21/4 στο ΤΣΜΕΔΕ στις 8 πμ.
- Την πραγματοποίηση διαδήλωσης στο κέντρο της Αθήνας την Τρίτη 27/04, στις 6.00 μ.μ. στα Προπύλαια.
- Το σωματείο μας επιμένει σταθερά στην ανάγκη του συντονισμού των σωματείων και θα βοηθήσει με όλες του τις δυνάμεις στην ανάπτυξή του και στην κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα
- Μπροστά στο συνέδριο του ΕΚΑ, έχοντας και την εμπειρία του αποκλεισμού συνέδρων του από το προηγούμενο συνέδριο, θα δώσει τη μάχη για την αναγνώριση της ελαστικής εργασίας από το συνδικαλιστικό κίνημα.
- Για την προώθηση των αποφάσεων της, η συνέλευση του σωματείου ορίζει ανοιχτή επιτροπή που θα συνεδριάζει κάθε Τρίτη στις 7, στα γραφεία του σωματείου. Το επόμενο διάστημα θα συγκροτήσουμε επιτροπή το σωματείου για την υποστήριξη των συναδέλφων που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την εργοδοτική αυθαιρεσία, και ταμείο αλληλεγγύης.