Πέμπτη, Ιουλίου 22, 2010

ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ


Είναι στον διαδικτυακό αέρα εδώ και μερικές μέρες το blog/site που έστησε η πρωτοβουλία για τη συγκρότηση αριστερού βήματος διαλόγου και κοινής δράσης της αριστεράς, μετά την πρώτη συνέλευση που έγινε στις αρχές Ιουλίου και που όρισε ομάδα συντονισμού που αποτελείται από τους : Νάντια Βαλαβάνη, Γιώργο Ζιόβα, Γρηγόρη Καλομοίρη, Γιώργο Μανιάτη, Ευτύχη Μπιτσάκη, Σπύρο Σακελλαρόπουλο και Αλέξανδρο Χρύση.

Εκεί υπάρχει και το κείμενο με την έκκληση 77 αρχικά, 178 μετέπειτα και πολύ περισσότερων τώρα αφού υπάρχει δυνατότητα συνυπογραφής του κειμένου online..


ήδη έχουν υπάρξει κάμποσες αντιδράσεις στην υπόθεση..
Από το ΕΕΚ και τον Σάββα Μιχαήλ
Ενότητα δράσης της Αριστεράς ή ανακύκλωση αδιεξόδων;17/7/2010

Από τον Ριζοσπάστη (της 11/7)
Με σημαίες ευκαιρίας και πυξίδες αποπροσανατολισμού

Στο οποίο απάντησε για την πρωτοβουλία ο Π.Παπακωνσταντίνου (που συνυπογράφει και το κείμενο) στο Πριν της 18/7
Το ΚΚΕ και η κοινή δράση

Η ΠΕ του ΝΑΡ πήρε θέση στο ζήτημα
Η ΠΕ του ΝΑΡ για το «Αριστερό Βήμα διαλόγου και κοινής δράσης»
.
Με την παραπάνω πρόταση του, το ΝΑΡ επιχειρεί να συμβάλει με συλλογικό τρόπο στις γνήσιες διαθέσεις αγωνιστών και διανοουμένων για την κοινή δράση της Αριστεράς.
Στην αγωνία του αριστερού κόσμου, το ΝΑΡ απαντά με ένα σύνολο θέσεων για την κοινή δράση, αναγκαίων για τη νικηφόρα πάλη με τον αντίπαλο. Δεν συμφωνεί με την απόρριψη της κοινής δράσης από το ΚΚΕ, όπως επίσης και με τις προτάσεις ενότητας «στα ελάχιστα κοινά σημεία» από τον ΣΥΝ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τάσεών τους.
Η ΠΕ συζήτησε το θέμα της σχέσης του ΝΑΡ με το «Αριστερό Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης» με βάση τα κριτήρια περιεχομένου, συγκρότησης και προοπτικής. Εκτιμά ότι το περιεχόμενό του δεν είναι επαρκές για ένα αριστερό ανατρεπτικό πλαίσιο πάλης. Αναφέρεται σε μια «ρεαλιστική πολιτική πρόταση» χωρίς να θέτει στόχο ανατροπής της «χούντας» κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ. Δεν προσανατολίζεται σε μια συνολική αντιπαράθεση με την ΕΕ, ούτε θέτει το στόχο εξόδου από την ευρωζώνη, ενώ δεν διαχωρίζεται από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Είναι πίσω ακόμη και από κατακτήσεις και αντίστοιχα συνθήματα του ταξικού μαζικού κινήματος.
Το ΝΑΡ συμμετέχει, στηρίζει ή θα στηρίξει χωρίς να ταυτίζεται, πρωτοβουλίες που κινούνται στην κατεύθυνση της ενωτικής λογικής που προαναφέραμε, πράγμα που δεν καλύπτεται από την πρωτοβουλία αυτή. Με σεβασμό απέναντι στον κάθε αγωνιστή και διανοούμενο που αναζητά δρόμους σύγκρουσης με την σημερινή βαρβαρότητα, με βάση τις θέσεις και τις πρωτοβουλίες του, με συντροφικό και κριτικό τρόπο, θα συμβάλει στον πολύπλευρο διάλογο που αναπτύσσεται. Στο πλαίσιο αυτό επιδιώκουμε να συμβάλουμε δημιουργικά:
Σε κάθε διαδικασία διαλόγου που επιδρά προωθητικά στην ανάπτυξη ενός πολιτικού νικηφόρου, με ανεξάρτητο - ανατρεπτικό ρόλο, εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος και σε μια ανατρεπτική κοινή δράση, στη βάση ενός, αναγκαίου για την αντιπαράθεση με τον αντίπαλο, πολιτικού πλαισίου.
Στην ταξική ενότητα των εργαζομένων κατά της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, των αστικών κομμάτων, του ΔΝΤ και της ΕΕ, σε ρήξη με τη διασπαστική γραμμή της εργοδοτικής και υποταγμένης στην κυβέρνηση και στο σύστημα, συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.
Σε μια συνολική στροφή της Αριστεράς σε αντικαπιταλιστική επαναστατική κατεύθυνση, σε διάκριση με τις, κατά την αντίληψη μας, ιστορικά χρεοκοπημένες λογικές του κοινοβουλευτικού δρόμου, του κυβερνητισμού, της υποταγής στο «ταμπού» της ΕΕ, της περιφρόνησης του αυτοτελούς ρόλου ενός ανατρεπτικού πολιτικού εργατικού κινήματος, αλλά και της επιστροφής είτε στον σοσιαλδημοκρατικό κεϊνσιανισμό είτε στον ταξικά εκφυλισμένο «υπαρκτό σοσιαλισμό».


Τελευταία προσθήκη στο ζήτημα, η άποψη 7 μελών του ΝΑΡ (που εκπροσωπουν όσους έφυγαν από την ΠΕ και δρούν μέσα από την Τάση για την Επανεθεμελίωση)

«ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ» ή ΔΕΞΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ;


3 σχόλια:

Ευρυτερος είπε...

¨Εχω πολλές ενστάσεις για τον τρόπο που στήθηκε, από το ίδιο το αρχικό κείμενο, κάποια από τα ονόματα που το στηρίζουν και κυρίως από τον τρόπο που προβλήθηκε αυτό το εγχείρημα. Δεν θα το υπέγραφα αλλά μου φαίνεται υπερβολικό και πολιτικά λάθος να βγεις και να καταδικάσεις μια κίνηση που αντανακλά με κάποιον τρόπο υπαρκτές διαθέσεις για την ενότητα δράσης σε ανατρεπτική κατεύθυνση. Τώρα το αν θα μπορέσει να συνεισφέρει θετικά στο διάλογο μένει να αποδειχτεί.

haridimos είπε...

Κι εγώ έχω κενά με το κείμενο, διαφωνίες κλπ, αλλά και με ενοχλούν κάποιες υπογραφές - ενώ διαφωνώ και με αυτό το σύστημα των "πεφωτισμένων διανοούμενων" που θέλουν την ενότητα .. θα προτιμούσα 1000 φορές να το υπέγραφαν όσοι συνυπογραφουν και να το συνυπέγραφαν σε 2ο χρόνο όσοι το υπέγραψαν ..

Ανώνυμος είπε...

2η συγκέντρωση του “του βήματος διαλόγου για την ενότητα της αριστεράς”: Το re-union της συμβιβασμένης γενιάς των 50+

"Οι προλετάριοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν" έλεγε ο Μαρξ. Ποιοι είναι αυτοί; Που βρίσκονται; Πάντως όχι στο 2ο re-union. Ούτε κατά διάνοια τους εκπροσωπούσαν. Πολύ πρώην, πολλοί πρώην και ως συνήθως και πολύ μακριά από την κοινωνία. Από όλα έχει ο μπαχτσές. Μέχρι και τον πρόεδρο του ευρηματικού σε αφίσες των αρχών της δεκαετίας του 1990, Α.Κ.Ε.Π. Όλη η γενιά του συμβιβασμού, της ήττας, της μικρής ‘η μεγάλης βολής. Αυτό ήταν συνοπτικά το 2ο re-union παλαιών συμμαθητών και φίλων που έχουν είτε ως χόμπι, είτε ως επαγγελματική ενασχόληση την αριστερά «τους». Αυτό που λέγεται και αριστερό βήμα διαλόγου για την ενότητα (χωρίς πολύ κοινή δράση αλλά με αρκετή εικαστική παρέμβαση).

Την ώρα που μιλούσαν ενότητα για την ενότητα(η μεγαλύτερη μπαρούφα και θα σχολιαστεί παρακάτω με μία κλασσική ρήση), για τους φίλους τους καλλιτέχνες, και γενικά συζητήσεις που θα ταίριαζαν είτε σε χαβαλοπαρέες, είτε σε συζητήσεις για την τέχνη τον 19ο αιώνα, την ακαδημαϊκή κοινωνιολογία είτε σε group therapy..

..εκείνη την ώρα, 200 μέτρα ποιο κάτω, οι επιτυχόντες του ΑΣΕΠ 2008 είχαν κάνει κατάληψη στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Για όσους μίλησαν μαζί τους, εκεί ήταν η αριστερά.

Και όχι στους δημοσιοσχεσίτες, ειδικούς του P.R., αιχμάλωτους του κοινωνικού τους κύκλου. Που νομίζουν ότι η κοινωνία κρέμεται από τα χείλη τους και τους περιμένει. Η κοινωνία είναι ήδη αρκετά μπροστά και δεν περιμένει κανένα.

Ούτε στους απογοητευμένους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που θέλοντας να αφήσουν κάποια πολιτική κληρονομιά για τις άλλες γενιές, παγιδεύονται σε εφήμερα σχήματα αποτυχημένων-συμβιβασμένων γραφειοκρατών των «βρώμικων 89 και 90».

Ούτε στους διάφορους καλλιτέχνες, οι οποίοι μακριά από τα καθημερινά προβλήματα ψάχνουν να βρουν νέο κοινό με “πολιτική” χροιά. Έτσι και αλλιώς σε αυτό τον τόπο ο καθένας είναι ότι δηλώσει. Αφού είσαι καλλιτέχνης και δήλωσες ενωτικός αριστερός ε τότε θα είσαι!

Η αριστερά επίσης δεν βρίσκεται στους γραφειοκράτες με τις περιφερόμενες κοιλιές τους που «αγωνιούσαν» για το ενότητα για την ενότητα της αριστεράς «τους». Κοινώς στο «άλλοθι» τους για να μην χάσουν τις καρέκλες τους( το όριο του 3% γαρ..μακρινό όνειρο για τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ). Ποιος άραγε δεν ξεχνά το σλόγκαν «κοιτάξτε μας στα μάτια και ψηφίστε» του τότε προέδρου του ΣΥΝ και νυν πρόεδρου του ΠΑΟ; Με μουσική Φοίβου και ερμηνεία από τον Πασχάλη Τερζή θα είχε γίνει φοβερή επιτυχία!

Δεν είμαστε αδύναμοι γιατί είμαστε διασπασμένοι. Είμαστε διασπασμένοι γιατί είμαστε αδύναμοι(Λένιν).
Όταν κυρίες και κύριοι διαλόγου για την ενότητα της αριστεράς (και της σωτηρίας του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ) θα καταλάβετε το νόημα της φράσης του Λένιν,ελάτε να συζητήσουμε. Όχι στα γραφειάκια σας και στις γιορτούλες σας. Αλλά στις αγωνιστικές απεργίες, στις καταλήψεις των χρεοκοπημένων εργοστασίων, στους αγώνες των κατοίκων κατά της ακρίβειας και των διοδίων, στις πορείες των μεταναστών, στα λιμάνια των μηχανικών – ναυτεργατών μέσα στον καπνό των δακρυγόνων. Στο σφυρί και στο αμόνι της ταξικής πάλης. Εκεί «χτίζεται» η αριστερά. Εκεί οι περισσότεροι από εσάς είτε είστε ανεπαρκείς είτε τραγικά απόντες εγκλωβισμένοι στους μικρό υπολογισμούς και στις πρακτικές του βολεμένου πολιτικού σας μικρόκοσμου.

Και για να μην ότι δεν προτείνεται τίποτα, διαβάστε τα παρακάτω
Υπάρχουν δύο μη συνεκτικά ιδεολογικά στρατόπεδα. Το ένα είναι με την μη αναγνώριση, μη πληρωμή του δημόσιου χρέους. Το άλλο με την αποπληρωμή, ή την επιμήκυνση της πληρωμής, ή το «κούρεμα» του δημόσιου χρέους.
Όπως λέει και ο Σαίξπηρ «δεν μπορείς να υπηρετείς ταυτόχρονα 2 αφέντες». ‘Η ποιο απλά «δεν χωράνε δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη». Η τοποθέτηση της αποδοχής ή μη της πληρωμής επί του δημόσιου χρέους θα τα κρίνει όλα.

Τα υπόλοιπα «Μνημόνιο-αντεργατικά» ψηφίστηκαν και ήδη εφαρμόζονται. Είναι σαν να προελαύνουν οι Γερμανοί προς το Στάλινγκραντ και οι κυρίες και κύριοι του"βήματος διαλόγου για την ενότητα της αριστεράς"να περιμένουν στην.. Πολωνία!